Bogusław Litwiniec

Bogusław Litwiniec

Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1931 Ostróg
Zawód, zajęcie	reżyser teatralny, działacz kulturalny, polityk
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Stanowisko	senator IV i V kadencji (2001–2005)
Odznaczenia

Bogusław Litwiniec (ur. 1 listopada 1931 w Ostrogu) – polski reżyser teatralny, działacz kulturalny, polityk, senator IV i V kadencji.

Życiorys

Jego ojciec pracował jako leśnik; po II wojnie światowej wraz z rodziną osiadł na Dolnym Śląsku. Bogusław Litwiniec ukończył szkołę średnią w Kłodzku, a w 1955 studia z fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował następnie na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego jako asystent. Jednocześnie działał jako dramaturg i publicysta kulturalny (m.in. redagował wrocławski dwutygodnik studencki „Poglądy”); w 1957 założył i został kierownikiem, reżyserem, aktorem i autorem w Studenckim Teatrze „Kalambur” we Wrocławiu. W 1966 ukończył studium z teatru i dramaturgii na uniwersytecie w Nancy.

W latach 1967–1993 organizował Międzynarodowy Festiwal Teatru Otwartego we Wrocławiu (do 1975 jako Festiwal Teatrów Studenckich). Na V Międzynarodowym Festiwalu Teatru Otwartego w 1975 ogłosił manifest 21 przekonań sztuki otwartej, stanowiący próbę syntezy ideałów kontrkultury. Był zaangażowany także w szereg innych inicjatyw kulturalnych, m.in. w latach 1979–1992 kierował Ośrodkiem Teatru Otwartego „Kalambur”^[1], był dyrektorem artystycznym Festiwalu Polskiej Sztuki Współczesnej we Wrocławiu, współtworzył i redagował miesięcznik „Śmiech Europy”. Współtworzył Stowarzyszenie Europejskich Więzi we Wrocławiu. W 1991 przekształcił teatr „Kalambur” w regionalne Centrum Partnerstwa Europejskiego.

Z zespołem „Kalambura” występował w krajach europejskich, a także w USA i Kanadzie. Do znanych widowisk „Kalambura” należą jego autorskie przedstawienia (Po ulicach miasta chodzi moja miłość, 1959; Amatorzy, 1968), a także reżyserowane przedstawienia na podstawie Aleksandra Błoka (Dwunastu, 1960), Witolda Wirpszy (Cieniom, 1961), Urszuli Kozioł (W rytmie słońca, 1970; Biała skrzynia, 1977; Król malowany, 1979), Wiesława Myśliwskiego (Kamień na kamieniu, 1984). Jest także autorem licznych publikacji na tematy kulturalne, wybrane szkice ukazały się w zbiorze Teatr młody – teatr otwarty (1978). Działacz Związku Artystów Scen Polskich.

Od 1953 był członkiem PZPR (od 1980 wchodził w skład Zespołu ds. Teatru przy Komitecie Centralnym PZPR), później został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 1994–2001 był radnym rady miasta Wrocławia. Wygrał wybory uzupełniające do Senatu IV kadencji, rozpisane po wygaśnięciu mandatu Leona Kieresa; został zaprzysiężony w lutym 2001. Pracował w Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Integracji Europejskiej. Zasiadał w Senacie także w V kadencji z okręgu wrocławskiego w latach 2001–2005. Od maja do lipca 2004 reprezentował Polskę w Parlamencie Europejskim. W 2004 bez powodzenia kandydował eurowyborach. W 2005 przeszedł do Polskiej Partii Socjalistycznej, nie ubiegał się o reelekcję w wyborach parlamentarnych w tym samym roku.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim (2000)^[2] Orderu Odrodzenia Polski.

Życie prywatne

Żonaty (żona Halina, nauczycielka, aktorka), ma syna Michała.

Przypisy

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna (red.). Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1993. ISBN 83-223-2644-0.