Bolesław Jankowski

Bolesław Jankowski
Data i miejsce urodzenia

30 października 1920
Lwów

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 2003
Warszawa

Instrumenty

głos

Zawód

śpiewak, reżyser operowy, pedagog

Aktywność

wykładowca PWSM we Wrocławiu, PWSM w Katowicach i Akademii Muzycznej w Warszawie, solista Opery Warszawskiej, dyrektor Opery Śląskiej i Wrocławskiej, kierownik artystyczny Opery Objazdowej w Warszawie, Operetki i Opery Śląskiej

Grób Jana Krysińskiego i Bolesława Jankowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Bolesław Jankowski (ur. 30 października 1920 we Lwowie, zm. 10 grudnia 2003 w Warszawie) – polska śpiewak, reżyser operowy, pedagog, dyrektor teatrów.

W 1942 ukończył Konserwatorium Lwowskie z tytułem magistra. W latach 1950-1953 studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Śpiewał jako solista kolejno w: Operze Lwowskiej (1944-1946), Operze Krakowskiej (1946-1947), Operze Warszawskiej (1948-1957), Teatrze Miejski - Operze w Bazylei (1958-1962), Państwowej Operze w Berlinie (1961-1962), Operze w Lubece (1961-1968), Teatrze Krajowym w Hanowerze (1962-1966) i Teatrze Krajowym w Kilonii (1962-1966). Pełnił funkcje: kierownika artystycznego Opery Objazdowej w Warszawie (1954-1956), kierownika artystycznego Operetki Śląskiej w Gliwicach (1957-1958), kierownika artystycznego Opery Śląskiej (1967-1971), dyrektora Opery Śląskiej (1970-1971), dyrektora Opery Wrocławskiej (1971-1975), zastępcy dyrektora ds. artystycznych Teatru Wielkiego w Warszawie (1984-1985). Wykładał na PWSM w Katowicach (1968-1971), PWSM we Wrocławiu (1971-1974) i Akademii Muzycznej w Warszawie (1974-1982), gdzie w latach 1978-1981 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego. Był także przewodniczącym Sekcji I Solistów i Dyrygentów SPAM. Zainicjował powstanie Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury na SGH w Warszawie.

Wykonywał m.in. partie: Hrabiego Almavivy w Weselu Figara Wolfganga Amadeusza Mozarta, tytułową w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego, Marcelego w Cyganerii Giacoma Pucciniego, George'a Germonta w Traviacie Giuseppe Verdiego, Janusza w Halce Stanisława Moniuszki. Reżyserował m.in. Rigoletta Giuseppe Verdiego w Warszawie (1955) i Bytomiu (1969), Pajace Ruggiera Leoncavallo w Bytomiu (1972) i Wrocławiu (1974), Cyganerię we Wrocławiu (1974), Halkę w Mińsku (1975), Normę Vincenza Belliniego w Erywaniu (1975). Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 32, rząd 4, miejsce 9)[1].

Bibliografia

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Krysińscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-03-21].

Media użyte na tej stronie

Jan Krysiński grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Jana Krysińskiego na Cmentarzu Powązkowskim