Bohdan Lewandowski

Bohdan Lewandowski
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1926
Ostrołęka

Data śmierci

25 marca 2013

Zastępca sekretarza generalnego ONZ
Okres

od 1972
do 1983

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy

Bohdan Lewandowski (ur. 29 czerwca 1926 w Ostrołęce[1], zm. 25 marca 2013[2]) – polski dyplomata, w latach 1960–1966 stały przedstawiciel PRL przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, zastępca sekretarza generalnego ONZ w latach 1972–1983.

Życiorys

Syn nauczyciela z Ostrołęki. W latach 1945–1948 był członkiem PPR, od 1948 roku należał do PZPR[3]. W 1946 zatrudniony w konsulacie PRL w Pittsburghu, następnie jako attaché konsularny w ambasadzie w Waszyngtonie. Po powrocie do MSZ specjalizował się w tematyce brytyjskiej i amerykańskiej. Współpracownik ministra Adama Rapackiego, propagował na forum międzynarodowym plan rozbrojeniowy Rapackiego. Po wydarzeniach marca 1968 zrezygnował wraz z Rapackim z pracy w MSZ i został doradcą ds. zagranicznych w KC PZPR. Po odejściu Gomułki od władzy został mianowany dyrektorem generalnym w MSZ. W 1972 na wniosek Kurta Waldheima, sekretarza generalnego ONZ, został jego zastępcą. Funkcję tę pełnił do 1983.

17 grudnia 1981 roku Bohdan Lewandowski, pozostający w kontakcie z wicepremierem PRL Mieczysławem Rakowskim, z inicjatywy Richarda Pipesa, doradcy prezydenta USA, spotkał się z papieżem Janem Pawłem II w Watykanie. Spotkanie miało na celu przekazanie informacji o sytuacji w Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego Janowi Pawłowi II i politykom zachodnim. Jego efektem był list Jana Pawła II do Wojciecha Jaruzelskiego z dnia 18 grudnia 1981 roku, w którym papież apelował o "powrót do metod pokojowego dialogu" i "zakończenie stanu wojennego".

Po negocjacjach przy Okrągłym Stole został członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie.

Odznaczenia

Wybrane publikacje

  • Jan Barcz, Jan Baszkiewicz, Wiesław Chrzanowski, Bohdan Lewandowski, Tadeusz Pieronek, Ryszard Stemplowski, Jerzy Wiatr: Etyka dyplomacji. Warszawa: PISM, 2002, s. 90. ISBN 83-915767-8-7.

Przypisy

  1. ↑ Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, bip.ipn.gov.pl [dostęp 2014-03-13].
  2. ↑ Wiktor Moszczyński: Odszedł Niezwykły Dyplomata - Bohdan Lewandowski. [dostęp 2014-03-13]. (pol.).
  3. ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 526–527. ISBN 83-223-2073-6.

Media użyte na tej stronie