Bohdan Kleczyński

Bohdan Kleczyński

podpułkownik dyplomowany pilot
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1900 Kijów
Data i miejsce śmierci	20 marca 1944 Edynburg
Przebieg służby
Lata służby	1931–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego, RAF
Jednostki	53 eskadra towarzysząca Wyższa Szkoła Wojenna dywizjon 305
Stanowiska	wykładowca dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Bohdan Kleczyński (ur. 4 grudnia 1900 w Kijowie, zm. 20 marca 1944 w Edynburgu) – podpułkownik dyplomowany pilot Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, pośmiertnie awansowany na pułkownika.

Życiorys

Bohdan Kleczyński urodził się 4 grudnia 1900 roku w Kijowie^[1].

W okresie od 15 lipca do 15 września 1931 roku odbył dwumiesięczną praktykę w piechocie i artylerii, a w okresie od 15 października do 15 grudnia 1931 roku ukończył kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej. Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany na dwuletni kurs 1931/1933 do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1933 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych. Był wykładowcą lotnictwa Wyższej Szkoły Wojennej^[2]. 5 marca 1934 roku został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki^[3]. Od listopada 1935 roku do sierpnia 1936 roku dowodził III plutonem 53 eskadry towarzyszącej w Wilnie^[4]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 12. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa^[5]. W tym samym roku pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej na stanowisku wykładowcy przedmiotu taktyka lotnictwa^[6].

W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył jako referent operacyjny Dowództwa Lotnictwa i Obrony Przeciwlotniczej Armii „Modlin”. Następnie przez Rumunię i Francję ewakuował się do Anglii w której dowodził od 15 kwietnia do 9 sierpnia dywizjonem 305. Przeniesiony do Inspektoratu Lotnictwa w Londynie. Towarzyszył w podróży do Stanów Zjednoczonych gen. Sikorskiemu. Zwolniony z lotnictwa 13 lutego 1942 roku. Attaché lotniczy przy Ambasadzie RP w Waszyngtonie od 15 marca 1942 roku, a następnie w 1943 roku odwołany do Anglii, gdzie był dyrektorem nauk w Wyższej Szkole Lotniczej w Peebls^[2]. W 1942 udaremnił próbę zamachu w lecącym nad Atlantykiem samolocie gen. Władysława Sikorskiego.

Zmarł 20 marca 1944 roku, w polskim Szpitalu im. Ignacego Paderewskiego w Edynburgu, w następstwie obrażeń ciała doznanych w wypadku drogowym. Pochowany na cmentarzu w Newark-on-Trent, grób nr L 320^[2].

Publikował w Przeglądzie Lotniczym.

• Organizacja pracy sztabu zgrupowania lotniczego, cz. I, nr 4, kwiecień 1935, s. 149-159.
• Organizacja pracy sztabu zgrupowania lotniczego, cz. II, nr 5, maj 1935, s. 194-205.
• Szyki powietrzne, nr 9, wrzesień 1935, s. 385-389.
• Piechota powietrzna, nr 5, maj 1938, s. 642.
• Dziesięciolecie „Przeglądu Lotniczego”, nr 11, listopad 1938, s. 1629.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości – 29 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[7] zamiast uprzednio (2 sierpnia 1931) nadanego Medalu Niepodległości^[8]
• Krzyż Walecznych
• Medal Lotniczy dwukrotnie

Bohdan Kleczyński w filmie

Postać Bohdana Kleczyńskiego występuje w filmie Katastrofa w Gibraltarze (1983) w reżyserii Bohdana Poręby. W roli podpułkownika wystąpił Zygmunt Malanowicz^[9].

Przypisy

Bibliografia

• Olgierd Cumft, Hubert Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Paweł Wieczorkiewicz, Historia polityczna Polski 1935-1945, Warszawa 2005.