Boris Becker

Boris Becker
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

22 października 1967
Leimen

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1984

Zakończenie kariery

1999

Trener

Mike Depalmer Jr.

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

49

Najwyżej w rankingu

1 (28 stycznia 1991)

Australian Open

W (1991, 1996)

Roland Garros

SF (1987, 1989, 1991)

Wimbledon

W (1985, 1986, 1989)

US Open

W (1989)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

15

Najwyżej w rankingu

6 (22 września 1986)

Australian Open

QF (1985)

Roland Garros

1R (1984)

Wimbledon

2R (1985)

US Open

2R (1985)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złotoBarcelona 1992tenis ziemny
(gra podwójna)

Boris Becker (ur. 22 listopada 1967 w Leimen) – niemiecki tenisista i trener tenisa.

W ciągu kariery zwyciężył w sześciu wielkoszlemowych turniejach, trzy razy w zawodach ATP Finals. Został mistrzem 49 turniejów ATP World Tour, przez 12 tygodni był liderem rankingu gry pojedynczej (pierwszy raz w styczniu 1991).

W deblu wygrał 15 zawodowych turniejów, w tym złoty medal igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992).

Reprezentując Niemcy (wcześniej RFN) w Pucharze Davisa, triumfował w latach 1988 i 1989.

Umieszczony przez ESPN w gronie 20 najlepszych tenisistów w historii dyscypliny[1].

Życie prywatne

W grudniu 1993 poślubił Barbarę Feltus, z którą ma dwóch synów – Noaha i Eliasa[2]. W połowie 2000 para ogłosiła separację, a pół roku później, w styczniu 2001 rozwiedli się[2]. Feltus wniosła pozew do sądu o opiekę nad dziećmi przyznano jej 14,4 mln dolarów odszkodowania[2]. Stało się tak na skutek zdrady Beckera z Rosjanką Angelą Ermakową, która potem zaszła w ciążę i urodziła córkę, Annę[2]. Przez jakiś czas związany był z niemiecką piosenkarką, Sabriną Setlur. W 2009 zawarł związek małżeński z holenderską modelką, Sharlely „Lilly” Kerssenberg[3]. W lutym 2010 urodził im się syn, Amadeus Benedict Edley Luis Becker[4].

W 2002 niemiecki sąd skazał go na dwa lata więzienia w zawieszeniu i 500 tys. euro grzywny za ok. 1,7 mln euro zaległych podatków[5]. W listopadzie 2004 zostały ujawnione informacje o zaległych podatkach Beckera względem francuskiego urzędu skarbowego[2]. Niemiec zapłacił instytucji 500 tys. dolarów[2].

W swojej biografii pt. Boris Becker – The Player: The Autobiography z 2004 otwarcie przyznał się do uzależnienia od alkoholu i leków[2][6].

Aktywnie udziela się jako pokerzysta, np. w 2007 przystąpił do grupy PokerStars SportStars[7][8].

W 2017 został uznany przez angielski sąd za bankruta, gdyż nie był w stanie pokryć zobowiązań. W 2019 długi wyniosły 55 mln funtów. Na aukcje wystawił 82 pamiątki sportowe o wartości 200 tys. funtów[9].

29 kwietnia 2022 został skazany przez Sąd Najwyższy w Londynie na dwa i pół roku więzienia za oszustwa podatkowe. Uznano go winnym czterech z zarzucanych mu dwudziestu czterech przestępstw, dotyczących przede wszystkim prania brudnych pieniędzy[10].

Kariera tenisowa

W latach 1984–1999 występował jako zawodowy tenisista[11]. Wraz z Michaelem Stichem i Steffi Graf przyczynił się do wielkiego wzrostu zainteresowania tenisem w Niemczech[11].

Styl gry Niemca idealnie pasował do szybkich nawierzchni, trawiastej, na niektórych twardych kortach i w hali. Uznawano go za wybitnego woleistę, z potężnym serwisem, który przyniósł mu przydomek Bum-Bum[11][12]. Do jego słynnych zagrań zaliczały się efektowne pady przy siatce, zazwyczaj skutecznie kończące akcję wolejową[11].

Jako 17–latek zdobył mistrzostwo Wimbledonu w 1985; pokonując Kevina Currena w finale został na kilka lat najmłodszym triumfatorem turnieju wielkoszlemowego (rekord poprawił na French Open 1989 Michael Chang), był zarazem pierwszym niemieckim mistrzem Wimbledonu oraz pierwszym zwycięzcą, który nie figurował na liście rozstawionych[13][14].

