Bohdan Tymieniecki

Bohdan Tymieniecki
Timi
Ilustracja
Bohdan Tymieniecki (ok. 1944)
podpułkownik podpułkownik
Pełne imię i nazwisko

Bogdan Władysław Zaremba-Tymieniecki

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1907
Warszawa

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1992
Londyn

Przebieg służby
Lata służby

1939–1947

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

Grupa Kawalerii „Chełm”
22 Pułk Ułanów Podkarpackich
3 Dywizja Piechoty
3 Oddział Rozpoznawczy
11 Pułk Huzarów „Prince Albert Own”
2 Korpus Polski
6 Pułk Pancerny „Dzieci Lwowskich”
2 Warszawska Brygada Pancerna

Stanowiska

dowódca plutonu kawalerii
dowódca plutonu ppanc artylerii zmotoryzowanej
dowódca czołgu
dowódca plutonu czołgów
zastępca dowódcy szwadronu
doradca taktyczny dowódcy brygady
oficer sztabowy 2 Korpusu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
kampania francuska
kampania afrykańska
kampania włoska

Późniejsza praca

Pisarz

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania) Gwiazda Afryki (Wielka Brytania) Gwiazda Italii (Wielka Brytania)
Herb
Zaremba
Rodzina

Tymienieccy herbu Zaremba

Ojciec

Władysław Tymieniecki

Matka

Maria Ludwika Loewenstein

Żona

Joanna Tymieniecka z d. Burhardt-Bukacka

Dzieci

syn i córka

Rodzeństwo

Romana Pelagia Tymieniecka

Bohdan Tymieniecki herbu Zaremba, właśc. Bogdan Władysław Tymieniecki[1] (ur. 11 maja 1907 w Warszawie, zm. 29 stycznia 1992 w Londynie[2]) – żołnierz Wojska Polskiego oraz Polskich Sił Zbrojnych, autor książki Na imię jej było Lily[3][4][5].

Życiorys

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej herbu Zaremba[6] jako syn Władysława i Marii Ludwiki z d. Loevenstein[7]. Miał młodszą siostrę Romanę[8]. Został ochrzczony parafii św. Krzyża w Warszawie[1]. Dzieciństwo spędził w Paryżu. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, wrócił z rodziną do kraju i wychowywał się w Żerkowicach[9]. Tam uczęszczał do szkół, został filistrem Polskiej Korporacji Studentów Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego Kujawja w Cieszynie w roku 1931[10][11][2] i uzyskał zawód rolnika.

Wojnę obronną rozpoczął w stopniu ogniomistrza[12]. 29 września brał udział w potyczce we wsi Dzwola[13] dowodząc plutonem kawalerii[14] należącym do 22 Pułk Ułanów Podkarpackich ze składu Grupy Kawalerii Chełm. Jednostki te wyparły ze wsi stacjonujący tam dywizjon przeciwpancerny 27 Dywizji Piechoty. Część żołnierzy tego dywizjonu walczyła wcześniej w wojnie domowej w Hiszpanii w strukturze Legionu Condor[15][13]. Następnie przedostał się na Węgry, gdzie był internowany w miejscowości Eger[15], a za pieniądze wygrane w pokera wyruszył do Francji[16].

Po dotarciu do Francji odbył kurs obsługi działek przeciwpancernych 25 mm w Coëtquidan oraz 40 mm w Laverdon. W czerwcu 1940 został przydzielony do 3 Oddziału Rozpoznawczego (OR-3) 3 Dywizji Piechoty[17], gdzie objął stanowisko instruktora[18] tudzież dowódcy plutonu zmotoryzowanej artylerii przeciwpancernej[19]. Jednostka nie dokończyła formowania i nie uczestniczyła w walkach w sposób zorganizowany. Po klęsce wojsk francuskich z portu La Turballe został ewakuowany do Wielkiej Brytanii[17].

