Bonifacio Bevilacqua
| Kardynał biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1571 |
| Data i miejsce śmierci | 7 kwietnia 1627 |
| Biskup Cervii | |
| Okres sprawowania | 10 września 1601–7 kwietnia 1627 |
| Tytularny patriarcha Konstantynopola | |
| Okres sprawowania | 3 kwietnia 1598–3 marca 1599 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia | 3 kwietnia 1598 |
| Wybór patriarchy | 3 kwietnia 1598 |
| Kreacja kardynalska | 3 marca 1599 |
| Kościół tytularny | S. Anastasia (17 marca 1599) |
| Data konsekracji | 30 listopada 1624 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | nieznany | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Bonifacio Bevilacqua (ur. 1571 w Ferrarze, zm. 7 kwietnia 1627 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w Ferrarze jako syn hrabiego Macostorna Antonio Bevilacquy i jego żony Isabelli Turchi. Był krewnym rodu Sfondrati, z którego wywodził się papież Grzegorz XIV.
Studiował na uniwersytecie padewskim uzyskując tytuł doktora praw w 1590. Następnie udał się do Rzymu, gdzie jego krewny Grzegorz XIV mianował go swoim prałatem. Następnie był kolejno gubernatorem Fano (1593), Patrymonium św. Piotra (1593-1596) i Camerino (1596-1599). Został także referendarzem Obojga Sygnatur (1594). 3 kwietnia 1598 papież Klemens VIII mianował go tytularnym patriarchą Konstantynopola, a rok później, 3 marca 1599, wyniósł go do godności kardynała prezbitera. Został bliskim współpracownikiem Klemensa VIII i jego głównego bratanka kardynała Pietro Aldobrandiniego, który w 1598 zbrojnie zajął Ferrarę po tym, jak miejscowy książę Alfons II d’Este zmarł bez prawowitego męskiego potomka. Ród Bevilacqua poparł wówczas roszczenia papieża, a kapelusz kardynalski dla Bonifacio był nagrodą za to. Podczas nieobecności Pietro Aldobrandiniego w Kurii z powodu pobytu w Ferrarze (1599) Bevilacqua zastępował go jako prefekta Świętej Konsulty. W 1601 został mianowany biskupem Cervii.
Kardynał Bevilacqua uczestniczył w obu konklawe w 1605 oraz w konklawe 1621 i 1623. Pozostawał wiernym stronnikiem frakcji profrancuskiej w Kolegium Kardynałów. Od papieża Pawła V uzyskał dla swoich krewnych tytuł markizów, a od kolejnego papieża Grzegorza XV – tytuł książęcy.
Paweł V mianował Bevilacquę członkiem Kongregacji Dobrego Rządu. Przez krótki czas był prefektem Kongregacji Indeksu (1621-1622) oraz Kongregacji Soborowej (1626-1627).
Krótko po wyborze Urbana VIII, na konsystorzu 27 września 1623, Bevilacqua został promowany do rangi kardynała biskupa Sabiny. Trzy lata później, 7 września 1626 zamienił diecezję sabińską na diecezję Frascati, zachowując przez cały ten czas diecezję Cervia.
Zmarł w Rzymie 7 kwietnia 1627 około godziny 9 wieczorem, w wieku 56 lat.
Bibliografia
- Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church Biographical Dictionary Pope Clement VIII (1592-1605) Consistory of March 3, 1599 (IV). [dostęp 2016-12-10]. (ang.).
- Gaspare De Caro: BEVILACQUA, Bonifazio. [w:] Dizionario Biografico degli Italiani – Volume 9 (1967) [on-line]. 1967. [dostęp 2016-12-10].