Bolesław Kapitan
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 21 września 1932 Jamy | |
|---|---|---|
| Poseł VIII kadencji Sejmu PRL | ||
| Okres | od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985 | |
| Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
| Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego | ||
| Okres | od 1973 do 1978 | |
| Poprzednik | Włodzimierz Reczek | |
| Następca | Marian Renke | |
| Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego | ||
| Okres | od 1986 do 1988 | |
| Poprzednik | Marian Renke | |
| Następca | Aleksander Kwaśniewski | |
| Konsul generalny PRL w Leningradzie | ||
| Okres | od 1988 do 1990 | |
| Poprzednik | Wacław Jagielnicki | |
| Następca | Zdzisław Nowicki | |
Bolesław Kapitan (ur. 21 września 1932 w Jamach) – polski działacz polityczny i sportowy, prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego (1973–1978; 1986–1988) oraz Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, poseł na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985), konsul generalny w Leningradzie (1988–1990).
Życiorys
Syn Aleksandra i Karoliny. W czasie II wojny światowej stracił oboje rodziców, brata i siostrę. W wieku 11 lat przeżył pacyfikację swojej rodzinnej wsi Jamy, dokonaną przez Niemców 8 marca 1944. Późne dzieciństwo spędził w domu dziecka[1].
Uzyskał wykształcenie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Moskiewskiego. Był nauczycielem szkół średnich i wykładowcą akademickim, autor artykułów na tematy obyczajowe, historyczne i sportowe, jak również książki pt. Rozmowa z wnuczką.
Działał w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, będąc m.in. przewodniczącym Komitetu Absolwentów Uczelni Radzieckich przy Zarządzie Głównym TPPR. Dwukrotnie pełnił obowiązki prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego (1973–1978; 1986–1988), był także szefem Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki.
W Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego w Toruniu oraz zastępcą członka Komitetu Centralnego. W 1980 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji z okręgu Toruń, który sprawował do 1985. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. W latach 1988–1990 był konsulem generalnym w Leningradzie.
Przypisy
- ↑ Marian Markiewicz: Pacyfikacja wsi Jamy. 8 marca 1944. Ostrów Lubelski: Towarzystwo Ziemi Ostrowa Lubelskiego i Urząd Miejski w Ostrowie Lubelskim, 2004, s. 32. ISBN 83-89616-40-8.