Alstom Pojazdy Szynowe
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres | 53-609 Wrocław, |
Data założenia | 1993 |
Forma prawna | |
Nr KRS | 0000024977 |
Zatrudnienie | 1400 (w czterech zakładach)[1] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°06′42,3″N 16°59′14,8″E/51,111750 16,987444 | |
Strona internetowa |
Alstom Pojazdy Szynowe Sp. z o.o.[2] (APS, Adtranz i Bombardier Transportation Polska) – polskie przedsiębiorstwo posiadające główny zakład we Wrocławiu, a także zakłady w Katowicach, Łodzi i Warszawie, produkujące i serwisujące tabor kolejowy (lokomotywy elektryczne, nadwozia lokomotyw, ramy wózków pojazdów szynowych) oraz wyposażenie kolejowe (systemy sygnalizacyjne oraz aparaturę elektryczną). Posiada certyfikat zintegrowanych systemów zarządzania oparty na polskich normach PN-ISO 9001, PN-EN-ISO 14001 i PN-N-18001. Przedsiębiorstwo obecnie należy do międzynarodowego francuskiego koncernu energetyczno-transportowego Alstom.
Przed 1997 przedsiębiorstwo funkcjonowało jako Państwowa Fabryka Wagonów we Wrocławiu i w latach osiemdziesiątych XX w. było jednym z największych producentów taboru kolejowego w Europie i największym polskim producentem elektrowozów, elektrycznych zespołów trakcyjnych i wagonów kolejowych[3].
Historia
Powstanie zakładu
Fabryka powstała w 1832 roku jako niemieckie zakłady Maschinenbauanstalt Breslau (Zakład Budowy Maszyn). Produkcja na terenie zakładu została rozpoczęta już w 1833 roku, a fabryka należała do grona najstarszych producentów taboru szynowego w Europie. Od 1839 działała jako Wagenbauanstalt Gottfried Linke (Zakład Budowy Wagonów Gottfried Linke), potem kilkakrotnie zmieniała nazwę, m.in. na Linke-Hofmann Werke (Zakłady Linke-Hofmann). Podczas I wojny światowej fabryka produkowała też samoloty dla armii niemieckiej. Przed II wojną światową wytwarzała oprócz wagonów kolejowych także tabor tramwajowy, w tym m.in. pierwszy tramwaj o stalowej konstrukcji pudła – LH Standard. W czasie II wojny światowej pracowało tu około 5000 przymusowych robotników, a oprócz pociągów produkowano także systemy napędowe do rakiet V2.
Po II wojnie światowej w 1945, po włączeniu Wrocławia do Polski, nastąpiło upaństwowienie zakładu i pod nazwą Państwowa Fabryka Wagonów rozpoczął on produkcję wagonów osobowych i towarowych. W 1953 Pafawag wyprodukował pierwszą powojenną polską lokomotywę elektryczną EP02, a rok później – pierwszy polski elektryczny zespół trakcyjny EW53.
Wyprodukowany tabor
Łącznie polskie zakłady we Wrocławiu wyprodukowały 2231 lokomotyw elektrycznych oraz 1633 elektrycznych zespołów trakcyjnych.
Najliczniej produkowanym modelem był elektryczny zespół trakcyjny 5B/6B (EN57), wyprodukowany w latach 1961–1993 w liczbie 1429 sztuk, oraz elektryczna lokomotywa towarowa ET22 produkowana dla PKP w latach 1969–1989. Część taborowa przedsiębiorstwa wyprodukowała między innymi dla PKP lokomotywy E412 (typ 112E) oraz po przejęciu przez Adtranz EU11 (typ 113E). Kontrakt na 42 sztuki EU11 o wartości ponad 640 mln zł nie doczekał się realizacji, dlatego zostały odsprzedane do Włoch.
