Bolesław Panek

Bolesław Panek (ur. 13 maja 1923 w Przybyszycach, zm. 12 listopada 1946 w Warszawie) – rolnik, oskarżony o zamach na Bolesława Ściborka. Syn Stanisława.

Bolesław Panek został aresztowany i oskarżony o to, że 5 grudnia 1945 w Łodzi wraz z Wiesławem Płońskim "dopuścił się zamachu" na zastępcę sekretarza naczelnego Polskiego Stronnictwa Ludowego i posła KRN Bolesława Ściborka. Aresztowanie oraz proces 12 listopada 1946 w Warszawie, na krótko przed wyborami do Sejmu Ustawodawczego, były odpowiedzią na liczne protesty Zachodu (m.in. w Izbie Gmin i Kongresie) po zamordowaniu Ściborka, zwolennika demokratycznego kursu PSL. Oskarżonym zarzucano również udział w nielegalnym związku "Orsza". W fingowanym procesie przed WSR R.760/46 w Warszawie sygn.akt R.S.4889/46 pod przewodnictwem ppłk. Władysława Garnowskiego[1] obaj rzekomi zamachowcy zostali skazani z art. 3,12 i 13 Dekretu na kary śmierci i straceni tego samego dnia tj. 12 listopada 1946.

Sprawa morderstwa Ściborka przez wiele lat nie została ostatecznie wyjaśniona, choć w powszechnej opinii mord ten był zemstą władz bezpieczeństwa za przejście Ścibiorka, byłego członka Rady Naczelnej "odrodzonego", prokomunistycznego SL, do PSL Stanisława Mikołajczyka. Dopiero w końcu lat dziewięćdziesiątych XX w. do morderstwa przyznał się jeden z funkcjonariuszy łódzkiego UB. Ustalono także, iż grupę "Orsza" zorganizowały władze bezpieczeństwa w Skierniewicach w celu zamordowania Ściborka, wówczas nauczyciela w tym mieście[2].

Dokładne miejsce pochówku Bolesława Panka jest nieznane. Mogiła symboliczna znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie w Kwaterze "na Łączce".

Przypisy

  1. ↑ "Księga najwyższego wymiaru kary" w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000.
  2. ↑ Kto zabił Bolesława Ściborka.

Bibliografia

  • Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945–56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991., zob też Straceni w Więzieniu mokotowskim.
  • AIPN, Teczki więźniów 1946, Panek Bolesław
  • APW, WSR w Warszawie, Sr. 760/46; Ł. Socha (M. Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne..., s. 201–202.