Bojan Križaj
(c) Stara planina Babin zub, CC BY 3.0 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | SK Tržič | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 10.12 1976, Val d’Isère | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 13.12 1977, Madonna di Campiglio (3. miejsce – slalom) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Bojan Križaj (ur. 3 stycznia 1957 w Kranju) – słoweński narciarz alpejski reprezentujący Jugosławię, wicemistrz świata.
Kariera
Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 10 grudnia 1976 roku w Val d’Isère, zajmując dziesiąte miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 13 grudnia 1977 roku w Madonna di Campiglio, gdzie rywalizację w tej konkurencji ukończył na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Ingemar Stenmark ze Szwecji i Austriak Klaus Heidegger. Łącznie 33 razy stawał na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym osiem zwycięstw: 20 stycznia 1980 roku i 25 stycznia 1981 roku w Wengen, 20 marca 1982 roku w Kranjskiej Gorze, 12 lutego 1983 roku w Markstein, 16 grudnia 1984 roku w Madonna di Campiglio, 21 marca 1986 roku w Bromont, 20 grudnia 1986 roku w Kranjskiej Gorze i 25 stycznia 1987 roku w Kitzbühel triumfował w slalomach. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1979/1980, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu był drugi. Ponadto w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę w sezonie 1986/1987, w sezonie 1985/1986 był drugi, a w sezonie 1980/1981 zajął trzecie miejsce. Był również trzeci w klasyfikacji giganta w sezonie 1978/1979.
Jego największym sukcesem jest srebrny medal w slalomie wywalczony podczas mistrzostw świata w Schladming w 1982 roku. Rozdzielił tam Ingemara Stenmarka i jego rodaka, Bengta Fjällberga. Był też między innymi piąty w rej samej konkurencji na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Bormio. W 1976 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, gdzie był osiemnasty w gigancie, a slalomu nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Lake Placid był czwarty w gigancie, przegrywając walkę o podium z Austriakiem Hansem Ennem o 0,02 sekundy. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, zajmując siódmą pozycję w slalomie i dziewiątą w gigancie.
W 1988 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
18. | 10 lutego | 1976 | Innsbruck | Gigant | 3:26,97 | +8,93 | Heini Hemmi |
DNF1 | 14 lutego | 1976 | Innsbruck | Slalom | 2:03,29 | - | Piero Gros |
4. | 19 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:40,74 | +1,79 | Ingemar Stenmark |
DSQ1 | 22 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:44,26 | - | Ingemar Stenmark |
9. | 14 lutego | 1984 | Sarajewo | Gigant | 2:41,18 | +2,30 | Max Julen |
7. | 19 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:39,41 | +2,10 | Phil Mahre |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 5 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Gigant | 3:07,92 | - | Gustav Thöni |
13. | 10 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Slalom | 1:49,98 | +7,64 | Gustav Thöni |
18. | 10 lutego | 1976 | Innsbruck | Gigant | 3:26,97 | +8,93 | Heini Hemmi |
DNF1 | 14 lutego | 1976 | Innsbruck | Slalom | 2:03,29 | - | Piero Gros |
DNF | 2 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 3:02,52 | - | Ingemar Stenmark |
DNF | 5 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:39,54 | - | Ingemar Stenmark |
4. | 19 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:40,74 | +1,79 | Ingemar Stenmark |
DSQ1 | 22 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:44,26 | - | Ingemar Stenmark |
7. | 3 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:38,80 | +1,21 | Steve Mahre |
2. | 7 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:48,48 | +0,42 | Ingemar Stenmark |
8. | 7 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:28,90 | +2,36 | Markus Wasmeier |
5. | 10 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:38,82 | +1,25 | Jonas Nilsson |
6. | 8 lutego | 1987 | Crans-Montana | Slalom | 1:54,63 | +1,06 | Frank Wörndl |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1976/1977: 43.
- sezon 1977/1978: 20.
- sezon 1978/1979: 8.
- sezon 1979/1980: 4.
- sezon 1980/1981: 6.
- sezon 1981/1982: 9.
- sezon 1982/1983: 9.
- sezon 1983/1984: 10.
- sezon 1984/1985: 10.
- sezon 1985/1986: 15.
- sezon 1986/1987: 9.
- sezon 1987/1988: 51.
Zwycięstwa w zawodach
- Wengen – 20 stycznia 1980 (slalom)
- Wengen – 25 stycznia 1981 (slalom)
- Kranjska Gora – 20 marca 1982 (slalom)
- Markstein – 12 lutego 1983 (slalom)
- Madonna di Campiglio – 16 grudnia 1984 (slalom)
- Bromont – 21 marca 1986 (slalom)
- Kranjska Gora – 20 grudnia 1986 (slalom)
- Kitzbühel – 25 stycznia 1987 (slalom)
Pozostałe miejsca na podium
- Madonna di Campiglio – 13 grudnia 1977 (slalom) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 22 grudnia 1978 (gigant) – 3. miejsce
- Courchevel – 7 stycznia 1979 (gigant) – 3. miejsce
- Jasná – 4 lutego 1979 (gigant) – 2. miejsce
- Heavenly Valley – 12 marca 1979 (gigant) – 2. miejsce
- Courchevel – 8 grudnia 1979 (gigant) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 11 grudnia 1979 (slalom) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 12 grudnia 1979 (gigant) – 3. miejsce
- Chamonix – 27 stycznia 1980 (slalom) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 9 grudnia 1980 (slalom) – 3. miejsce
- Morzine – 6 stycznia 1981 (gigant) – 3. miejsce
- Furano – 15 marca 1981 (slalom) – 2. miejsce
- Tärnaby – 23 lutego 1983 (slalom) – 3. miejsce
- Furano – 20 marca 1983 (slalom) – 3. miejsce
- Courmayeur – 13 grudnia 1983 (slalom) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 22 stycznia 1984 (slalom) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 13 stycznia 1985 (slalom) – 3. miejsce
- Sestriere – 1 grudnia 1985 (slalom) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 16 grudnia 1985 (slalom) – 2. miejsce
- Berchtesgaden – 14 stycznia 1986 (slalom) – 2. miejsce
- Wengen – 2 lutego 1986 (slalom) – 3. miejsce
- Hinterstoder – 21 grudnia 1986 (slalom) – 2. miejsce
- Wengen – 18 stycznia 1987 (slalom) – 3. miejsce
- Sarajewo – 21 marca 1987 (slalom) – 2. miejsce
- Madonna di Campiglio – 16 grudnia 1987 (slalom) – 3. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.