Becker obronił tytuł w 1986 (pokonał w finale Ivana Lendla). Trzecie zwycięstwo na Wimbledonie odniósł w 1989 (pokonał Edberga w finale). Ponadto dochodził do finałów w 1988, 1990, 1991 i 1995. Sukcesy te przyniosły mu przydomek właściciela Kortu Centralnego[15].

Wygrał także dwukrotnie Australian Open, w 1991 (finał z Lendlem) i 1996 (finał z Changiem), oraz US Open w 1989. Nie udało mu się odnieść końcowego sukcesu na kortach Rolanda Garrosa (osiągnął 3 półfinały) – nie odpowiadała mu nawierzchnia ziemna, na której nie wygrał żadnego turnieju w grze pojedynczej.

W styczniu 1991 po raz pierwszy zajmował miejsce lidera w rankingu światowym. Sezony 1985–1996 kończył w pierwszej dziesiątce na świecie i wielokrotnie kwalifikował się do turnieju ATP Finals. Triumfował w tych zawodach w latach 1988, 1992 i 1995.

W latach 1985–1999 występował w reprezentacji w Pucharze Davisa, w tym w zwycięskich sezonach 1988 i 1989. W 1985 został finalistą tej imprezy. Nie uczestniczył w sukcesie reprezentacji w 1993 ze względu na konflikt wewnątrz kadry[16].

W 1992 roku wygrał z Michaelem Stichem złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie, mimo że debliści byli w nie najlepszych relacjach[17].

Wygrał łącznie 49 turniejów w singlu oraz 15 w deblu (był nr 6. w rankingu deblistów w 1986).

Becker i Edberg stworzyli jedną z najbardziej interesujących rywalizacji w tenisie. Zagrali ze sobą 35 razy w latach 1984–1996, z czego 25-krotnie zwycięsko kończył mecz Niemiec. Zmierzyli się w 3 wielkoszlemowych finałach, które Edberg 2-krotnie wygrał[18].

W 2003 został włączony do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[19].

