Bogusław Maj

Bogusław Maj
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1960
Sobieszów

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1979–1982Podhale Nowy Targ
1982–1983EV Füssen
1983–1984ECD Iserlohn
1984–1987Kölner EC
1987–1988Düsseldorfer EG
1988–1990Eintracht Frankfurt51(14)
1990–1992Hedos Monachium102(45)
1993–1996ETC Timmendorfer Strand105(94)
1996–1997REV Bremerhaven52(33)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1978 Polska U-18
1979–1980 Polska U-208(7)
1981–1992 Polska15(0)

Bogusław Maj (ur. 18 stycznia 1960 w Sobieszowie) – polski hokeista grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju.

Kariera

Kariera w Polsce

Bogusław Maj karierę sportową rozpoczął w 1979 roku w Podhalu Nowy Targ, w którym grał do 1982 roku. Zdobył z tym klubem trzykrotnie wicemistrzostwo Polski (19801982) oraz dotarł do finału Pucharu „Sportu” i PZHL 1982, w którym przegrał rywalizację z Naprzodem Janów (3:1, 3:7).

Kariera w Niemczech

Po półrocznym pobycie w Austrii oraz otrzymaniu azylu w RFN wraz Justynem Denisiukiem i Andrzejem Małysiakiem[1], kontynuował sportową karierę w tym kraju. W sezonie 1982/1983 wraz z Justynem Denisiukiem reprezentował barwy EV Füssen, jednak klub w rundzie zasadniczej zajął ostatnie, 10. miejsce w tabeli ligowej, w związku z czym przystąpił do rundy spadkowej, w której zajęli 3. miejsce, tym samym spadając do 2. Bundesligi, przenieśli się do ECD Iserlohn. Trenerem obu zawodników, w obu klubach był Gerhard Kießling, który po zwolnieniu z klubu po sezonie 1983/1984, wziął obu zawodników do Kölner EC, w którym obaj zawodnicy przebywali do końca sezonu 1986/1987. Debiut w nowym klubie zaliczył 28 września 1984 roku w przegranym 3:0 meczu wyjazdowym z SC Riessersee[2]. Zdobył z klubem dwukrotnie mistrzostwo Niemiec (1986, 1987) oraz w sezonie 1984/1985 zajął 3. miejsce po wygranej rywalizacji 2:0 (4:2, 10:2) z ESV Kaufbeuren. Po sezonie 1986/1987 Justyn Denisiuk i Maj odeszli z klubu.

W sezonie 1987/1988 reprezentował barwy Düsseldorfer EG, a w latach 1988–1990 Eintrachtu Frankfurt oraz w latach 1990–1992 Hedosu Monachium, w których ponownie grał wraz z Justynem Denisiukiem. W latach 1993–1996 reprezentował barwy ETC Timmendorfer Strand, z którym w sezonie 1993/1994 awansował do 1. Ligi. W sezonie 1996/1997 reprezentował barwy REV Bremerhaven, po czym zakończył karierę sportową.

W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Bobby.

Kariera reprezentacyjna

Bogusław Maj z reprezentacją Polski U-18 wystąpił na mistrzostwach Europy U-18 1978 w Finlandii, na których Biało-Czerwoni zajęli 5. miejsce, a także z reprezentacją Polski U-20 dwukrotnie wystąpił na mistrzostwach świata juniorów (1979, 1980), na których łącznie rozegrał 8 meczów, w których zdobył 15 punktów (7 goli, 8 asyst).

Natomiast w seniorskiej reprezentacji Polski wystąpił w latach 1981–1992 rozegrał 15 meczów. Debiut zaliczył 28 listopada 1981 roku w Rosenheim w przegranym 4:6 meczu towarzyskim z reprezentacją RFN. Dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1982, 1992 – spadek do Grupy B).

Ucieczka z Polski

Po mistrzostwach świata 1982 Grupy B w austriackim Klagenfurcie, na których Biało-Czerwoni zajęli 3. miejsce trzech zawodników: Justyn Denisiuk (nie grał na turnieju), Maj i Andrzej Małysiak, nie wróciło do Polski z powodu trwającego stanu wojennego[1], za co 24 maja 1982 roku zostali ukarani dożywotnią dyskwalifikacją[3].

Sukcesy

Podhale Nowy Targ
Kölner EC
  • Mistrzostwo Niemiec: 1986, 1987
  • 3. miejsce w Bundeslidze: 1985
ETC Timmendorfer Strand
  • Awans do 1. Ligi: 1994

Przypisy

  1. a b Polish hockey players seek asylum [data dostępu: 1982-03-29] (ang.)
  2. 40 Jahre Kölner Haie – Eishockey-Magazin stellt die Haie-Legenden vor: Justin Denisiuk [data dostępu: 2012-10-31] (niem.)
  3. Sygnały. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 20 z 24 maja 1982. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).