Bojarzy

Rosyjski bojar z XVII wieku, wojewoda Wielkiego Pułku

Bojarzy (ze starobułgarskiego: болꙗринъ – boljarin)

• W średniowiecznej Bułgarii (do XIV wieku), Wołoszczyźnie, Mołdawii i później na Rusi – wyższa szlachta feudalna, magnaci, wielcy właściciele ziemscy.
• Zbiorowa nazwa przedstawicieli klasy panującej w Rusi Kijowskiej, zajmującej drugą – po książętach – dominującą pozycję w rządzie.
• Na terytoriach Wielkiego Księstwa Litewskiego^[1] niższa warstwa szlachty sytuująca się poniżej kniaziów i panów. Po prawnym zrównaniu szlachty litewskiej i ruskiej na wzór Polski, na wschodnich terenach Rzeczypospolitej bojarami (bojarzynami) zaczęto nazywać wolnych chłopów. Bojarzy ubierali się w długie szaty i nosili prawie zawsze niegolone brody.
• W Księstwie Moskiewskim współuczestniczyli w rządzeniu państwem w ramach Dumy Bojarskiej. W Rosji tytuły bojarskie stosowano do czasów Piotra I Wielkiego, który je zniósł.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wallachian and Moldavian noblemen (late sixteenth century)
• Довідник з історії України. за ред. І. Підкови та Р. Шуста. – К.: Генеза, 1993. (ukr.)
• Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego: bojarzyn