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (49–28)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Zwycięzca1.16 czerwca 1985LondynTrawiastaStany Zjednoczone Johan Kriek6:2, 6:3
Zwycięzca2.7 lipca 1985Wimbledon, LondynTrawiastaStany Zjednoczone Kevin Curren6:3, 6:7, 7:6, 6:4
Zwycięzca3.25 sierpnia 1985CincinnatiTwardaSzwecja Mats Wilander6:4, 6:2
Finalista1.17 listopada 1985WembleyDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl7:6, 3:6, 6:4, 4:6, 4:6
Finalista2.19 stycznia 1986Nowy JorkDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl2:6, 6:7, 3:6
Zwycięzca4.30 marca 1986ChicagoDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl7:6, 6:3
Finalista3.13 kwietnia 1986DallasDywanowa (hala)Szwecja Anders Järryd7:6, 1:6, 1:6, 4:6
Zwycięzca5.6 lipca 1986Wimbledon, LondynTrawiastaCzechosłowacja Ivan Lendl6:4, 6:3, 7:5
Finalista4.1 sierpnia 1986Stratton MountainTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl4:6, 6:7
Zwycięzca6.17 sierpnia 1986TorontoTwardaSzwecja Stefan Edberg6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca7.19 października 1986SydneyTwarda (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl3:6, 7:6, 6:2, 6:0
Zwycięzca8.26 października 1986TokioDywanowa (hala)Szwecja Stefan Edberg7:6, 6:1
Zwycięzca9.2 listopada 1986ParyżTwarda (hala)Hiszpania Sergio Casal6:4, 6:3, 7:6
Finalista5.7 grudnia 1986Nowy JorkDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl4:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca10.22 lutego 1987Indian WellsTwardaSzwecja Stefan Edberg6:4, 6:4, 7:5
Zwycięzca11.5 kwietnia 1987MediolanDywanowa (hala)Czechosłowacja Miloslav Mečíř6:4, 6:3
Zwycięzca12.14 czerwca 1987LondynTrawiastaStany Zjednoczone Jimmy Connors6:7, 6:3, 6:4
Finalista6.23 sierpnia 1987CincinnatiTwardaSzwecja Stefan Edberg4:6, 1:6
Zwycięzca13.6 marca 1988Indian WellsTwardaHiszpania Emilio Sánchez7:5, 6:4, 2:6, 6:4
Zwycięzca14.17 kwietnia 1988Dallas WCTDywanowa (hala)Szwecja Stefan Edberg6:4, 1:6, 7:5, 6:2
Zwycięzca15.12 czerwca 1988LondynTrawiastaSzwecja Stefan Edberg6:1, 3:6, 6:3
Finalista7.3 lipca 1988Wimbledon, LondynTrawiastaSzwecja Stefan Edberg6:4, 6:7, 4:6, 2:6
Zwycięzca16.7 sierpnia 1988IndianapolisTwardaStany Zjednoczone John McEnroe6:4, 6:2
Zwycięzca17.23 października 1988TokioDywanowa (hala)Australia John Fitzgerald7:6, 6:4
Zwycięzca18.6 listopada 1988SztokholmTwarda (hala)Szwecja Peter Lundgren6:4, 6:1, 6:1
Zwycięzca19.11 grudnia 1988Nowy JorkDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl5:7, 7:6, 3:6, 6:2, 7:6
Zwycięzca20.19 lutego 1989MediolanDywanowa (hala) Aleksandr Wołkow6:1, 6:2
Zwycięzca21.26 lutego 1989FiladelfiaDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Tim Mayotte7:6, 6:1, 6:3
Finalista8.30 kwietnia 1989Monte CarloCeglanaArgentyna Alberto Mancini5:7, 6:2, 6:7, 5:7
Zwycięzca22.9 lipca 1989Wimbledon, LondynTrawiastaSzwecja Stefan Edberg6:0, 7:6, 6:4
Zwycięzca23.10 września 1989US Open, Nowy JorkTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl7:6, 1:6, 6:3, 7:6
Zwycięzca24.5 listopada 1989ParyżTwarda (hala)Szwecja Stefan Edberg6:4, 6:3, 6:3
Finalista9.3 grudnia 1989Nowy JorkDywanowa (hala)Szwecja Stefan Edberg6:4, 6:7, 3:6, 1:6
Zwycięzca25.18 lutego 1990BrukselaDywanowa (hala) Carl-Uwe Steeb7:5, 6:2, 6:2
Zwycięzca26.25 lutego 1990StuttgartDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl6:2, 6:2
Finalista10.13 maja 1990HamburgCeglanaHiszpania Juan Aguilera1:6, 0:6, 6:7
Finalista11.17 czerwca 1990LondynTrawiastaCzechosłowacja Ivan Lendl3:6, 2:6
Finalista12.8 lipca 1990Wimbledon, LondynTrawiastaSzwecja Stefan Edberg2:6, 2:6, 6:3, 6:3, 4:6
Zwycięzca27.19 sierpnia 1990IndianapolisTwardaSzwecja Peter Lundgren6:3, 6:4
