Bonifacy II
Papież Biskup Rzymu | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Papież | |
Okres sprawowania | 22 września 530–17 października 532 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat | 22 września 530 |
Bonifacy II (ur. w Rzymie, zm. 17 października 532 tamże) – 55. papież w okresie od 22 września 530[1] do 17 października 532[2].
Życiorys
Pochodził z rodziny germańskiej, był synem Sigibulda i urodził się w Rzymie[2]. Na papieża wyznaczył go poprzednik, Feliks IV[1], wbrew woli cesarza Bizancjum Justyniana I. Senat wydał wówczas edykt zakazujący jakiejkolwiek dyskusji nt. sukcesji papieskiej, za życia papieża[2]. W pierwszych tygodniach pontyfikatu przyszło Bonifacemu rywalizować z antypapieżem wspieranym przez Justyniana, Dioskurosem, jednak rywal zmarł niespełna miesiąc później[1]. Po tym krótkim okresie schizmy, papież nakazał 60 duchownym, którzy poparli Dioskura, do pisemnego przyznania się do winy i przyrzeczenia poprawy[2]. Pomimo obowiązujących praw, on także na synodzie w 531 roku chciał wyznaczyć swojego następcę – Wigiliusza, jednak wkrótce potem się z tego wycofał[2].
Za jego pontyfikatu odbył się drugi synod w Orange (lipiec 529), a także synod w 532, który potwierdził prawa Rzymu do Ilirii[2]. Został pochowany w bazylice św. Piotra[2].
Przypisy
Bibliografia
- Pope Boniface II (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-27].
Media użyte na tej stronie
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
Picture of Pope Boniface II, drawing in very old style