Bohater Związku Radzieckiego



Bohater Związku Radzieckiego (ros. Герой Советского Союза, trn. Gieroj Sowietskogo Sojuza) – najwyższy tytuł honorowy ZSRR.
Tytuł honorowy Bohatera Związku Radzieckiego został ustanowiony dekretem Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR 16 kwietnia 1934 roku, a 29 lipca 1936 roku został zatwierdzony regulamin przyznawania tego tytułu; później regulamin ten zmieniano, nadając mu 14 maja 1973 roku nową redakcję.
Historia
Pierwsze tytuły Bohatera Związku Radzieckiego otrzymało 20 kwietnia 1934 roku siedmiu radzieckich lotników, którzy uratowali załogę radzieckiego parowca „Czeluskin”, zmiażdżonego przez lody (m.in. Michaił Wodopianow oraz Polak z pochodzenia Zygmunt Lewoniewski). Spośród nich „Złotą Gwiazdę” nr 1 otrzymał Anatolij Lapidiewski.
Do 1941 roku tytułem Bohatera Związku Radzieckiego wyróżniono ponad 600 osób (głównie żołnierzy i oficerów Armii Czerwonej).
W okresie tzw. wielkiej wojny ojczyźnianej (1941–45) tytuły Bohatera Związku Radzieckiego jako pierwsi otrzymali żołnierze – pogranicznicy oraz piloci. Byli to m.in. ppor. Anton Łopatin, plut. Iwan Buzyckow i kpt. Nikołaj Gastełło. Znany pilot – Bohater Związku Radzieckiego – ppłk Stiepan Suprun za bohaterstwo i odwagę w walkach powietrznych jako pierwszy w okresie wojny (22 lipca 1941) został nagrodzony po raz drugi Medalem „Złotej Gwiazdy”.
W latach II wojny światowej przyznano łącznie ponad 11 500 tytułów Bohatera Związku Radzieckiego. W tym 104 tytuły nadano po raz drugi, a piloci myśliwscy – Aleksandr Pokryszkin (jako pierwszy) i Iwan Kożedub oraz Marszałek Związku Radzieckiego Gieorgij Żukow zostali wyróżnieni trzema Medalami „Złotej Gwiazdy”. Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego przyznano 234 partyzantom. Dwaj wybitni organizatorzy oraz dowódcy oddziałów partyzanckich Sidor Kowpak i Aleksiej Fiodorow zostali odznaczeni dwoma Medalami „Złotej Gwiazdy”.
Po bitwie pod Lenino dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR nadano pośmiertnie tytuł Bohatera Związku Radzieckiego trzem Polakom, żołnierzom 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki za wzorowe wykonanie zadań bojowych dowództwa na froncie walki z najeźdźcami niemieckimi i przejawioną przy tym odwagę i bohaterstwo[1].
Łącznie do 1983 roku Medal „Złotej Gwiazdy” i tytuł Bohatera Związku Radzieckiego otrzymało ponad 12 500 osób. Wśród nich 141 nagrodzono dwoma Medalami „Złotej Gwiazdy”, trzema medalami – 3 osoby (marsz. lotn. Aleksandr Pokryszkin, marsz. lotn. Iwan Kożedub, Marszałek Związku Radzieckiego Siemion Budionny) oraz czterema medalami – 2 osoby (Marszałek Związku Radzieckiego Gieorgij Żukow i marsz. Leonid Breżniew, któremu jednak tytuły te nadawano z przyczyn politycznych, w latach 1966–1981). Tytuły Bohatera Związku Radzieckiego otrzymywali m.in. wszyscy kosmonauci po odbytym locie kosmicznym, także cudzoziemcy odbywający loty w ramach radzieckiego programu kosmicznego Interkosmos.
Ostatnią osobą, której nadano tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, był kapitan III rangi Leonid Sołodkow, odznaczony już po rozpadzie ZSRR – 16 stycznia 1992 roku[2].
Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego otrzymało 91 kobiet i ponad 40 cudzoziemców.
Po rozpadzie Związku Radzieckiego wiele byłych republik radzieckich ustanowiło własne tytuły honorowe wzorowane na Bohaterze Związku Radzieckiego, m.in. Bohater Federacji Rosyjskiej, Bohater Ukrainy, czy Bohater Republiki Białorusi. Poza ZSRR, w komunistycznej Bułgarii ustanowiono bardzo podobny tytuł Bohatera Ludowej Republiki Bułgarii[3], a na Kubie Bohatera Republiki Kuby[4].
Opis
Zgodnie z regulaminem tytuł ten był najwyższym zaszczytnym wyróżnieniem i był nadawany przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR za bohaterskie czyny i wybitne zasługi dla państwa. Mógł być przyznawany pojedynczym osobom lub zbiorowościom.
Bohaterowi Związku Radzieckiego wręczano specjalny medal Złota Gwiazda (od 1939 roku), Order Lenina oraz dyplom Prezydium Rady Najwyższej ZSRR.
Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego można było nadawać wielokrotnie; osoba taka otrzymywała następny medal Złotej Gwiazdy. W przypadku przyznania tytułu Bohatera Związku Radzieckiego po raz drugi, obok dyplomu, orderu i medalu wyróżnionemu wykonywano popiersie z brązu z odpowiednim tytułem, które umieszczano w rodzinnych stronach bohatera.
