Bogusław Liberadzki

Bogusław Liberadzki
Ilustracja
Bogusław Liberadzki (2015)
Data i miejsce urodzenia12 września 1948
Sochaczew
Wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego VIII kadencji
Okresod 18 stycznia 2017
do 1 lipca 2019
Przynależność politycznaPostępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów
Minister transportu i gospodarki morskiej
Okresod 26 października 1993
do 31 października 1997
Przynależność politycznaSojusz Lewicy Demokratycznej
PoprzednikZbigniew Jaworski
NastępcaEugeniusz Morawski
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bogusław Marian Liberadzki (ur. 12 września 1948 w Sochaczewie) – polski polityk, ekonomista, profesor nauk ekonomicznych.

W latach 1993–1997 minister transportu i gospodarki morskiej. Poseł na Sejm III i IV kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego V, VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 2017–2019 wiceprzewodniczący Europarlamentu VIII kadencji, wiceprzewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Syn Józefa i Zofii[1]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie[2]. W 1969 w ramach programu AIESEC wyjechał do Jugosławii[2]. W 1970 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie[3]. W 1973 odbył trzymiesięczny staż w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Bratysławie. W 1975 obronił pracę doktorską, w 1981 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1999 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. W latach 1986–1987 był stypendystą Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Illinois w Chicago[3].

Od 1971 był zatrudniony w Katedrze Transportu Szkoły Głównej Handlowej, początkowo jako asystent (do 1975), następnie adiunkt (do 1981) oraz docent (do 1999)[4]. W 2001 objął kierownictwo Katedry Transportu SGH.

W latach 1986–1989 pełnił funkcję dyrektora Ośrodka Badawczego Ekonomiki Transportu. Od 1988 do 1989 przewodniczył grupie zajmującej się ekonomiką i trendami rozwoju transportu w Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie. W 1998 został profesorem na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Transportu Akademii Morskiej w Szczecinie. W 1994 został członkiem Komitetu Transportu PAN, zasiadł w Radzie Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie[2].

Działalność polityczna

Bogusław Liberadzki (2018)

W latach 1975–1981 należał do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich. W latach 70. został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[5]. W latach 1989–1993 był podsekretarzem stanu w resorcie transportu i gospodarki morskiej. Następnie do 1997 pełnił funkcję ministra transportu i gospodarki morskiej w trzech kolejnych gabinetach. Od 1997 do 2004 zasiadał w Sejmie III i IV kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej (w 2001 został wybrany z okręgu szczecińskiego).

W 2003 został stałym obserwatorem Polski w Parlamencie Europejskim, od maja do lipca 2004 był eurodeputowanym V kadencji. W wyborach w 2004 startował z listy SLD-UP w okręgu wyborczym nr 13; uzyskał mandat europosła, otrzymując 25 335 głosów. W PE został członkiem Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów[6]. Przystąpił do Komisji Transportu i Turystyki oraz Komisji Budżetu. W 2008 uznany został za najbardziej pracowitego europosła (MEP Awards) w kategorii transport[7]. W wyborach w 2009 skutecznie ubiegał się o reelekcję z ramienia tego samego komitetu[8].

28 kwietnia 2012 został wiceprzewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej[9], pełnił tę funkcję do 2021. W wyborach w 2014 ponownie uzyskał mandat eurodeputowanego[10]. 18 stycznia 2017 w czasie sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu został wiceprzewodniczącym PE VIII kadencji[11]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do Parlamentu Europejskiego z listy Koalicji Europejskiej[12].

Autor tekstów w tygodniku „Przegląd[13] oraz „Dzienniku Trybuna[14].

Odznaczenia

Życie prywatne

Jest żonaty, ma dwóch synów.

Przypisy

  1. Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-10-27].
  2. a b c Biografia: Prof. Bogusław Liberadzki. liberadzki.pl. [dostęp 2019-10-27].
  3. a b Bogusław Liberadzki – Najnowsze informacje. wp.pl. [dostęp 2019-10-28].
  4. Prof. dr hab. Bogusław Liberadzki. sgh.waw.pl. [dostęp 2019-10-28].
  5. Bogusława Liberadzkiego życie polityczne i pozapolityczne. polskieradio24.pl, 2 czerwca 2019. [dostęp 2019-10-27].
  6. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-12-12].
  7. Marta Sienicka: Nominacje do nagród MEP Awards. uniaeuropejska.org, 13 listopada 2011. [dostęp 2011-11-16].
  8. Dz.U. z 2009 r. nr 88, poz. 729.
  9. Jolanta Kowalewska: Agatowska: Surowość Millera była potrzebna. wyborcza.pl, 29 kwietnia 2012. [dostęp 2017-01-18].
  10. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-27].
  11. Ryszard Czarnecki i Bogusław Liberadzki wiceprzewodniczącymi PE. interia.pl, 18 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-18].
  12. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-13].
  13. Bogusław Liberadzki. tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2019-10-28].
  14. Bogusław Liberadzki. trybuna.info. [dostęp 2019-10-28].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Waldemar Pawlak candidate 2010 D crop.jpg
(c) Komitet Wyborczy Waldemara Pawlaka, CC BY-SA 3.0
Zdjęcia Waldemara Pawlaka na potrzeby kampanii prezydenckiej 2010
Włodzimierz Cimoszewicz Kancelaria Senatu.jpg
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Włodzimierz Cimoszewicz
Herb Polski.svg
Uproszczony obraz godła Polski; oficjalne godło: Coat of arms of Poland-official.png
Bogusław Liberadzki 2018.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego Bogusław Liberadzki podczas seminarium The future of parliamentary research services and libraries in an era of rapid change: How best to support elected members in their multiple roles zorganizowanym przez ECPRD, Czytelnia Biblioteki Parlamentu Europejskiego w Brukseli (budynek Altiero Spinelli)
Bogusław Liberadzki Sejm 2015.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Poseł do Parlamentu Europejskiego Bogusław Liberadzki w Sejmie
Józef Oleksy.jpg
Autor: St.Mons, Licencja: CC0
Józef Oleksy na spotkaniu z liderami Szkoły Liderów Społeczeństwa Obywatelskiego (XIX SLSO)