Borów Polski
Artykuł | 51°41′58″N 15°40′15″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 51°42'N, 15°40'E |
- błąd | 2304 m |
Odległość | 310 m |
wieś | |
Zamek w Borowie Polskim | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | 133 |
Strefa numeracyjna | 68 |
Kod pocztowy | 67-124 |
Tablice rejestracyjne | FNW |
SIMC | 0912362 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°41′58″N 15°40′15″E/51,699444 15,670833 |
Borów Polski – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowe Miasteczko.
Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 133 mieszkańców[1].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Nazwa
Borov poloicali 1220, Windisch Bohrau 1791–1938, Windischborau 1938–1945, Borów Mały 1945–1948, Borów Polski od 1948.
Historia
Pierwsze informacje o wsi pochodzi z 1220 roku, kiedy to w dokumencie biskupa wrocławskiego Wawrzyńca napisane zostało, że dziesięcina należna biskupowi oddana została na parafię w Solnikach. Wieś przez wiele wieków związana była z rycerskim rodem Rechenbergów. Kożuchów wraz z okolicznymi wsiami otrzymali oni w 1516 roku od króla Czech. W roku 1649 wioskę przejął zakon jezuitów, który osiedlił się w otyńskim zamku zamieniając go w klasztor.
Właściciele wsi
- koniec XIII wieku- ród de Pensa
- 1391-1649 ród von Rechenbergów
- 1649-1787 zakon jezuitów
- 1787- książę Biron Piotr
- 1868 von Laucken-Wackenitz
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[2]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Klemensa, późnogotycki z XV wieku, XVI-XVII wieku
- kaplica pod wezwaniem św. Anny, z około 1600 roku
- Ruiny zamku gotyckiego z XIV wieku rozbudowanego w XVI wieku. Gotycki zamek powstał w końcu XIV w. na planie prostokąta o wymiarach 22,5 na 23,5 m. Budowę siedziby przypisuje się Heinrichowi II von Rechenberg, wymienionemu w dokumencie z 1391 roku. W 1459 roku zamek zostaje zniszczony przez mieszczan wrocławskich[3]. W latach 1548-1550 rozbudowano zamek o skrzydło renesansowe od strony wschodniej na polecenie Georga von Rechenberga. Tablica erekcyjna odnaleziona na terenie zamku, wskazuje, że modernizację przeprowadzono w dwóch etapach: w pierwszym – przebudowano zapewne dom gotycki i mury kurtynowe. W drugim – zniwelowano fosę przy wschodniej ścianie gotyckiej budowli, dostawiając do niej nowe skrzydło. Nowa renesansowy budynek był czterokondygnacyjny. Do południowo-wschodniego narożnika została dostawiona także czterokondygnacyjna, cylindryczna wieża. Hans von Rechenberg, wnuk Georga, przenosi się na stałe do Otynia, a tym samym Borów przestaje pełnić rolę rodowej siedziby. Po śmierci ostatniego z von Rechenbergów linii borowsko-otyńskiej w roku 1610, Johanna Georga, przez 30 lat trwał konflikt o dziedzictwo borowsko-otyńskich dóbr pomiędzy Melchiorem von Rechenbergiem ze Sławy a Heleną von Sprintzenstein. Dobra w końcu posiadł mąż Heleny- Johann von Sprintzenstein, który zapisuje je w testamencie jezuitom. Po przejęciu majątku w 1649 roku przez jezuitów niezamieszkany zamek zaczął popadać w ruinę. Około 1800 roku runęła renesansowa wieża. W 2. poł. XIX wieku zachowana cześć renesansowa została zaadaptowana na spichlerz, w związku z czym budowla została nakryta dachem i otrzymała nowe stropy. Funkcje spichlerza zamek pełnił do 1968 roku kiedy to zawalił się dach i stropy. Od tego momentu zamek należący do Gminy Nowe Miasteczko ulega dalszej dewastacji. W latach 2001-2002 na terenie założenia przeprowadzono prace archeologiczne, w trakcie których cały teren uporządkowano. Obecnie obiekt jest ponownie zaniedbany[4].
Przypisy
- ↑ Wieś Borów Polski w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-12-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 49. [dostęp 2013-02-02].
- ↑ Borów Polski, Polskie Zabytki [dostęp 2018-05-09] .
- ↑ Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków - Borów Polski - Zamek, www.lwkz.pl [dostęp 2018-05-09] (ang.).
Bibliografia
- Andrzejewski, T., Motyl, K., Siedziby rycerskie w księstwie głogowskim. Zamki i dwory Rechenbergów i Schönaichów, Nowa Sól 2002
- Garbacz, K., Szlakiem zabytkowych miast. Przewodnik po południowej części województwa lubuskiego., Zielona Góra 2005, str 186-187
- Kowalski, Stanisław, Zabytki województwa zielonogórskiego, Zielona Góra 1987
- Lutsch, H., Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien [Bd. 3]: Die Kunstdenkmäler des. Reg.-Bezirks Liegnitz Breslau: Wilh. Gottl. Korn. 1891, str 70-71
- Zespół pod redakcją Iwony Perut-Gierasimczuk, Czas architekturą zapisany, Zielona Góra 1998
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Nowa Sól County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 52.05 N
- S: 51.63 N
- W: 15.43 E
- E: 16.03 E
Autor: Skarabeusz, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Borów Polski - kościół św. Klemensa