Borówno (jezioro w województwie wielkopolskim)

Borówno

Położenie
Państwo	Polska
Region	Pojezierze Krajeńskie
Morfometria
Powierzchnia	2,077 km²
Głębokość • średnia • maksymalna	8,0 m 18,5 m
Objętość	12601,4 tys. m³
Położenie na mapie gminy Zakrzewo Borówno
Położenie na mapie Polski Borówno
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Borówno
Położenie na mapie powiatu złotowskiego Borówno
53°22′46″N 17°11′43″E/53,379444 17,195278

Las sosnowy nad jeziorem Borówno.

Jezioro Borówno (Borowno, Borówie; przed 1945 r. Borowno See, Zollern See) – jezioro przepływowe położone na północ od wsi Kujan na terenie gminy Zakrzewo. Jest to jezioro rynnowe, położone na kierunku południe – północny wschód, o podniesionym poziomie wody przez wybudowany na wypływie próg piętrzący. Pomimo wydłużonego kształtu, linia brzegowa jest silnie rozwinięta, co znajduje wyraz w licznych zatokach. Zbiornik ma połączenie z kilkoma niewielkimi jeziorami. Od strony południowej łączy się z jeziorem Kujan Mały, od północy z Jeziorem Czarcim i Jeziorem Zielonym. Przez jezioro przepływa Kocunia zwana w górnym biegu Skicką Strugą. Powierzchnia zlewni całkowitej (z jeziorem) wynosi 39,2 km². Dorzecze: Kocunia – Głomia – Gwda (rzeka) – Noteć – Warta – Odra – Bałtyk.

W miejscowości Kujan na dwóch odpływach znajdują się piętrzące budowle betonowe, z których jedna (na Skickiej Strudze) ma śluzę piętrzącą z dwoma upustami.

Największe przegłębienie jeziora znajduje się w jego centralnej części, a największe wypłycenia występują w zatokach, co pociąga za sobą rozwój roślinności wodnej. Jezioro Borówno jest główną osią obszaru NATURA 2000 Uroczyska Kujańskie.

Raport o Stanie Środowiska w Wielkopolsce z roku 2002 wskazuje, że jezioro Borówno jest zbiornikiem dość podatnym na degradację (II kategoria) o wodach zanieczyszczonych (III klasa), a porównanie z badaniami z roku 1996 wykazało pogorszenie niektórych parametrów oceny^[1]. W jeziorze Borówno występują ramienice. Południowa część jeziora była zdominowana w roku 2008, przez łąki ramienicowe budowane przez Nitellopsis obtusa (krynicznica tępa) i Chara tomentosa (ramienica omszona)^[1]. W jeziorze tym rośnie chroniony w Polsce i bardzo rzadki w Europie przedstawiciel tej grupy organizmów – Lychnothamnus barbatus (lychnotamnus brodaty, objęty ochroną gatunkową). Ramienica ta była odnotowana na tym stanowisku ponad 100 lat temu i ponownie była rejestrowana w 2006 roku^[2]. Pod względem rybackim jezioro jest zaliczane do typu leszczowo-sielawowego.

Na terenie przylegającym do jeziora w sąsiedztwie letniska Kujanki (część wsi Kujan) położone są trzy ośrodki wypoczynkowe. Łączne baza noclegowa przygotowana jest dla około 500 osób. Oprócz ośrodków nad jeziorem znajduje się około 50 działek rekreacyjnych zabudowanych domkami letniskowymi.

Przypisy