Bolesław Popielski

Bolesław Popielski
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1907
Lwów

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1997
Wrocław

profesor nauk medycznych
Specjalność: medycyna sądowa
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1931

Habilitacja

1939

Profesura

1946

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Wrocławski
Akademia Medyczna we Wrocławiu.

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Bolesław Popielski (ur. 3 maja 1907 we Lwowie, zm. 21 sierpnia 1997 we Wrocławiu) – polski lekarz, specjalista medycyny sądowej, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego i Akademii Medycznej we Wrocławiu.

Życiorys

Był synem Leona (profesora farmakologii Uniwersytetu Lwowskiego) i Heleny z domu Iwanow. W 1931 na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie uzyskał dyplom doktora wszech nauk lekarskich, w 1939 został docentem medycyny sądowej na tejże uczelni po przedstawieniu rozprawy Identyfikacja śladów krwi ludzkiej w medycynie sądowej. W okresie lwowskim zajmował się m.in. problematyką przetaczania krwi, jego prace zaowocowały sukcesem, jakim była pierwsza w Polsce udana transfuzja krwi ze zwłok (1936). W tym samym roku zorganizował na Uniwersytecie Jana Kazimierza pracownię serologiczną grup krwi i pierwszą w Polsce stację krwiodawstwa (organizacja krwiodawstwa zaproponowana przez polskich uczonych we Lwowie, w zasadniczej części obowiązuje w Polsce do dnia dzisiejszego). Następnie Popielski został powołany ma organizatora i kierownika Działu Biologicznego Instytutu Ekspertyz Sądowych w Warszawie.

Po II wojnie światowej w wyniku przymusowych wysiedleń Polaków ze Lwowa znalazł się we Wrocławiu, gdzie w 1946 został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu. Od 1956 był profesorem zwyczajnym medycyny sądowej na wrocławskiej Akademii Medycznej. W 1951 powołany na członka korespondenta Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[1], w 1981 został członkiem zwyczajnym reaktywowanego Towarzystwa. Zawarł związek małżeński z Zofią Ramert.

Był autorem pozycji książkowych z medycyny sądowej, m.in. Sądowo-lekarska sekcja zwłok (1950), Zagadnienia lekarskie w ustawodawstwie polskim (1952, z Cz. Słomskim), Orzecznictwo lekarskie i zagadnienia prawne w wenerologii (1956), Zagadnienia prawne w medycynie (1956), Zaburzenia płciowe wieku dojrzewania (1957), O uświadamianiu młodzieży (1961), Medycyna i prawo (1963), Orzecznictwo lekarskie (1981).

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Andrzej Śródka, Uczeni polscy XIX i XX stulecia, tom V: Suplement, Agencja Wydawnicza „Aries”, Warszawa 2002

Linki zewnętrzne