Bolesław Konorski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1892 |
| Data i miejsce śmierci | 12 lutego 1986 |
| profesor | |
| Specjalność: elektrotechnika | |
| Alma Mater | |
| Profesura | 1951 |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | od 1946 |
| Prorektor | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. | 1948–1952 |
| Rektor | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. | 1952–1953 |
| Odznaczenia | |
  | |
Bolesław Marian Konorski (ur. 14 kwietnia 1892 w Łodzi, zm. 12 lutego 1986 tamże) – polski inżynier elektrotechnik, rektor Politechniki Łódzkiej w latach 1952–1953.
Życiorys
Studia wyższe ukończył w Politechnice Wiedeńskiej w 1918 roku. W 1946 roku podjął pracę w Politechnice Łódzkiej, gdzie wniósł duży wkład w organizację procesu dydaktycznego dla elektryków. Był założycielem, a następnie kierownikiem Katedry Podstaw Elektrotechniki. W latach 1948–1952 pełnił funkcję prorektora, a w latach 1952–1953 rektora Politechniki Łódzkiej. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1951 roku. W latach 1947–1948 był członkiem PPR, a w latach 1948–1978 należał do PZPR[1].
Opublikował blisko 100 prac naukowych z dziedziny elektrotechniki teoretycznej, w których m.in. uogólnił prawo Coulomba, a także uściślił i rozszerzył pojęcie pojemności cząstkowych w liniach elektroenergetycznych. Napisana przez niego czterotomowa monografia z podstaw elektrotechniki i elektrotechniki teoretycznej była pierwszym w powojennej Polsce podręcznikiem akademickim w tej dziedzinie[2]. Wydał książkę poświęconą elementom teorii względności oraz relatywistycznej mechaniki i elektrodynamiki. Był autorem i redaktorem wielu wydań „Kalendarzyka Elektrotechnicznego”.
Był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Rady Naukowej Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN oraz członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1952–1957 był członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej. W październiku 1979 został członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1952, za zasługi położone w pracy naukowej i dydaktyczno-wychowawczej)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej[1]
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi[4].
Przypisy
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 420–421. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Krótka historia Zakładu Elektrotechniki Teoretycznej PŁ. [dostęp 2014-07-13].
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 86, poz. 1353.
- ↑ Uchwała Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi w sprawie wyróżnienia Odznaką Honorową m. Łodzi. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi”. 6, s. 6-8, 31 sierpnia 1964. Łódź: Prezydium Rady Narodowej w Łodzi.
Bibliografia
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 112.
|
Media użyte na tej stronie