Zwycięzca28.7 października 1990SydneyTwarda (hala)Szwecja Stefan Edberg7:6, 6:4, 6:4
Finalista13.14 października 1990TokioDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl6:4, 3:6, 6:7
Zwycięzca29.28 października 1990SztokholmDywanowa (hala)Szwecja Stefan Edberg6:4, 6:0, 6:3
Finalista14.4 listopada 1990ParyżTwarda (hala)Szwecja Stefan Edberg3:3 krecz
Zwycięzca30.27 stycznia 1991Australian Open, MelbourneTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl1:6, 6:4, 6:4, 6:4
Finalista15.28 kwietnia 1991Monte CarloCeglanaHiszpania Sergi Bruguera7:5, 4:6, 6:7(6), 6:7(4)
Finalista16.7 lipca 1991Wimbledon, LondynTrawiastaNiemcy Michael Stich4:6, 6:7(4), 4:6
Finalista17.18 sierpnia 1991IndianapolisTwardaStany Zjednoczone Pete Sampras6:7(2), 6:3, 3:6
Zwycięzca31.27 października 1991SztokholmDywanowa (hala)Szwecja Stefan Edberg3:6, 6:4, 1:6, 6:2, 6:2
Zwycięzca32.16 lutego 1992BrukselaDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Jim Courier6:7(5), 2:6, 7:6(10), 7:6(5), 7:5
Zwycięzca33.1 marca 1992RotterdamDywanowa (hala)Rosja Aleksandr Wołkow7:6(9), 4:6, 6:2
Zwycięzca34.4 października 1992BazyleaTwarda (hala)Czechosłowacja Petr Korda3:6, 6:3, 6:2, 6:4
Zwycięzca35.8 listopada 1992ParyżTwarda (hala)Francja Guy Forget7:6(3), 6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca36.22 listopada 1992FrankfurtDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Jim Courier6:4, 6:3, 7:5
Zwycięzca37.10 stycznia 1993DohaTwardaChorwacja Goran Ivanišević7:6(4), 4:6, 7:5
Zwycięzca38.14 lutego 1993MediolanDywanowa (hala)Hiszpania Sergi Bruguera6:3, 6:3
Finalista18.22 sierpnia 1993IndianapolisTwardaStany Zjednoczone Jim Courier5:7, 3:6
Zwycięzca39.12 lutego 1994MediolanDywanowa (hala)Czechy Petr Korda6:2, 3:6, 6:3
Finalista19.15 maja 1994RzymCeglanaStany Zjednoczone Pete Sampras1:6, 2:6, 2:6
Zwycięzca40.7 sierpnia 1994Los AngelesTwardaAustralia Mark Woodforde6:2, 6:2
Zwycięzca41.21 sierpnia 1994New HavenTwardaSzwajcaria Marc Rosset6:3, 7:5
Finalista20.9 października 1994SydneyTwarda (hala)Holandia Richard Krajicek6:7(5), 6:7(7), 6:2, 3:6
Zwycięzca42.30 października 1994SztokholmDywanowa (hala)Chorwacja Goran Ivanišević4:6, 6:4, 6:3, 7:6(4)
Finalista21.20 listopada 1994FrankfurtDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Pete Sampras6:4, 3:6, 5:7, 4:6
Zwycięzca43.12 lutego 1995MarsyliaTwarda (hala)Czechy Daniel Vacek6:7(2), 6:4, 7:5
Finalista22.19 lutego 1995MediolanDywanowa (hala)Rosja Jewgienij Kafielnikow5:7, 7:5, 6:7(6)
Finalista23.30 kwietnia 1995Monte CarloCeglanaAustria Thomas Muster6:4, 7:5, 1:6, 6:7(6), 0:6
Finalista24.9 lipca 1995Wimbledon, LondynTrawiastaStany Zjednoczone Pete Sampras7:6(5), 2:6, 4:6, 2:6
Finalista25.5 listopada 1995ParyżTwarda (hala)Stany Zjednoczone Pete Sampras6:7(5), 4:6, 4:6
Zwycięzca44.19 listopada 1995FrankfurtDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Michael Chang7:6(3), 6:0, 7:6(5)
Zwycięzca45.28 stycznia 1996Australian Open, MelbourneTwardaStany Zjednoczone Michael Chang6:2, 6:4, 2:6, 6:2
Zwycięzca46.16 czerwca 1996LondynTrawiastaSzwecja Stefan Edberg6:4, 7:6(3)
Zwycięzca47.13 października 1996WiedeńDywanowa (hala)Holandia Jan Siemerink6:4, 6:7(7), 6:2, 6:3
Zwycięzca48.27 października 1996StuttgartDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Pete Sampras3:6, 6:3, 3:6, 6:3, 6:4
Finalista26.24 listopada 1996HanowerDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Pete Sampras6:3, 6:7(5), 6:7(4), 7:6(11), 4:6
Zwycięzca49.8 grudnia 1996MonachiumDywanowa (hala)Chorwacja Goran Ivanišević6:3, 6:4, 6:4
Finalista27.12 lipca 1998GstaadCeglanaHiszpania Àlex Corretja6:7(5), 5:7, 3:6
Finalista28.11 kwietnia 1999HongkongTwardaStany Zjednoczone Andre Agassi7:6(4), 4:6, 4:6