Typ pojazdu | Rodzaj pojazdu | Seria PKP | Lata budowy | Liczba |
---|---|---|---|---|
1E | Lokomotywa elektryczna pasażerska | EP02 | 1953–1956 | 8 |
2E | Lokomotywa elektryczna towarowa | – | 1954–1956 | 9 |
1B/2B | Elektryczny zespół trakcyjny | EW53 | 1954–1956 | 20 |
3E | Lokomotywa elektryczna towarowa | ET21 | 1957–1971 | 658 |
3Aw | Wagon osobowy wąskotorowy | Bxhpi | 1958-1960 | ok. 600 |
3B/4B | Elektryczny zespół trakcyjny | EW55 | 1958–1962 | 72 |
5B/6B | Elektryczny zespół trakcyjny | EN57 | 1962–1994 | 1429 |
EU07 | Lokomotywa elektryczna uniwersalna | EU07 | 1965–1977 | 240 |
101N | Elektryczny zespół trakcyjny | EN94 | 1969–1972 | 40 |
201E | Lokomotywa elektryczna towarowa | ET22 | 1969–1989 | 1184 |
102E | Lokomotywa elektryczna pasażerska | EP08 | 1972–1976 | 15 |
201Ea | Lokomotywa elektryczna pasażerska | EP23 | 1973 | 1 |
3WE | Elektryczny zespół trakcyjny | EW58 | 1974–1980 | 28 |
5Bg/6Bg | Elektryczny zespół trakcyjny | EN71 | 1976 | 20 |
104E | Lokomotywa elektryczna pasażerska | EP09 | 1986–1997 | 47 |
6WE | Elektryczny zespół trakcyjny | EW60 | 1990 | 2 |
5Bs/6Bs | Elektryczny zespół trakcyjny | ED72 | 1993–1996 | 21 |
112E | Lokomotywa elektryczna uniwersalna | EU43 | 1996–1998 | 28 |
EP09 wyprodukowana przez Pafawag
Pafawag EU43 (E412) – ostatnia lokomotywa produkcji polskich zakładów Pafawag we Wrocławiu z 1996, własność Rail Traction Company, prędkość konstrukcyjna 220 km/h
Adtranz
24 lutego 1997 zakład został przejęty przez niemieckie przedsiębiorstwo Adtranz. Zakład zmienił nazwę na Adtranz. Adtranz wykupił 75% udziałów przedsiębiorstwa za 3,7 mln USD. Spółka Adtranz powstała 1 stycznia 1996 w wyniku połączenia pionów kolejowych koncernów ABB i Daimler AG. Adtranz zatrudniał 23 tys. osób. Po przejęciu, wszystkie zakłady w Katowicach, Wrocławiu, Łodzi i Warszawie zatrudniały 2500 osób.
Po przejęciu spółka Adtranz sprzedała tereny zakładu obejmującego kilkanaście większych i mniejszych hal zlokalizowanych na gruntach o powierzchni ok. 550 tys. m². Po 1998 roku produkcja odbywała się w dwóch halach o powierzchni ok. 140 tys. m². W pierwszej znajdują się: stacja prób statycznych, stanowiska montażu z powierzchnią magazynową na części i podzespoły gotowe (aparatura trakcyjna, wyposażenie kabin itp.) oraz wydzielona część, w której produkuje się wózki do lokomotyw i wagonów towarowych. Druga hala to zakład produkcji pudeł ze stali węglowej[3].
Wyprodukowany tabor
Zakład posiadał portfel zamówień obejmujący budowę pudeł do elektrowozów: serii BR185 dla DB Cargo (400 szt.), serii BR146 dla DB Regio, serii BR145 dla pozostałych niemieckich przewoźników oraz serii ALP-46 dla amerykańskich kolei New Jersey Transit (24 szt. pudeł). Zakład produkował również ramy wózków trakcyjnych do lokomotyw Bombardier Transportation. Zakład wyprodukował również 1000 wózków Y 25 HIGH LOAD dla kolei SNCB.
Seria PKP | Lata budowy | Liczba |
---|---|---|
ED73 | 1997 | 1 |
EU11 | 1998-2002 | 42 |
Bombardier Transportation Polska
W maju 2001 firma Adtranz (wraz z zakładem we Wrocławiu) została przejęta przez kanadyjski koncern transportowy Bombardier Transportation.
Bombardier Transportation (BT) Wrocław – zakład produkcyjny. Obecnie zakład spawa pudła do lokomotyw Traxx, FS Class E464, ALP-45DP, które montowane są w Kassel (Niemcy) oraz w Vado Ligure (Włochy). Produkowane były także pudła do oraz ALP-46. We Wrocławiu produkowane są także ramy wózków do wszystkich typów pojazdów, natomiast Bombardier nie produkuje we Wrocławiu kompletnych lokomotyw. Bombardier wykonał także modernizację lokomotyw przeznaczonych dla PKP, a wyprodukowanych za czasów Adtranz (przejętego przez BT).
