Bolesław Motz
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Senator II kadencji (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Senator III kadencji (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna | Klub Parlamentarny Posłów i Senatorów Chłopskich |
Odznaczenia | |
Bolesław Wojciech Motz (ur. 20 kwietnia 1865 w Radzyniu Podlaskim, zm. 1 lipca 1935 w Paryżu) – polski lekarz, prekursor polskiej urologii, senator II i III kadencji Senatu II RP, działacz ruchu ludowego.
Życiorys
Jego ojciec Antoni Motz był naczelnikiem stacji kolejowej w Białej Podllaskiej matka Antonina z domu Wittig zajmowała się prowadzeniem domu. Maturę zdał w 1885 w Gimnazjum w Białej Podlaskiej. Studiował medycynę w Petersburgu w marcu 1887 został aresztowany w związku z zamachem na cara Aleksandra III. Skazany został na dwa lata więzienia w Twierdzy Pietropawłowskiej. Po opuszczeniu więzienia wyjechał do Paryża, gdzie w 1890 roku rozpoczął studia medyczne, które ukończył w 1894 roku. W stolicy Francji spędził prawie całe dorosłe życie. Był wykładowcą urologii na wydziale lekarskim na Sorbonie. Lekarz pierwszej w świecie kliniki urologicznej w Paryżu; członek Francuskiego Towarzystwa Urologicznego. Autor prac dotyczących przerostu gruczołu krokowego, gruźlicy, zapaleń i nowotworów układu moczowo-płciowego. W 1912 roku opublikował specjalistyczny dwumiesięcznik The Clinical Journal of urology
W czasie I wojny światowej, w 1915 roku, współorganizował Komitet Wolnej Polski w Paryżu. Podczas I wojny światowej był jednym z sześciu członków komitetu organizacyjnego armii polskiej we Francji, powstałego jeszcze przed powołaniem komitetu werbunkowego[1]. Był także jednym z organizatorów pierwszych polskich oddziałów we Francji, tzw. bajończyków. W marcu 1928 roku, mimo iż mieszkał w Paryżu, został wybrany do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z ramienia PSL „Wyzwolenie” z województwa lubelskiego. Podczas tej kadencji pracował w komisji spraw zagranicznych oraz w komisji wojskowej. Regularnie dojeżdżał z Paryża na sesje parlamentu. W listopadzie 1930 roku został ponownie został wybrany na kolejna kadencję Senatu RP. Od 1931 roku był członkiem Stronnictwa Ludowego, a w latach 1933–1935 pełnił funkcję członka Rady Naczelnej SL. Po tzw. sprawie brzeskiej, był w opozycji do Józefa Piłsudskiego i BBWR, wspierał materialnie więźniów brzeskich i utrzymywał z nimi kontakty listowne[2] Został pochowany na cmentarzu Champeaux w Montmorency[3].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1926)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta (1927)
Przypisy
- ↑ Komitet organizacyjny armii polskiej we Francji. „Nowości Illustrowane”. Nr 10, s. 6, 8 marca 1919.
- ↑ Bolesław Motz, [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXII wyd. 1977 s. 161.
- ↑ Fotografia nagrobka.
Media użyte na tej stronie
Bolesław Motz (1865-1935) lekarz, senator II RP, działacz ruchu ludowego.