Bohdan Roliński
Bohdan Kazimierz Roliński (ur. 25 marca 1936 w Grzegorzewie[1], zm. 27 maja 2017) – polski dziennikarz, redaktor naczelny Życia Warszawy (1973–1980), przez wiele lat związany z Trybuną Ludu.
Życiorys
Był absolwentem Wydziału Dyplomatyczno-Konsularnego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. Od 1958 pracował jako dziennikarz w Trybunie Ludu, w latach 1971–1973 był zastępcą redaktora naczelnego tej gazety. W latach 1973–1980 był redaktorem naczelnym Życia Warszawy, następnie powrócił do Trybuny Ludu, gdzie został korespondentem w Pradze i Bratysławie[2]. W swojej publicystyce zwalczał m.in. działalność Komitetu Obrony Robotników[3].
Od 1958 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1973–1981 członkiem egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR[1][4].
Był autorem wywiadów rzek z Piotrem Jaroszewiczem – Przerywam milczenie (1991) i Piotrem Kostikowem – Widziane z Kremla. Moskwa–Warszawa gra o Polskę (1992), a także poświęconej morderstwu Piotra Jaroszewicza i Alicji Solskiej – Dlaczego ich zabili (1994).
Jego żoną była olimpijka Eulalia Rolińska[5].
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[6].
Przypisy
- ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL
- ↑ Zmarł Bohdan Roliński
- ↑ Jan Józef Lipski, KOR. Komitet Obrony Robotników. Komitet Samoobrony Społecznej KOR, Warszawa 2006, s. 230, 249.
- ↑ Andrzej Boboli, "Przewodnia Siła Stolicy". Komitet Warszawski Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 1975–1990, Warszawa 2016, s. 373-376.
- ↑ Kronika sportu polskiego: Eulalia Danuta Rolińska
- ↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2018-05-31].
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Bohdana Rolińskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera W-VII-6, rząd 9, grób 10)