Bogusław Szul-Skjöldkrona
Bogusław Maria Aleksander Szul-Skjöldkrona (ur. 13 listopada 1895 w Lipinkach, zm. 27 maja 1920 w Czetwertynówce[1]) – polski poeta i kolekcjoner tekstów piosenek, major Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 13 listopada 1895 r. w Lipnikach w rodzinie inżyniera naftowego Ludwika i Róży z domu Grohss von Rosenburg[2]. W 1913 zdał egzamin maturalny z odznaczeniem w c. k. Gimnazjum III w Krakowie[3]. W 1914 roku ukończył kurs instruktorów skautingu (Skole). Studiował również medycynę i należał do Sokoła. Od 10 sierpnia 1914 roku walczył w Legionie Wschodnim, a potem w 3 pułku piechoty m.in. pod Rarańczą. Piastował stanowisko dowódcy 5. kompanii 3 pułku piechoty. W walkach pod Kołkami został raniony. Awansował kolejno na: chorążego (18 października 1914 roku), podporucznika (11 listopada 1914 roku) i porucznika (1 lipca 1916 roku)[4].
Kryzys przysięgowy zastał go w Krakowie. Przedostał się na tereny wschodnie, gdzie walczył w bitwie pod Kaniowem. W Oddziale Polskim w Archangielsku służył w plutonie oficerskim. 29 października 1918 roku został szefem sztabu Dowództwa Wojsk Polskich w północnej Rosji[5], które było częścią Armii Polskiej we Francji[1][6]. 10 grudnia 1918 roku, po wyjeździe na front oddziału majora Skokowskiego, objął dowództwo garnizonu Archangielsk[7].
Od kwietnia 1919 roku zamieszkał na stałe w Polsce, gdzie pozostawał oficerem sztabowym. W maju 1920 roku objął dowództwo I batalionu 52 pułku Strzelców Kresowych[8]. Poległ 27 maja 1920 roku pod Czetwertynówką nad Bohem osobiście prowadząc kompanię do szturmu[9]. Pochowany został w Tulczynie, a po ekshumacji przewieziony na warszawskie cmentarz Powązki Wojskowe w Warszawie [10] (kwatera A5-pomnik-2)[11]. .
8 lipca 1920 roku został zatwierdzony pośmiertnie z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera[12].
Uchodził za najwybitniejszego twórcę tekstów piosenek II Brygady Legionów. Był też zbieraczem tekstów piosenek i przyśpiewek wojskowych. Opublikował je w 1919 w tomiku Piosenki leguna-tułacza. W wierszu Odwiedziny w Mołotkowie opisał jedną z najkrwawszych bitew, jakie stoczyły Legiony Polskie[10].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 19 grudnia 1930[13]
Przypisy
- ↑ a b Cyfrowa Biblioteka ↓.
- ↑ Marek Gałęzowski, Bogusław Szul-Sköldkrona, Warszawa: IPN, 2020, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie 1913 ↓, s. 131.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 9.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 465.
- ↑ Roliński 1989 ↓.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 474.
- ↑ Pawlik 1928 ↓, s. 15.
- ↑ Pawlik 1928 ↓, s. 15 wg autora major Szul poległ pod wsią Ulanica, w gminie Ładyżyn, w ówczesnym powiecie hajsyńskim.
- ↑ a b Dydo 1981 ↓, s. 56.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 591.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423
Bibliografia
- Sprawozdanie trzydzieste dyrekcyi c. k. Gimnazyum III. w Krakowie za rok szkolny 1912/13. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1913.
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1921.
- Jędrzej Dydo: Wstań Polsko moja. Antologia poezji i piosenki z okresu I wojny światowej. Kraków: Wydawnictwo „Krzyża Nowohuckiego”, 1981.
- Tadeusz Pawlik: Zarys historii wojennej 52-go Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920.
- Adam Roliński: A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć. Pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914–1918. Antologia. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 1989. ISBN 83-233-0337-1.
- Bogusław Szul. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-06-16].
- Bogusław Maria Aleksander Szul-Skjöldkrona. Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki, 13 grudnia 2010. [dostęp 2017-06-16].
- Marek Gałęzowski, Bogusław Szul-Skjöldkrona, Wyd. Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2020, wersja zdigitalizowana.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Odznaka pamiątkowa Armii gen. Józefa Hallera
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Por. Bogusław Szul, pieśniarz II Brygady Legionów Polskich