Bohdan Bogumił Dobrzański
 rotmistrz | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 września 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | kwiecień 1940 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 11 Pułk Ułanów Legionowych |
| Stanowiska | kwatermistrz 2 Pułk Strzelców Konnych |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   | |
Bohdan Bogumił Dobrzański (ur. 6 września 1901 w Ostrowcu, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Bohdan Bogumił Dobrzański urodził się 6 września 1901 w Ostrowcu, w ówczesnym w powiecie opatowskim, w rodzinie Kazimierza i Apolonii z domu Pęczalskiej. Od 1916 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
W listopadzie 1918 razem ze szwadronem radomskim wziął udział w walkach na froncie ukraińskim. Uczestniczył w obronie Lwowa. W końcu 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 11 pułku Ułanów Legionowych. W szeregach pułku walczył na wojnie z bolszewikami. Odznaczył się w walkach z 1 Armią Konną Budionnego. 21 września 1920 cofająca się 47 Dywizja bolszewicka została zaatakowana przez 1 Brygadę Jazdy, w skład której wchodził 11 pułk ułanów. Kapral Dobrzański odznaczył się w szarży pod Jampolem za co został odznaczony Virtuti Militari.
Ukończył Szkołę Jazdy. Na porucznika awansował ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 w korpusie oficerów jazdy. W 1928 służył w 24 pułku ułanów, w 1932 w 6 pułku ułanów kaniowskich, a następnie w 2 pułku strzelców konnych, gdzie w 1939 został kwatermistrzem pułku.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Bohdan Dobrzański został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 5106[2].
Przypisy
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Rok. III, Nr 2, str. 111. Warszawa 18 lutego 1922.
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 93.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 62.
- Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 619, 691;
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 560, 613;
- Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 313, 351;
- Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 295, 363;
- Ogrody Wspomnień - Bohdan Bogumił Dobrzański [dostęp 2012-04-21]
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).