W Anglii i Szkocji odbył kolejne szkolenia artyleryjskie i pancerne[20][21][22][23]. W 1941 został wysłany do Palestyny[24], a następnie przeniesiono go do Iraku. Dopiero w Afryce powrócił do kawalerii, lecz tym razem była to kawaleria pancerna[17]. W stopniu starszego sierżanta służył jako instruktor w brytyjskiej szkole broni pancernej w Abbassia pod Kairem[25]. Podczas służby w Egipcie w ramach uzupełnień był przydzielony na 10 miesięcy do 11 Pułku Huzarów Prince Albert Own jako dowódca czołgu[26]. W okresie formowania 2 Warszawskiej Brygady Pancernej został instruktorem w 6 Pułku Pancernym Dzieci Lwowskich[27].

W strukturze 2 Korpusu wyruszył do Włoch oraz dostał awans na podporucznika. Podczas walk we Włoszech dowodził plutonem czołgów[28], a następnie dwoma plutonami[29][30]. Dzięki sprawnemu dowodzeniu tudzież umiejętnościom artyleryjskim został awansowany na porucznika[29] i mianowany zastępcą dowódcy 3 szwadronu 6 pułku pancernego[31]. Następnie został skierowany na stanowisko sztabowe jako doradca taktyczny dowódcy brygady w 2 Brygadzie Pancernej[32]. Do końca kampanii włoskiej dosłużył się stopnia majora (stopień na czas wojny) oraz otrzymał funkcję oficera sztabowego 2 Korpusu[33].

Przeszedł szlak bojowy 2 Korpusu. Walczył m.in.: w bitwie o Piedimonte San Germano, za którą dostał Order Virtuti Militari, tudzież o Castelfidardo. Prowadził manewr przerywający front pod Ankoną[27] oraz brał udział w zajmowaniu Bolonii[34]. Jego czołg, M4 Sherman, nosił nazwę Markiza[28].

Ożenił się z Joanną Bubą Burhardt-Bukacką, córką Stanisława Burhardta-Bukackiego i Jadwigi Beck, jeszcze trakcie wojny we Włoszech[35]. Ślub miał miejsce w kościele św. Andrzeja na Kwirynale. Przez pewien czas mieszkał z żoną i teściową w Rzymie. W 1956 przeniósł się wraz z nimi do Brukseli, tam dostał cywilną posadę. Następnie zamieszkał w Londynie[36], podjął pracę pisarza i używał pseudonimu Amadeo Visconsini[37][2]. Miał syna i córkę. Po wojnie został awansowany na podpułkownika. Otrzymał tytuł honorowego żołnierza Pułku Pancernego Ułanów Karpackich[2].

W roku 1971 napisał książkę pt. Na imię jej było Lily, opowiadającą o jego przeżyciach podczas II wojny światowej. Została po raz pierwszy wydana w Polsce w roku 1984. Tytuł jest nawiązaniem do nazwy armaty czołgu Crusader, na którym szkolił żołnierzy alianckich w Egipcie[38][15]. Był też autorem (pod pseudonimem) następujących książek: Heroina 74, Amsterdam 77, Skandal Banco Ambrosiano[37][39].

Jego zainteresowaniami były: bibliofilstwo, granie w brydża oraz wędkarstwo[6].

Został odznaczony: dwukrotnie Orderem Virtuti Militari[6][11][10], dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Monte Cassino oraz innymi 11 zagranicznymi odznaczeniami[2], m.in.: Gwiazda 1939–1945 (Wlk. Brytania), Gwiazda Afryki (Wlk. Brytania), Gwiazda Italii (Wlk. Brytania).

Został pochowany w kwaterze byłych żołnierzy PSZ na Zachodzie na Powązkach Wojskowych (kwatera C30-K-2-I-6)[10][11][40][41]. Nabożeństwo żałobnej odbyło się w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej[2].

