Bonawentura Szeleszczyński

Bonawentura Szeleszczyński
Data urodzenia1801
Data śmierci1876
poseł na Sejm Ustawodawczy (1848)
Okresod 10 lipca 1848
do 7 marca 1849
Przynależność polityczna"Stowarzyszenie" - polscy demokraci
poseł do Sejmu Krajowego Galicji
kadencja II
Okresod 18 lutego 1867
do 13 listopada 1869
poseł do austriackiej Rady Państwa
kadencja II
Okresod 8 listopada 1869
do 31 marca 1870
Przynależność politycznaKoło Polskie w Wiedniu - frakcja posłów demokratycznych

Bonawentura Szeleszczyński, herbu Lubicz (ur. 1801, zm. w lutym 1876) – powstaniec styczniowy, poseł do Sejmu Ustawodawczego w Kromieryżu, na Sejm Krajowy Galicji oraz do austriackiej Rady Państwa

Ziemianin, współwłaściciel dóbr Rakszawa w powiecie łańcuckim[1]. Ożeniony z inną współwłaścicielką Rakszawy - Honoratą z Gwozdowiczów (zm. w 1871)[2].

Aktywny politycznie w okresie Wiosny Ludów. Poseł do Sejmu Konstytucyjnego w Wiedniu i Kromieryżu (10 lipca 1848 – 7 marca 1849), wybrany w galicyjskim okręgu wyborczym Leżajsk[3][4]. W parlamencie należał do „Stowarzyszenia” skupiającego demokratycznych posłów polskich[5]. Głosował przeciwko nadawaniu przez cesarza sankcji dla ustaw stanowionych przez parlament[6].

Od 1861 członek Polskiego Stronnictwa Demokratycznego. Członek Rady Powiatu w Łańcucie (1867-1870)[7]. Członek powiatowej komisji szacunkowej podatku gruntowego w Łańcucie (1874-1874)[8]. Poseł do Sejmu Krajowego Galicji II kadencji (18 lutego 1867 - 13 listopada 1869), wybrany w IV kurii z obwodu Rzeszów, w okręgu wyborczego nr 58 Łańcut-Przeworsk[9][10]. Poseł do austriackiej Rady Państwa II kadencji (8 listopada 1869 do 31 marca 1870), wybrany w wyborach uzupełniających po rezygnacji Stanisława Morgensterna w kurii XXI (delegatów z grona posłów wiejskich okręgów: Jasło, Rzeszów, Łańcut, Leżajsk, Rozwadów, Tyczyn, Tarnów, Dąbrowa, Dębica, Ropczyce, Mielec)[11]. W parlamencie należał do Koła Polskiego w Wiedniu[2].

Pochowany w kaplicy grobowej na cmentarzu parafialnym w Żołyni[12].

Przypisy

  1. ↑ Krzysztof Ślusarek, W przededniu autonomii Własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku, Warszawa 2013, s. 169
  2. ↑ a b Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Szeleszczyński, Bonawentura von - Parlamentarier 1848-1918 online[28.11.2019]
  3. ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 348.
  4. ↑ Spis szczegółowy Deputowanych Galicji na sejm walny do Wiednia, "Jutrzenka" nr 74 z 28 czerwca 1848, s. 304
  5. ↑ Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa (lata 1867–1868), oprac. Zbigniew Fras i Stanisław Pijaj, Kraków 2001, s. 27
  6. ↑ Dziennik Franciszka Smolki 1848-1849, w listach do żony, oprac. i wydał Stanisław Smolka, Warszawa-Lublin-Łódź-Kraków 1913, s. 38
  7. ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1867, s. 396; 1868, s. 398; 1869, s. 255; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 262;
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874, s. 232; 1875, s. 230; 1876, s. 235;
  9. ↑ Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Warszawa: 1993, s. 158
  10. ↑ Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież Wielkiego Księstwa Krakowskiego w r. 1868, Lwów 1868
  11. ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim..., s. 364
  12. ↑ Magdalena Kątnik-Kowalska, Kolejna odsłona akcji „Ołtarze przeszłości”, "Fakty i realia. Gazeta Żołyńska", Nr 11 (217) listopad 2016 s. 5 ISSN 1733-3253,