Bohater ostatniej akcji (ścieżka dźwiękowa)

Last Action Hero: Music from the Original Motion Picture
	Wykonawca ścieżki dźwiękowej
	różni wykonawcy
Wydany	8 czerwca 1993
Gatunek	heavy metal • hard rock • muzyka filmowa
Długość	55:18
Wydawnictwo	Columbia
	Single z albumu Last Action Hero: Music from the Original Motion Picture
	„Big Gun”; Wydany: 24 maja 1993; „Real World”; Wydany: 31 maja 1993; „What the Hell Have I”; Wydany: 7 czerwca 1993; „Angry Again”; Wydany: 14 czerwca 1993; „Two Steps Behind”; Wydany: 24 sierpnia 1993;

Last Action Hero: Music from the Original Motion Picture – ścieżka dźwiękowa promująca film Bohater ostatniej akcji w reżyserii Johna McTiernana z Arnoldem Schwarzeneggerem w roli głównej. Ukazała się 8 czerwca 1993 nakładem wytwórni Columbia. Wśród wykonawców, których utwory wykorzystano na soundtracku, znaleźli się m.in. AC/DC, Alice in Chains, Anthrax, Def Leppard, Fishbone, Megadeth i Queensrÿche.

10 lipca album uplasował się na 7. miejscu w zestawieniu Billboard 200. 24 sierpnia uzyskał w Stanach Zjednoczonych certyfikat platynowej płyty, za sprzedaż miliona egzemplarzy. Został on przyznany przez tamtejsze zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki Recording Industry Association of America (RIAA). Soundtrack, w przeciwieństwie do filmu, zebrał przychylne oceny i okazał się sukcesem. Krytycy chwalili go za dobór artystów i różnorodność.

Utwory

Zespół Alice in Chains (na zdj. w 1988) był jedynym wykonawcą, który na soundtracku zamieścił dwa utwory

Ścieżkę dźwiękową Last Action Hero: Music from the Original Motion Picture wypełnia dwanaście utworów^[2]^[4]. Część artystów specjalnie na jej potrzeby napisało premierowe kompozycje, wśród nich „Big Gun” AC/DC, „Real World” Queensrÿche i „Last Action Hero” Tesli. „Real World” powstał według sugestii Michaela Kamena, który przyjaźnił się z muzykami Queensrÿche i współpracował z nimi przy ich debiutanckim albumie studyjnym The Warning (1984) oraz singlu „Silent Lucidity” (1990). „[Kamen] powiedział nam, że chce prawdziwej nawiedzonej ballady, ale nic zbyt sentymentalnego. Powiedział też, że piosenka powinna zaczynać się powoli, wreszcie uwolnić się i uderzyć naprawdę mocno” – przyznawał gitarzysta Michael Wilton^[5]. Z kolei Tommy Skeoch z formacji Tesla argumentował: „To był właściwie trzeci lub czwarty raz, kiedy zaproponowano nam zrobienie filmu, ale dopiero teraz się udało. Kiedy otrzymaliśmy telefon w sprawie filmu, od samego początku miałem co do tego dobre przeczucia. Pisaliśmy już piosenki na nasz następny album [Bust a Nut, 1994], ale doszliśmy do wniosku, że dlaczego by nie napisać piosenki, po prostu taki byłby scenariusz. Napisaliśmy ją w półtorej godziny”^[5].

Wokalista i gitarzysta Alice in Chains, Jerry Cantrell twierdził, że zespół nie napisał utworów „What the Hell Have I” i „A Little Bitter” specjalnie z myślą o filmie. „Pracowaliśmy nad «What the Hell Have I» i «A Little Bitter», kiedy zaproponowano nam udział przy współtworzeniu ścieżki dźwiękowej, i uznaliśmy, że będą one idealne. Jesteśmy bardzo zadowoleni z obydwu piosenek, zwłaszcza, że były to pierwsze nagrania, które zarejestrowaliśmy wspólnie z naszym nowym basistą Mikiem Inezem”^[5]. Muzycy nagrali oba utwory wiosną 1993 w trakcie przerwy w trasie koncertowej promującej album Dirt (1992)^[a]^[7]. Gitarzysta grupy Anthrax, Scott Ian przyznawał, że utwór „Poison My Eyes” pochodził z sesji do szóstego albumu studyjnego Sound of White Noise (1993). „Kiedy poproszono nas o zrobienie ścieżki dźwiękowej, wróciliśmy, ponownie zmieniliśmy wokale i zremiksowaliśmy piosenkę. Potem brzmiało tak dobrze, jak wszystko na Sound of White Noise, więc wiedzieliśmy, że będzie dobre dla ścieżki dźwiękowej” – argumentował^[5].