Wywód genealogiczny

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Władysław Tymieniecki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Władysław Tymieniecki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Pelagia Wyszyńska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bogdan Władysław Tymieniecki (1907-1992)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ignacy Loewenstein
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Ludwika Loewenstein
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aleksandra Markusfeld
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Akt urodzenia Bogdana Władysława Tymienieckiego, [w:] Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej św. Krzyża w Warszawie, nr 272, Archiwum Państwowe w Warszawie, Warszawa 1908 [dostęp 2022-01-27] (ros.).
  2. a b c d e f Nekrolog 1992 ↓.
  3. Na imię jej było Lily, Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-03-24].
  4. Na imię jej było Lily, Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-03-24].
  5. Tymieniecki Bohdan Władysław (ps. Visconsini Amadeo) Na imię jej było Lily, www.biblionetka.pl [dostęp 2020-03-24].
  6. a b c Bohdan Władysław Tymieniecki, Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-03-24].
  7. Akt małżeństwa Władysława Tymienieckiego i Marii Ludwiki Loewenstein, [w:] Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej Wszystkich Świętych w Warszawie, Archiwum Państwowe w Warszawie, Warszawa 1906 [dostęp 2022-01-27] (ros.).
  8. Akt urodzenia Romany Pelagii Tymienieckiej, [w:] Akta Stanu Cywilnego Parafii św. Trójcy w Warszawie, Archiwum Państwowe w Warszawie, Warszawa 1911 [dostęp 2022-01-27] (ros.).
  9. Tymieniecki 1987 ↓, s. 135.
  10. a b c Tymieniecki Bohdan. Polska Niezwykła, www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2020-03-24].
  11. a b c Archiwum Korporacyjne – Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich, www.archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 2020-03-24].
  12. Tymieniecki 1987 ↓, s. 17.
  13. a b Tymieniecki 1987 ↓, s. 16.
  14. Tymieniecki 1987 ↓, s. 14.
  15. a b c Piekarski ↓.
  16. Tymieniecki 1987 ↓, s. 24.
  17. a b c Śledziński 2017 ↓.
  18. Tymieniecki 1987 ↓, s. 25.
  19. Tymieniecki 1987 ↓, s. 26.
  20. Tymieniecki 1987 ↓, s. 59.
  21. Tymieniecki 1987 ↓, s. 68.
  22. Tymieniecki 1987 ↓, s. 166.
  23. Tymieniecki 1987 ↓, s. 80.
  24. Tymieniecki 1987 ↓, s. 123.
  25. Tymieniecki 1987 ↓, s. 47.
  26. Tymieniecki 1987 ↓, s. 147.
  27. a b Tymieniecki 1987 ↓, s. 8.
  28. a b Tymieniecki 1987 ↓, s. 51.
  29. a b Tymieniecki 1987 ↓, s. 97.
  30. Tymieniecki 1987 ↓, s. 99.
  31. Tymieniecki 1987 ↓, s. 141.
  32. Tymieniecki 1987 ↓, s. 180.
  33. Tymieniecki 1987 ↓, s. 187.
  34. Tymieniecki 1987 ↓, s. 170.
  35. Tymieniecki 1987 ↓, s. 179.
  36. Jadwiga Beck – kobieta, którą zachwyciła się Europa, OnetKobieta, 10 lipca 2017 [dostęp 2020-03-24] (pol.).
  37. a b Tymieniecki Bohdan Władysław (ps. Visconsini Amadeo), BiblioNETka.pl [dostęp 2020-03-24].
  38. Tymieniecki 1987 ↓, s. 44.
  39. Amadeo Visconsini, Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-03-24].
  40. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze, www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2022-01-27].
  41. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze, www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2022-01-27].

Bibliografia

  • Bohdan Tymieniecki: Na imię jej było Lily. Wyd. drugie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07448-8.
  • Maciej Piekarski. Żołnierz niezłomny, czyli kochanek Lily. „Gazeta”. Warszawa. 
  • Kacper Śledziński: Wyklęta armia. Warszawa: Znak, 2017. ISBN 978-83-240-4186-2.
  • Nekrolog Bohdana Tymienieckiego, 1992.

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
POL Krzyż Walecznych (1941) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Bohdan Tymieniecki we Włoszech.png
Autor: Tadeusz Szymański, Licencja: CC0
Bohdan Tymieniecki oficer i czołgista 2 Korpusu Polskiego
POL COA Zaremba.svg
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Zaremba
POL Krzyż Monte Cassino BAR.svg
Baretka: Krzyż Monte Cassino
Italy Star BAR.svg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0