Bolesław Zajączkowski
 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 sierpnia 1920 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  _BAR.svg){kind=small} | |
Bolesław Zajączkowski (ur. 1881 w Krakowie, zm. 17 sierpnia 1920 we wsi Zadwórze) – kapitan Wojska Polskiego, doktor praw, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Biografia
Urodził się w 1881 r. w Krakowie w rodzinie powstańca styczniowego. Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim i do wybuchu I wojny światowej pracował jako notariusz[1].
W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich w których działał do 1917 r. W 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego[1].
W lipcu 1920 został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu piechoty wchodzącego w skład Detachement rtm. Abrahama. Dowodził nim 17 sierpnia tego roku w bitwie pod Zadwórzem.
14 października 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[2].
W 1937 imię Bolesława Zajączkowskiego przyjęto do nazwy Koła Straży Pożarnej Związku Rezerwistów we Lwowie[3].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5256 – pośmiertnie 19 lutego 1922[4]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 22 kwietnia 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[5]
- Krzyż Walecznych
Przypisy
- ↑ a b Szymon Nowak, Bohaterowie spod Zadwórza, Warszawa: IPN, 2020, s. 7-9.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920 roku, s. 1070.
- ↑ 14 kół Związku Rezerwistów we Lwowie otrzyma nazwy po poległych obrońcach Lwowa. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 1627 z 13 listopada 1937.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 kwietnia 1922 roku, s. 322.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Szymon Nowak, Bohaterowie spod Zadwórza, Wyd. Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2020, ISBN 978-83-8098-262-8, wersja zdigitalizowana.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).