W strukturach grupy Bombardier Transportation wyodrębniona jest dywizja systemów sterowania ruchem kolejowym RCS (Rail Control Solutions). Ze zlokalizowanych w Polsce zakładów do dywizji RCS należą Bombardier Transportation (ZWUS) Polska sp. z o.o. oraz Bombardier Transportation (Rail Engineering) Polska Sp. z o.o.
Bombardier Transportation posiada w Polsce kilka zakładów: katowicki ZWUS, warszawskie biuro projektowe Rail Engineering oraz łódzkie Biuro Obsługi (dawne Z-3 Elta).
Bombardier Transportation (ZWUS) Polska z siedzibą w Katowicach zajmuje się produkcją urządzeń elektromechanicznych oraz systemów sterowania ruchem na liniach kolejowych, tramwajowych i metra. Przedsiębiorstwo produkuje gamę urządzeń takich jak napędy zwrotnicowe do wszystkich rodzajów i typów zwrotnic oraz rozjazdów zarówno kolejowych, jak i tramwajowych. Przedmiotem produkcji są także napędy rogatkowe (pot. szlabany) oraz sygnalizacja przejazdowa, a także kompletne systemy przejazdowe, obwody torowe, liczniki osi pojazdów szynowych, systemy sterowania ruchem kolejowym oraz wiele istotnych elementów elektroniki stosowanych w systemach automatyki kolejowej i przemysłowej.
Bombardier Transportation (Rail Engineering) Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie jest biurem projektowym specjalizującym się m.in. w opracowywaniu kompleksowej dokumentacji projektowej w branżach automatyki kolejowej, telekomunikacji kolejowej oraz elektroenergetyki kolejowej.
Alstom Pojazdy Szynowe
W 2021 Alstom stał się nowym właścicielem zakładu w wyniku przejęcia Bombardier Transportation[4].
Obecna działalność przedsiębiorstwa
Główny profil działalności przedsiębiorstwa to produkcja elektrycznych zespołów trakcyjnych TALENT, lokomotyw Traxx, wagonów piętrowych Twindexx w systemie push-pull, składów wysokich prędkości, tramwajów Flexity oraz metra[5].
Pod zarządem Bombardiera, wrocławski zakład stał się drugą co do wielkości kanadyjską inwestycją w Polsce. Blisko 100% produkcji fabryki jest przeznaczane na eksport na rynki USA i Europy. Fabryka jest głównym producentem lokomotyw elektrycznych w kraju. Po przejęciu część taborowa przedsiębiorstwa wyprodukowała, między innymi, 50 lokomotyw elektrycznych najnowszej generacji: 8 dwusystemowych EU43 oraz 42 jednosystemowe Traxx EU47 – F160 DC.
Alstom Pojazdy Szynowe produkuje pudła dla rodziny lokomotyw Traxx popularnych w Niemczech lokomotyw, jak również lokomotyw eksploatowanych w Grecji, Szwecji, Szwajcarii czy USA, a nawet odległej Malezji oraz podzespoły dla składów zespolonych ICE eksploatowanych w Niemczech i Holandii oraz Talgo użytkowanych w Hiszpanii oraz piętrowych pociągów regionalnych.
Przedsiębiorstwo wygrało przetarg na dostawę pociągów (Bombardier Talent) do Polski, przetarg ten został następnie unieważniony. W 2007 Koleje Mazowieckie ogłosiły, że zakupią od Bombardiera 37 wagonów piętrowych. W 2010 Koleje Mazowieckie zakupiły 11 lokomotyw Traxx P160 DC „Hetman”, z dostawą w 2011
W Polsce wagony tramwajowe można spotkać w Łodzi, Krakowie oraz Gdańsku.
