Borch II
Borch II – polski herb szlachecki
Opis herbu
Na tarczy czterodzielnej podzielonej poprzecznym pasem (wszystkie pola i pas złote) w polach I i IV gryf srebrny, w II mitra (korona książęca) oparta o wierzchołek trójkąta, w III skrzyżowane 2 miecze, na pasie trzy czarne kawki w pas. Nad tarczą trzy hełmy w koronach, nad I pół gryfa białego w lewo, nad II pomiędzy dwoma skrzydłami orlimi czarnymi kawka, nad III pół gryfa białego[1].
Ostrowski wątpi w poprawność takiego przedstawienia herbu, z następujących powodów:
- wszystkie pola nie powinny być jednego koloru,
- nieodpowiedni jest układ kawek (por. Borch III - jego zdaniem kawki powinny znajdować się w polu sercowym)
- herb pochodzący z XV wieku nie powinien mieć trójkąta, gdyż został on dodany dopiero przez Zygmunta Augusta.
Najwcześniejsze wzmianki
Odmiana pochodzi z XV wieku
Zobacz też
Przypisy
- ↑ W opisie u Ostrowskiego występuje nad III hełmem gryf srebrny, ilustracja jednak nie czyni różnicy między klejnotem z hełmu I i III
Bibliografia
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
- Wikiprojekt Herby
- Portal:Heraldyka
Media użyte na tej stronie