Kompozycja „Angry Again” Megadeth pochodzi z sesji do piątej płyty formacji – Countdown to Extinction (1992)^[8]. „Nie chcieliśmy zrobić tylko «jednorazowej» piosenki filmowej, więc skorzystaliśmy z okazji, żeby zagrać kolejny kawałek Megadeth. Pracowaliśmy nad «Angry Again» z nastawieniem, że jest on równie ważny jak «Symphony of Destruction» lub «Sweating Bullets»” – wspominał Marty Friedman^[5].

Zespół Def Leppard, będąc zajętym koncertowaniem, nadesłał szkic utworu „Two Steps Behind”, którego akustyczna wersja ukazała się rok wcześniej na stronie B singla „Make Love Like a Man”. Kamen dodał do kompozycji orkiestrową oprawę smyczkową^[8]. Z kolei utwór „Swim” pojawił się kilka tygodni wcześniej na albumie Give a Monkey a Brain and He’ll Swear He’s the Center of the Universe Fishbone^[8].

Wydanie i promocja

Soundtrack promował utwór „Big Gun” grupy AC/DC (na zdj. w 2009), który jako pierwszy w ich dorobku osiągnął szczyt notowania „Billboardu”

Pierwszym singlem promującym soundtrack był „Big Gun” grupy AC/DC, opublikowany 24 maja. Teledysk wyreżyserował David Mallet^[3], a wystąpił w nim Arnold Schwarzenegger (m.in. przebrany w charakterystyczny strój wzorowany na mundurek szkolny, będący nieodłącznym elementem scenicznym gitarzysty Angusa Younga)^[1]^[8]. Utwór wykorzystywano w zwiastunach zapowiadających film, a także w kampaniach telewizyjnych i radiowych^[3]. Dzięki dużej rotacji otrzymanej w MTV, „Big Gun” okazał się sukcesem, docierając, jako pierwszy utwór w dorobku AC/DC, na szczyt listy „Billboardu” Album Rock Tracks^[8].

Wydanie teledysku na miesiąc przed premierą filmu Bohater ostatniej akcji (reż. John McTiernan) zapewniło, zdaniem Diarmuida Quinna – pełniącego w owym czasie funkcję wiceprezesa ds. marketingu w wytwórni Columbia – dobrą promocję zarówno ścieżce dźwiękowej, jak i samemu filmowi^[3]. W ramach dalszej kampanii promocyjnej opublikowano cztery single – 31 maja „Real World” Queensrÿche, 7 czerwca „What the Hell Have I” Alice in Chains, 14 czerwca „Angry Again” Megadeth^[3] i 24 sierpnia „Two Steps Behind” Def Leppard^[9].

Premiera Last Action Hero: Music from the Original Motion Picture miała miejsce 8 czerwca^[3]^[8]. Na płycie znalazła się również koncertowa wersja utworu „Dream On” z repertuaru Aerosmith, którego nagranie pochodzi z programu MTV 10th Anniversary Special z 1991, gdzie został wykonany wraz z orkiestrą pod batutą Kamena^[1]^[3]^[8].

Poszerzając kampanię promocyjną, wytwórnie Columbia i Sony nawiązały współpracę z siecią fast foodów Burger King oraz siecią detaliczną Musicland, która rozprowadzała wkładki do tac z kuponami rabatowymi na zakup albumu i innych gadżetów związanych z filmem w sieciach sklepów Sam Goody, Musicland i Suncoast^[1].

Odbiór

Krytyczny

Recenzje
Wydawca	Ocena
AllMusic	^[2]
„Billboard”	korzystna^[10]
„Circus”	^[11]
„Guitar School”	korzystna^[5]
„Music Week”	^[4]
„Rock Hard”	mieszana^[12]

Ścieżka dźwiękowa, w przeciwieństwie do filmu, który zebrał negatywne recenzje, okazała się sukcesem^[8]^[13]. Jason Birchmeier z AllMusic ocenił soundtrack na 4,5 gwiazdki w pięciostopniowej skali, argumentując: „Ścieżka dźwiękowa z filmu ma znaczącą trwałą wartość, służąc jako cudowna migawka burzliwej sceny hardrockowej z początku lat 90.” Autor zwracał uwagę, że największą zaletą płyty jest jej różnorodność^[2]. Tygodnik „Billboard” napisał, że soundtrack „to monstrualny zbiór najcięższych nazwisk metalu, ergo uczta dla rockowych słuchaczy”. Recenzent całość wydawnictwa określał mianem „potężnego pakietu, bezkonkurencyjnego pod względem wartości gwiazd i muzycznego kalibru”^[10].

