Boremel

Boremel

Herb
Państwo	Ukraina
Obwód	rówieński
Rejon	demidowski
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość	989 27,3 os./km²
Nr kierunkowy	3637
Kod pocztowy	35210
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Boremel
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Boremel
50°29′N 25°11′E/50,483333 25,183333
Portal Ukraina

Boremel (ukr. Боремель) – wieś w rejonie demidowskim obwodu rówieńskiego, założona w 1366 r. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Boremel w powiecie dubieńskim województwa wołyńskiego. Wieś liczy 989 mieszkańców.

Wspomniana w Kresowej księdze sprawiedliwych na stronie 23.

Podczas powstania listopadowego, 18–19 kwietnia 1831 w okolicy Boremla doszło do bitwy dywizji generała Dwernickiego z dywizją wojsk rosyjskich generała Rūdigera.

W miejscowości w 1782 urodził się Wincenty Krasiński – polski hrabia, założyciel i I ordynat opinogórski, polski generał w czasie wojen napoleońskich, pełnił obowiązki Namiestnika Królestwa Polskiego.

Zabytki

• pałac – wybudowany pod koniec XVIII w. przez Franciszka Czackiego. 1 grudnia 1781 r. jadący z Kamieńca król Polski Stanisław August Poniatowski był wystawnie podejmowany przez właściciela w nowo zbudowanym pałacu. Obiekt został zburzony 18–19 kwietnia 1831 podczas bitwy pod Boremlem^[1].
• zamek – po dawnym zamku, którego ruiny istniały jeszcze pod koniec XIX w.^[1], nie ocalały żadne materialne dowody^[2].
• kościół katolicki – zbudowany w 1782 roku przez Kunegundę z Sanguszków i Franciszka Czackich. W 1830 r. zamknięty przez władze carskie i przekazany prawosławnym, odzyskany ponownie w 1920 r.^[3] W czasie II wojny światowej ponownie przejęty przez prawosławnych. W 1943 uszkodzony przez UPA. Po wojnie zamieniony w klub, został rozebrany w 1955 roku. Znajdował się w nim „Prawdziwy wizerunek Pana Jezusa Boromelskiego na Wołyniu, który w roku 1773 z sam dzień wielkanocny krwawemi łzami płakał i po dziś dzień słynie cudami”. Obraz zaginął, prawdopodobnie po 1840 r. został wywieziony przez ostatniego proboszcza do kościoła w Tajkurach^[3], według innych źródeł – do kościoła w Łysinie lub cerkwi zbudowanej przez Czackich w 1786^[4]. O jego dalszych losach nic nie wiadomo. Kopia obrazu znajduje się w kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Warszawie na Kamionku. Gazeta Warszawska. 1785, nr 66 podaje, że obraz został umieszczony w nowo wybudowanej cerkwi już 4 sierpnia roku 1785^[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Boremel na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
• Boremel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 311 .
• Boremel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 203 .
• dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Łuck – Horochów – Stojanów. wolyn.ovh.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-10)].