Gra podwójna (15–12)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.10 czerwca 1984MonachiumCeglanaPolska Wojciech FibakStany Zjednoczone Eric Fromm
Rumunia Florin Segărceanu		6:4, 4:6, 6:1
Finalista1.17 listopada 1985WembleyDywanowa (hala) Slobodan ŽivojinovićFrancja Guy Forget
Szwecja Anders Järryd		5:7, 6:4, 5:7
Zwycięzca2.23 marca 1986BrukselaDywanowa (hala) Slobodan ŽivojinovićAustralia John Fitzgerald
Czechosłowacja Tomáš Šmíd		7:6, 7:5
Finalista2.11 maja 1986Forest HillsCeglana Slobodan ŽivojinovićChile Hans Gildemeister
Ekwador Andrés Gómez		6:7, 6:7
Finalista3.17 sierpnia 1986TorontoTwarda Slobodan ŽivojinovićStany Zjednoczone Chip Hooper
Stany Zjednoczone Mike Leach		7:6, 3:6, 3:6
Finalista4.21 września 1986HamburgCeglana Eric JelenHiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez		4:6, 1:6
Zwycięzca3.19 października 1986SydneyTwarda (hala)Australia John FitzgeraldAustralia Peter McNamara
Australia Paul McNamee		6:4, 7:6
Finalista5.22 lutego 1987Indian WellsTwarda Eric JelenFrancja Guy Forget
Francja Yannick Noah		4:6, 6:7
Zwycięzca4.29 marca 1987BrukselaDywanowa (hala) Slobodan ŽivojinovićStany Zjednoczone Chip Hooper
Stany Zjednoczone Mike Leach		7:6, 7:6
Zwycięzca5.5 kwietnia 1987MediolanDywanowa (hala) Slobodan ŽivojinovićHiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez		3:6, 6:3, 6:4
Finalista6.18 października 1987SydneyTwarda (hala)Stany Zjednoczone Robert SegusoAustralia Darren Cahill
Australia Mark Kratzmann		3:6, 2:6
Zwycięzca6.15 listopada 1987FrankfurtDywanowa (hala) Patrik KühnenStany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate		6:4, 6:2
Zwycięzca7.21 lutego 1988MediolanDywanowa (hala) Eric JelenCzechosłowacja Miloslav Mečíř
Czechosłowacja Tomáš Šmíd		6:3, 6:3
Zwycięzca8.6 marca 1988Indian WellsTwardaFrancja Guy ForgetMeksyk Jorge Lozano
Stany Zjednoczone Todd Witsken		6:4, 6:4
Finalista7.23 października 1988TokioDywanowa (hala) Eric JelenEkwador Andrés Gómez
Slobodan Živojinović		5:7, 7:5, 3:6
Zwycięzca9.20 marca 1989Indian WellsTwardaSzwajcaria Jakob HlasekStany Zjednoczone Kevin Curren
Stany Zjednoczone David Pate		7:6, 7:5
Finalista8.14 maja 1989HamburgCeglana Eric JelenHiszpania Emilio Sánchez
Hiszpania Javier Sánchez		4:6, 1:6
Zwycięzca10.11 marca 1990Indian WellsTwardaFrancja Guy ForgetStany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Patrick McEnroe		4:6, 6:4, 6:3
Finalista9.25 maja 1990MiamiTwardaBrazylia Cássio MottaStany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jim Pugh		4:6, 6:3, 3:6
Finalista10.14 kwietnia 1991BarcelonaCeglanaNiemcy Eric JelenArgentyna Horacio de la Peña
Włochy Diego Nargiso		6:3, 6:7, 4:6
Zwycięzca11.16 lutego 1992BrukselaDywanowa (hala)Stany Zjednoczone John McEnroeFrancja Guy Forget
Szwajcaria Jakob Hlasek		6:3, 6:2
Zwycięzca12.26 kwietnia 1992Monte CarloCeglanaNiemcy Michael StichCzechosłowacja Petr Korda
Czechosłowacja Karel Nováček		6:4, 6:4
Zwycięzca13.8 sierpnia 1992BarcelonaCeglanaNiemcy Michael StichPołudniowa Afryka Wayne Ferreira
Południowa Afryka Piet Norval		7:6(5), 4:6, 7:6(5), 6:3
Zwycięzca14.10 stycznia 1993DohaTwardaNiemcy Patrik KühnenStany Zjednoczone Shelby Cannon
Stany Zjednoczone Scott Melville		6:2, 6:4
Finalista11.1 maja 1994MonachiumCeglanaCzechy Petr KordaRosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy David Rikl		6:7, 5:7
Zwycięzca15.19 lutego 1995MediolanDywanowa (hala)Francja Guy ForgetCzechy Petr Korda
Czechy Karel Nováček		6:2, 6:4
Finalista12.28 marca 1999MiamiTwardaStany Zjednoczone Jan-Michael GambillZimbabwe Wayne Black
Australia Sandon Stolle		1:6, 1:6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej1984198519861987198819891990199119921993199419951996199719981999Wygrane turniejeBilans w turnieju
Australian OpenQF2R–4R–4RQFW3R1R–1RW1R––2 / 1129–9
French Open–2RQFSF4RSF1RSF–2R–3R––––0 / 926–9
Wimbledon3RWW2RFWFFQFSFSFF3RQF–4R3 / 1571–12
US Open–4RSF4R2RWSF3R4R4R1RSF––––1 / 1137–10
Bilans spotkań6–211–316–211–410–322–215–420–39–39–45–213–49–14–20–03–1N/A163–40