Wyróżnieni
Obcokrajowcy wyróżnieni tytułem Bohatera Związku Radzieckiego
Abdul Ahad Mohmand – pierwszy afgański kosmonauta
Ahmad Ben Bella – pierwszy prezydent Algierii
Georgi Iwanow – pierwszy bułgarski kosmonauta
Aleksandr Panajotow Aleksandrow – drugi bułgarski kosmonauta, dubler Georgi Iwanowa
Zachari Zachariew – bułgarski lotnik wojskowy mieszkający w ZSRR, uczestnik wojny domowej w Hiszpanii, pierwszy obcokrajowiec wyróżniony tym tytułem
Wladimír Zaimow – bułgarski generał artylerii
Todor Żiwkow – bułgarski działacz komunistyczny, premier i przewodniczący Rady Państwa Ludowej Republiki Bułgarii (1971–1989)
Primo Gibelli – włoski lotnik, uczestnik wojny domowej w Hiszpanii
Josef Buršík – odznaczony za bohaterstwo w wyzwalaniu Kijowa 21 grudnia 1943, po radzieckiej inwazji na Czechosłowację zwrócił odznaczenie
Otakar Jaroš – jako pierwszy obcokrajowiec 17 kwietnia 1943 nagrodzony tytułem Bohatera ZSRR, za udział w bitwie pod Sokołowem
Ján Nálepka – Słowak, odznaczony pośmiertnie 2 maja 1945
Vladimír Remek – pilot wojskowy, pierwszy Czech w kosmosie, pierwszy kosmonauta niebędący obywatelem ZSRR ani Stanów Zjednoczonych
Antonín Sochor – odznaczony za bohaterstwo w wyzwalaniu Kijowa 21 grudnia 1943
Ludvík Svoboda – prezydent Czechosłowacji
Stepan Wajda – czechosłowacki żołnierz narodowości ukraińskiej, odznaczony pośmiertnie 10 sierpnia 1945
Richard Tesařík – odznaczony za bohaterstwo w wyzwalaniu Kijowa 21 grudnia 1943
Abdel Hakim Amer – egipski generał i polityk, uczestnik I wojny arabsko-izraelskiej w 1948 i rewolucji egipskiej w 1952
Gamal Abdel Naser – egipski oficer i polityk, prezydent Egiptu (1954–1970)
Jean-Loup Chrétien – generał brygady francuskich sił powietrznych, pierwszy francuski astronauta
Marcel Albert – francuski pilot wojskowy
Jacques André – francuski pilot wojskowy
Roland de La Poype – francuski pilot wojskowy
Marcel Lefèvre – francuski pilot wojskowy
Rubén Ruiz Ibárruri – hiszpański oficer w służbie radzieckiej
Ramón Mercader – hiszpański komunista, zabójca Lwa Trockiego w 1940 r.
Rakesh Sharma – pierwszy indyjski kosmonauta
Fidel Alejandro Castro Ruz – przywódca kubański, premier i prezydent Republiki Kuby
Arnaldo Tamayo Méndez – kubański generał pilot, pierwszy kubański kosmonauta
Juozas Vitas – lider antyfaszystowskiego podziemia na Litwie
Stanislavas Vaupšas – oficer radzieckiego wywiadu litewskiego pochodzenia
Dżügderdemidijn Gürragczaa – pierwszy mongolski kosmonauta
Fritz Schmenkel – niemiecki antyfaszysta, partyzant walczący na Białorusi
Erich Honecker – niemiecki polityk komunistyczny, I sekretarz NSPJ, przywódca NRD
Sigmund Jähn – pierwszy wschodnioniemiecki kosmonauta
Erich Mielke – niemiecki polityk i funkcjonariusz komunistyczny, szef wschodnioniemieckiej służby bezpieczeństwa Stasi
Walter Ulbricht – niemiecki polityk komunistyczny, I sekretarz NSPJ i przewodniczący Rady Państwa NRD
Mirosław Hermaszewski – pierwszy polski kosmonauta
Juliusz Hibner – komunista polskiego pochodzenia, uczestnik bitwy pod Lenino
Aniela Krzywoń – szeregowiec 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, uczestniczka bitwy pod Lenino
Zygmunt Lewoniewski – lotnik polarny polskiego pochodzenia
Stanisław Popławski – polski oficer, gen. armii
Józef Świdziński – radziecki żołnierz pochodzenia polskiego
Władysław Wysocki – polski oficer, uczestnik bitwy pod Lenino
Dumitru Prunariu – pierwszy rumuński kosmonauta
Muhammed Faris – pierwszy syryjski kosmonauta
Bertalan Farkas – pierwszy węgierski kosmonauta
János Kádár – węgierski polityk komunistyczny, premier Węgierskiej Republiki Ludowej
Phạm Tuân – pierwszy wietnamski kosmonauta
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990, Zielona Góra 1992, t.I,s. 21.
- ↑ Солодков Леонид Михайлович. [dostęp 2017-06-23]. (ros.).
- ↑ Пенчо Ковачев: По 1500 лв. взема “Герой на НРБ” , Живков е 2 пъти. 24chasa.bg, 26.10.2021. [dostęp 2022-11-15]. (bułg.).
- ↑ Condecoraciones otorgadas por el Estado Cubano. presidencia.gob.cu. [dostęp 2022-11-15]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flaga Niemiec o proporcjach 3:2
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Romania (28 March 1948 - 24 September 1952)
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Romania (28 March 1948 - 24 September 1952)
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Autor: Foma, Licencja: CC BY-SA 3.0
Display case with portraits of heroes of the Soviet Union, Novosibirsk, Russia
Flag of People's Republic of Mongolia 1945-1992
Flag of the Democratic Republic of Afghanistan (1980-1987). Aspect ratio: 2:1.
Patent for the Medal "Hero of the USSR", Verleihungsurkunde für den Orden "Held der Sowjetunion"
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Second Spanish Republic (1931-1939).
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Орден Ленина № 278413, награждена Турова Любовь Ивановна. Аверс. Прозрачный фон.