Bolesław Kłaczyński
| ||
 porucznik piechoty | ||
| Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1895 Budki Nieznanowskie | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1940 Katyń | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1914–1940 | |
| Siły zbrojne |  Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie | |
| Jednostki | 1 Pułk Strzelców Lwowskich 38 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich 51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych | |
| Stanowiska | dowódca kompanii | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa | |
| Późniejsza praca | nauczyciel | |
| Odznaczenia | ||
    | ||
Bolesław Kłaczyński (ur. 13 sierpnia 1895 w Budkach Nieznanowskich[1], zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Antoniego i Karoliny z Małkiewiczów. Absolwent seminarium nauczycielskiego we Lwowie i austriackiej szkoły oficerskiej (1914 r.). Od 1915 do 1918 walczył na froncie włoskim. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1918 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty nr 24[2].
W 1918 wstąpił do WP, do 1 pułku Strzelców Lwowskich. Walczył w obronie Lwowa. Następnie jako dowódca kompanii III batalionu 38 pułku piechoty walczył na wojnie z bolszewikami.
W okresie międzywojennym po przeniesieniu do rezerwy (1921) pracował jako nauczyciel szkoły powszechnej w Wymysłówce, pow. brzeżański.
W roku 1939 zmobilizowany do 51 pułku piechoty. Aresztowany przez sowietów w Kamionce Strumiłowej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 036/3 z 16 kwietnia 1940, poz. 21.
Bolesław Kłaczyński był żonaty z Bronisławą z Borodziejów, z którą miał córkę Zdzisławę.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8153
- Krzyż Obrony Lwowa
- Odznaka Honorowa „Orlęta"”
- Krzyż Wojskowy Karola[3]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Bolesław Kłaczyński. W: Biogramy Ofiar Zbrodni Katyńskiej [on-line]. Muzeum Wojska Polskiego Oddział Muzeum Katyńskie. [dostęp 2017-05-04].
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 375, 524.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 524.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka honorowa "Orląt Lwowskich"