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     –, nie startował w turnieju głównym

Kariera trenerska

Od grudnia 2013 do grudnia 2016 pełnił funkcję głównego trenera serbskiego tenisisty Novaka Đokovicia, który przez ten czas wygrał 6 turniejów wielkoszlemowych, 2 razy triumfował w ATP World Tour Finals, zdobył 13 tytułów rangi ATP World Tour Masters 1000 oraz sezony 2014 i 2015 zakończył jako nr 1. na świecie[20].

Przypisy

  1. ↑ Greg Garber, Thomas Neumann, Johnette Howard: Tennis’ Top 20 of All Time. espn.com, 23 czerwca 2016. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g Boris Becker – tenisowa kariera i życiowe skandale. [w:] biography.com, imdb.com [on-line]. portaltenisowy.info, 14 października 2015. [dostęp 2017-01-04]. (pol.).
  3. ↑ Boris Becker Biography. biography.com. [dostęp 2017-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 stycznia 2017)]. (ang.).
  4. ↑ Joyce Eng: Boris Becker, Wife Welcome a Boy. tvguide.com. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  5. ↑ Boris Becker chowa się za immunitetem. Z pomocą Republiki Środkowoafrykańskiej. 15 czerwca 2018. [dostęp 2019-08-25].
  6. ↑ Boris Becker Biography. imdb.com. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  7. ↑ Boris Becker o pokerze dla Sport.pl. [w:] PokerNews PL [on-line]. pl.pokernews.com, 27 listopada 2012. [dostęp 2017-01-04]. (pol.).
  8. ↑ Były tenisista odnalazł się w pokerze. bonusbonusbonus.pl, 20 marca 2014. [dostęp 2017-01-04]. (pol.).
  9. ↑ Gigantyczne długi Borisa Beckera. Pod młotek pójdą nawet skarpetki (www.tvn24.pl). 27 czerwca 2019.
  10. ↑ Kamil Jagodyński, Boris Becker w więzieniu! Jest oficjalny wyrok, interia.pl, 29 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-29].
  11. ↑ a b c d ON THIS DAY | 7 | 1985: Boris Becker wins Wimbledon at 17. bbc.co.uk, 7 lipca 2005. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  12. ↑ Paul Newman: Boris Becker: ‘Boom boom’ serves up his Wimbledon thoughts. independent.co.uk, 27 czerwca 2011. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  13. ↑ Conor Mahon: Boris Becker: unseeded, unmatched. port-magazine.com, 29 czerwca 2015. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  14. ↑ NICK STOUT: Chang, 17, Captures French Open. nytimes.com, 12 czerwca 1989. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  15. ↑ LISA DILLMAN: Centre Court Victory Has Becker Feeling Young Again. latimes.com, 25 czerwca 1999. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  16. ↑ JOHN ROBERTS: Tennis: Stich’s chance to move out of Becker’s shadow: Germany’s world No 2 holds key to Davis Cup final. independent.co.uk, 3 grudnia 1993. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  17. ↑ Boris Becker: ´The Olympic gold is undoubtedly one of my greatest accomplishments´. tennisworldusa.org, 25 lipca 2016. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  18. ↑ Ten great tennis rivalries. independent.ie, 8 lipca 2008. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  19. ↑ Becker welcomed into Tennis Hall. [w:] CBC Sports [on-line]. cbc.ca, 12 lipca 2003. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  20. ↑ Novak Djokovic and Boris Becker Split. [w:] ATP Staff [on-line]. atpworldtour.com, 6 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).

Bibliografia

Liderzy rankingu ATP singlistów
Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze podwójnej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Triumfatorzy Australian Open w grze pojedynczej (XX wiek)
Triumfatorzy US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
Laureaci nagrody BBC Sports Personality World Sport Star of the Year

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Ecuador.svg
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Boris Becker Frankfurter Buchmesse 2013 1.JPG
Autor: Lesekreis, Licencja: CC0
Boris Becker, Frankfurt Book Fair 2013