Magazyn branżowy „Guitar School” – który swój artykuł opatrzył tytułem Last Guitar Heroes – pisał: „Kiedy Columbia Pictures musiała stworzyć najcięższą, najbardziej zaciekłą, najbardziej kopiącą tyłek ścieżkę dźwiękową wielkości [Arnolda] Schwarzeneggera do ich przebojowego blockbustera, Bohater ostatniej akcji [1993], wezwali najlepszych gitarzystów świata: Angusa Younga z AC/DC, który potrafi wypluwać zabójcze riffy, tak jak Jack Slater wystrzeliwuje naboje kalibru 9mm; Marty’ego Friedmana, potrafiącego grać z tak niesamowitą szybkością, że w porównaniu z nim sceny pościgu z filmu Jak to się robi w Chicago [1986, reż. John Irvin] wyglądają niczym spacer po parku; Jerry’ego Cantrella z Alice in Chains, który potrafi sprawić, by jego Gibson Les Paul brzmiał ciężej niż szkielet z litego tytanu Terminatora”^[5].

Michael Christopher, w swoim obszernym artykule, poświęconemu ścieżce dźwiękowej, pisał, że „patrząc na to dzisiaj, to ciekawa mieszanka, ale po jej wydaniu była dźwiękowym uosobieniem zmieniającego się muzycznego krajobrazu. To był czas, kiedy Aerosmith, Alice in Chains, Megadeth i Cypress Hill mieli sens, by być częścią tego samego spisu utworów. Jeśli chodzi o rock, grunge, metal i gdzie krzyżuje się hip-hop, granice się zatarły”^[8].

Komercyjny

26 czerwca 1993 soundtrack zadebiutował na 12. pozycji w zestawieniu Billboard 200, zaliczając tzw. „gorący debiut”^[14]. 10 lipca awansował na 7. lokatę^[15]. Poza Stanami Zjednoczonymi, uplasował się m.in. na 7. miejscu nowozelandzkiej listy NZ Top 40 Albums Chart^[16]. 10 sierpnia, osiągnąwszy próg sprzedaży 500 tys. kopii w Stanach Zjednoczonych, uzyskał certyfikat złotej płyty, przyznany przez zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki Recording Industry Association of America (RIAA)^[17]. 24 sierpnia, dwa tygodnie później, album przekroczył wolumen miliona sprzedanych egzemplarzy, dzięki czemu otrzymał od RIAA certyfikat platynowej płyty^[17]. Wszystkie pięć singli odnotowało miejsca w czołowej 25. notowania listy Album Rock Tracks „Billboardu”^[8].

Zestawienia

W 2014 Jennifer Wood z „Rolling Stone’a” sklasyfikowała soundtrack w rankingu „20 ścieżek dźwiękowych do złych filmów”. W swoim uzasadnieniu autorka przyznała, że Arnold Schwarzenegger nie posiada talentu aktorskiego, co, w jej ocenie, było jednym z powodów, dla których „długo oczekiwane post-postmodernistyczne podejście Johna McTiernana do he-manowych filmów akcji klapnęło w box offisie”. Wood pozytywnie oceniała ścieżkę dźwiękową – według niej „zdołała [ona] jednak przewyższyć materiał źródłowy przypominający klapę, dzięki utworom takich wykonawców, jak Alice in Chains, AC/DC, Def Leppard, Cypress Hill, Fishbone, Anthrax i Aerosmith”^[18].

Rok	Tytuł	Publikacja	Pozycja	Źródło
2014	„20 ścieżek dźwiękowych do złych filmów”	„Rolling Stone”	–	^[18]

Lista utworów

Last Action Hero: Music from the Original Motion Picture^[19]

Nr

Tytuł utworu

Wykonawca

Autorzy

Długość

1.

„Big Gun”

AC/DC

Angus Young • Malcolm Young