Bolesław Dziedzic
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | polska |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small}   | |
Bolesław Romuald Dziedzic (ur. 19 stycznia 1909 w Szmańkowczykach, zm. 10 stycznia 1985 w Londynie) – polski prawnik, sędzia, oficer, polityk emigracyjny.
Życiorys
Urodził się 19 stycznia 1909 w Szmańkowczykach lub w Czortkowie[1]. Ukończył studia prawa Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[1]. Przed II wojną światową pracował jako sędzia grodzki w Stryju[1].
W czasie II wojny światowej był członkiem ZWZ[1]. Aresztowany przez władze sowieckie, opuścił ZSRR z Armią Andersa. Walczył w szeregach II Korpusu Polskiego, w 10 Pułku Artylerii Ciężkiej w stopniu porucznika[1]. Był ranny.
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji, był działaczem Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji. W kwietniu 1976 został mianowany ministrem spraw społecznych w drugim rządzie Alfreda Urbańskiego Pełnił tę funkcję do sierpnia 1976, kiedy to powołano kolejny rząd z premierem Kazimierzem Sabbatem. W drugim rządzie Kazimierza Sabbata (1978-1979) ponownie otrzymał tekę ministra spraw społecznych, natomiast w trzecim rządzie Kazimierza Sabbata (1979-1983) był ministrem sprawiedliwości. Zasiadał w V Radzie Narodowej RP (1973-1977) i był jednym z jej wiceprzewodniczących.
Został pochowany na cmentarzu w Streatham. Od 1948 był żonaty z Wandą (z domu Borzemska, 1912-1917), z którą miał córkę Krystynę oraz synów Marka i Stanisława[2].
W 2016 zaproponowano zmianę ulicy Emila Dziedzica w Dzielnicy III Prądnik Czerwony w Krakowie na ulicę Bolesława Dziedzica[3].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Krzyż Walecznych[1]
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Krzyż Armii Krajowej[1]
- inne odznaczenia polskie i alianckie[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Marian Brzezicki. Lwowscy księgarze. „Biuletyn”. Nr 48, s. 43-44, Grudzień 1984. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Pożegnanie wiceminister Rządu RP na Uchodźstwie. londyn.msz.gov.pl, 2017-03-06. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ Uchwała Nr XVIII / 163 / 2016 Rady Dzielnicy III Prądnik Czerwony z dnia 26 kwietnia 2016 r.. bip.krakow.pl. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 15, Nr 3 z 31 grudnia 1984.
Bibliografia
- Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach Londynu. Tom 2, wyd. PAU, Kraków 2001
- Romuald Turkowski: Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1973-1991, wyd. Sejmowe, Warszawa 2002
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Autor: Daphne Urbanska, Licencja: CC0
Alfred Urbański Premier Polski na uchodztwie w Wielkiej Brytanii w latach 1972-1976.
Kazimierz Sabbat, prezydent RP na emigracji w latach 1986-1989