W marcu 2006 przedsiębiorstwo Bombardier Transportation podpisało umowę z Solaris Bus & Coach i Vossloh Kiepe w sprawie montażu tramwajów Bombardier NGT6/2 w Zajezdni Podgórze w Krakowie. W 2006 przedsiębiorstwa te wygrały przetarg na dostawę 24 tramwajów dla Krakowa, oraz 3 dla Gdańska. W ramach współpracy Bombardier Transportation dostarcza karoserie, Vossloh Kiepe osprzęt elektryczny, zaś Solaris Bus & Coach zapewnia dostawę pozostałych podzespołów i montaż pojazdów. W 2007 dostarczono 3 zamówione pojazdy do Gdańska oraz 8 sztuk do Krakowa. W kolejnych latach firma Bombardier Transportation dostarczyła do Krakowa 26 sztuk tramwajów (14 wagonów Bombardier NGT6 oraz 12 wagonów Bombardier NGT6/2) z czego 4 wagony NGT6 w całości, pozostałe zaś były montowane w krakowskim MPK. W 2010 roku MPK Kraków ogłosił przetarg na dostawę 24 niskopodłogowych tramwajów, wygrał Bombardier NGT8. Pierwsze cztery z nich dotarły do Krakowa w II połowie 2012 roku[6], a w kwietniu 2013 roku dostawa wszystkich 24 tramwajów została zakończona[7].
We wrocławskiej fabryce produkowane są dla Deutsche Bahn pudła składów dużych prędkości, nazwanych ICE 4[8].
Przypisy
- ↑ Zakład Bombardiera chce zwiększyć produkcję – Logistyka, logistyka.wnp.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
- ↑ Alstom Pojazdy Szynowe Sp. z o.o., Informacja o realizowanej strategii podatkowej za rok 2020, 22 grudnia 2021.
- ↑ a b PAFAWAG dziś i jutro, www.kolej.one.pl [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ Alstom zakończył przejmowanie Bombardiera, www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2022-02-13] (pol.).
- ↑ BOMBARDIER Transportation Polska Sp. z o.o, www.firmy-kolejowe.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-15] (pol.).
- ↑ Pierwsze cztery NGT8 już w Krakowie.
- ↑ Prywatna Strona Miłośnika Komunikacji Miejskiej i Szynowej, psmkms.krakow.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
- ↑ Największy kontrakt w historii giganta. Pudła ICx będą powstawać w Polsce.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa Wrocławia, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Autor: Szakal, Licencja: CC BY-SA 4.0
EU43-001 na bocznicy w Zielonej Górze w czasie Dni Techniki Kolejowej 2008
Państwowa Fabryka Wagonów PaFaWag
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Amat (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Eurotram à Milan (Piazza Fontana).
Autor: Andreas Müller (Muellean at de.wikipedia), Licencja: CC BY-SA 3.0
Talent 2-Triebwagen der Deutschen Bahn (DB) im Bahnhof Donauwörth. Vorne der Vierteiler 442 209, hinten der Zweiteiler 442 006. Die beiden Triebwagen waren als Testfahrt unterwegs.
Autor: Kabelleger / David Gubler (http://www.bahnbilder.ch), Licencja: CC BY-SA 3.0
Polskie Koleje Państwowe (Polish national railways) class EU07 with a local train between Stare Bojanowo and Górka Duchowna, Poland. The double-deck coaches are "Görlitzer" built in Germany.
Autor: Radosław Kołodziej, Licencja: CC BY-SA 3.0
Newly assembled Bombardier NGT6 #2027, approaching "Bratysławska" tram stop. Kraków, Poland.
Autor: Mateusz Włodarczyk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wagony piętrowe push-pull produkcji "Bombardier" na stacji Warszawa Wschodnia
Autor: Jakub "Flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ten plik powstał przy wsparciu finansowym Stowarzyszenia Wikimedia Polska, w ramach realizacji Wikigrantu nr WG 2015-34. (Zgłoś swój projekt!).
Autor: Anamix, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lokomotywa TRAXX P160 DC "Hetman" w malaturze Kolei Mazowieckich
Autor: Isenherz (Mark Handy), Licencja: CC BY-SA 3.0
Aufgenommen am 20.07.2007 im Grenzbahnhof Brenner auf der italienischen Seite.
Autor: Rail Traction Company (upload by Jollyroger), Licencja: CC BY-SA 2.5
EU43.005 property of Rail Traction Company
Autor: Qualle, Licencja: CC BY 2.5
Diesel-electric TALENT DMU at the Bonn-Duisdorf signals box
Autor: Anamix, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lokomotywa TRAXX F140 DC w malaturze Pol-Miedź Trans
Autor: LVT, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
185 546 der OHE im Einsatz für die LTH mit einen Pendelzug Butzbach-Niedergöns
Produkcja maszyn elektrycznych typu 3 E w Państwowej Fabryce Wagonów PAFAWAG w Wrocławiu.
Autor: Hubert Waguła, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Bombardier FLEXITY Classic (NGT6) - Kraków, Polska