Bolesław Własnowolski

Bolesław Andrzej Własnowolski

Vodka

5 i 1/2 zwycięstw
podporucznik pilot
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1916 Kraków, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	1 listopada 1940 Liphook Game Farm, Wielka Brytania
Przebieg służby
Lata służby	od 1937
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	122 eskadra myśliwska, 32 dywizjon RAF, 213 dywizjon RAF, 607 dywizjon RAF
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa, bitwa o Anglię
Odznaczenia

Bolesław Andrzej Własnowolski ps. „Vodka”^[1], (ur. 29 listopada 1916 w Krakowie, zm. 1 listopada 1940 w Liphook Game Farm koło Stoughton) – podporucznik pilot Wojska Polskiego, porucznik (ang. Flying Officer^[2]) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Krakowie, gdzie uczęszczał do szkół i w 1936 roku zdał maturę w Państwowym IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza.

Po ukończeniu szkoły wstąpił ochotniczo do wojska i został skierowany na kurs podchorążych przy 82 Pułku Piechoty w Brześciu nad Bugiem. W lutym 1937 roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa i rozpoczął szkolenie podstawowe w zakresie pilotażu na lotnisku w Sadkowie. Po ukończeniu szkolenia 28 września 1937 roku otrzymał przydział eskadry treningowej 2 pułku lotniczego w Krakowie w stopniu plutonowego podchorążego. 22 października 1937 roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (XII promocja, 102 lokata).

18 czerwca 1939 roku na cztery miesiące przed promocją skierowany został do 122 eskadry myśliwskiej w Krakowie, gdzie miał odbyć praktykę latając na samolotach PZL P.11c. W składzie tej eskadry wziął udział w kampanii wrześniowej w ramach Armii „Kraków”. W dniu 2 września w rejonie Krakowa wziął udział w walce powietrznej 121 i 122 eskadry myśliwskiej z niemiecką wyprawą bombową, w walce tej zestrzelił wspólnie z plut. Władysławem Majchrzykiem samolot Dornier Do 17. Później uczestniczył jeszcze w kilku lotach bojowych nie odnosząc innych zwycięstw. W dniu 17 września 1939 roku wraz z całą eskadrą przekroczył granicę rumuńską.

Pod koniec 1939 roku dotarł do Francji, gdzie rozkazem z dnia 8 września został awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem od dnia 1 września 1939 roku. Zgłosił się na ochotnika do służby w Wielkiej Brytanii i w styczniu 1940 roku znalazł się w polskim ośrodku szkoleniowym w Eastchurch.

8 sierpnia 1940 roku został przydzielony do 32 dywizjonu myśliwskiego RAF, stacjonującego na lotnisku Biggin Hill pod Londynem i rozpoczął loty bojowe na samolocie Hawker Hurricane. W dniu 14 sierpnia jego samolot został zestrzelony, lecz on nie odniósł żadnych obrażeń i wrócił do dywizjonu. Następnego dnia w czasie kolejnego lotu bojowego zestrzelił w rejonie Harwich niemiecki samolot myśliwski Bf 109. W dniu 18 sierpnia zaliczył dwa kolejne zestrzelania, nad Kenley zestrzelił niemieckie samolot bombowy Do 215 i nad Canterbury Bf 109.

13 września 1940 roku został przeniesiony do 607 dywizjonu myśliwskiego RAF, stacjonującego na lotnisku Tangmere. W składzie tego dywizjonu w dniu 15 września zestrzelił kolejny samolot Do 17.

17 września 1940 roku został kolejny raz przeniesiony i wszedł w skład 213 dywizjonu myśliwskiego RAF, stacjonującego na lotnisku Tangmere. W składzie tego dywizjonu walczył do końca bitwy o Anglię, odnosząc w dniu 15 października kolejne zwycięstwo, nad Christchurch zestrzelił samolot myśliwski Bf 109.

Już po formalnym zakończeniu bitwy o Anglię w dniu 1 listopada 1940 roku w trakcie kolejnego lotu bojowego doszło do walki 213 dywizjonu z niemieckimi samolotami Bf 109, w trakcie tej walki samolot ppor. Własnowolskiego (Hurricane I, kod AK-V, numer N2608) został zestrzelony nad Stoughton i rozbił się niedaleko Liphook Game Farm, pilot poniósł śmierć.

Grób Bolesława Własnowolskiego w Chichester

Pochowany został na cmentarzu w Chichester.

Zestrzelenia

Na liście Bajana sklasyfikowany został na 35. pozycji z 5 i ½ samolotami Luftwaffe zestrzelonymi na pewno.

• 1/2 x Ju 87 - 2 września 1940
• Bf 109 - 15 sierpnia 1940
• Do 17 - 18 sierpnia 1940
• Bf 109 - 18 sierpnia 1940
• Do 17 - 15 września 1940
• Bf 109 - 15 października 1940

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8988 - pośmiertnie 1 lutego 1941
• Krzyż Walecznych - pośmiertnie 31 października 1946
• Medal Lotniczy
• Polowy Znak Pilota nr 421

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wyd. Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
• Przemysław Skulski, Grzegorz Cisek: Asy Bitwy o Anglię. Wrocław: ACE Publication, 1993.
• Wacław Król: Wielka Brytania 1940. Warszawa: Wyd. Bellona, 1996. ISBN 83-11-08621-4.
• Wacław Król: Polskie dywizjony lotnicze w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Wyd. MON, 1982. ISBN 83-11-06745-7.
• Józef Zieliński: Asy polskiego lotnictwa. Warszawa: Agencja Lotnicza Altair, 1994.
• Wojciech Zmyślony: Bolesław Własnowolski (pol.). [dostęp 2012-10-15].
• Aircrew Remembrance Society (ang.). [dostęp 2012-10-15].