Bogusław Gawlik

Bogusław Gawlik
Data urodzenia	1942
	profesor nauk prawnych
	Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1974
Habilitacja	1978
Profesura	30 lipca 1996
	Polska Akademia Umiejętności
Status	członek Komisji Prawniczej
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński;
	Sędzia Sądu Apelacyjnego w Krakowie
Okres spraw.	1990–2007

Bogusław Gawlik (ur. 1942) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, sędzia w stanie spoczynku, członek Komisji Prawniczej Polskiej Akademii Umiejętności.

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1974 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych, w 1978 r. stopień doktora habilitowanego, a następnie w 1996 r. tytuł profesora. Od października 1990 r. do maja 2007 r. był sędzią Sądu Apelacyjnego w Krakowie. Pełnił funkcję Kierownika Katedry Prawa Cywilnego Uniwersytetu Jagiellońskiego^[2].

Wybrane prace naukowe

Pojęcie umowy nienazwanej, „Studia cywilistyczne” 1971, t. XVIII.
Procedura zawierania umowy na tle ogólnych przepisów prawa cywilnego (art. 66-72 k.c.), 1977.
System Prawa Cywilnego, t. I, 1985 (współautor).
Doksy i paradoksy Sądu Najwyższego, czyli jak uwzględnić kasację, a zarazem uznać ją za niedopuszczalną, „Transformacje Prawa Prywatnego” 2000, z. 3.

↑ Prof. Bogusław Gawlik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-12-26] .
↑ Uroczystość wręczenia księgi jubileuszowej prof. Bogusławowi Gawlikowi. Kraków 2012. cywilne.law.uj.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)].

Rozprawy z prawa cywilnego, własności intelektualnej i prawa prywatnego międzynarodowego. Księga pamiątkowa dedykowana prof. B.Gawlikowi, pod redakcją F. Zolla, Warszawa 2012.