Bojkot

Bojkot (ang. boycott) – zmowa, wymierzona przeciwko osobie lub grupie osób, jak też przeciwko pewnym zjawiskom, czynnościom, zwyczajom lub też rzeczom, a mająca na celu uniemożliwienie tym osobom pewnych czynności, usunięcie ich od działalności, wyrugowanie pewnych zjawisk, usunięcie z obiegu pewnych rzeczy i towarów[1].

Bojkot stosuje się w celu wyrażenia protestu lub wywarcia presji (wymuszenia ustępstw). Bojkotować, tzn. lekceważyć kogoś lub coś, podważać jego rację lub poglądy.

Nazwa „bojkot” pochodzi od nazwiska Charlesa Boycotta, zarządcy majątku w hrabstwie Mayo w Irlandii, który w 1880 r. odmówił swoim dzierżawcom zmniejszenia czynszu, co spowodowało, że wszyscy okoliczni mieszkańcy zerwali z nim stosunki zawodowe i towarzyskie, a przedsiębiorcy zaczęli odmawiać mu świadczenia usług i sprzedaży produktów[2][3].

Instytucja jest dużo starsza. Na przykład Pierwszy Kongres Kontynentalny 20 października 1774 uchwalił zakaz sprowadzania towarów z Wielkiej Brytanii.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Joachim Bartoszewicz: Podręczny słownik polityczny. Do użytku posłów, urzędników państwowych, członków ciał samorządowych i wyborców, s. 724.
  2. ↑ boycott (ang.). thefreedictionary.com. [dostęp 2011-03-31].
  3. ↑ Bojkot (pol.). onet.pl. [dostęp 2011-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-04)].