Boris Czirkow
![]() Boris Czirkow w roli Maksyma w filmie Młodość Maksyma[1] | |
Imię i nazwisko | Boris Pietrowicz Czirkow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1901 |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Lata aktywności | 1928-1982 |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Boris Pietrowicz Czirkow (ros. Борис Петрович Чирков; ur. 13 sierpnia 1901 we wsi Łozowaja-Pawłowka, zm. 28 maja 1982 w Moskwie) – radziecki aktor filmowy, głosowy i teatralny. Bohater Pracy Socjalistycznej (1975). Trzykrotnie odznaczony Orderem Lenina (1938, 1967, 1975). Czterokrotny laureat Nagrody Stalinowskiej (1941, 1947, 1949, 1952).
Życiorys
Boris Czirkow urodził się 13 sierpnia 1901 roku. W 1926 roku ukończył Instytut Sztuk Scenicznych w Leningradzie. Pracował w teatrach leningradzkich, potem moskiewskich. Na ekranie pojawił się od 1928 roku. Sławę przyniosła mu główna rola w Trylogii o Maksymie G. Kozincewa i L. Trauberga: Młodość Maksyma (1935), Powrót Maksyma (1937) i Maksym (1939)[2]. Zmarł 28 maja 1982 roku w wieku 80 lat. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].
Wybrana filmografia
Role filmowe
- 1928: Mój syn jako Pataszon
- 1931: Wioska na Ałtaju jako rozmawiający przez telefon
- 1934: Czapajew jako wieśniak
- 1934: Nowi ludzie
- 1935: W walce z caratem[4] jako Maksym
- 1936: Lenoczka i winogrona
- 1936: Przyjaciółki jako Sieńka
- 1937: Wielki obywatel jako Maksym
- 1937: Powrót Maksyma[5] jako Maksym
- 1938: Człowiek z karabinem jako Jewtuszenko
- 1939: Nauczyciel[6] jako Stiepan Iwanowicz Lautin
- 1939: Maksym[7] jako Maksym
- 1939: Minin i Pożarski jako Roman
- 1941: Wojenny almanach filmowy nr 1 (nowela filmowa Spotkanie z Maksymem) jako Maksym
- 1941: Wojenny almanach filmowy nr 3 (nowela filmowa Antosza Rybkin) jako Antosza Rybkin
- 1942: Pogromca atamana[8] jako Nestor Machno
- 1944: Kutuzow jako Denis Wasiljewicz Dawydow
- 1946: Dzieje kompozytora[9] jako Michaił Iwanowicz Glinka
- 1948: Sąd honorowy[10]
- 1949: Trzy spotkania[11] jako Nikanor Samosiejew
- 1950: Kawaler złotej gwiazdy[12] jako Kondratjew
- 1951: Donieccy górnicy[13] jako Stiepan Niedola
- 1954: Dygnitarz na tratwie[14] jako Cziżow, moskiewski chirurg
- 1956: Do ostatniej kropli krwi[15]
- 1958: Mój ukochany jako Żilin
- 1964: Żywi i martwi[16] jako Gawriła Biriukow
Role głosowe
- 1949: Wiosenna bajka jako narrator
- 1950: Bajka o rybaku i rybce jako staruch
- 1950: Cudowny młyn jako dziadek
- 1952: Kasztanka jako stolarz
- 1954: Królewna żabka jako car
Nagrody i odznaczenia
- Zasłużony Artysta RFSRR (1935)[17]
- Trzy Ordery Lenina (1938, 1967, 1975)[18]
- Dwa Ordery Czerwonego Standardu Pracy (1939, 1981)[18]
- Nagroda Stalinowska (1941, 1947, 1949, 1952)[18]
- Order Czerwonej Gwiazdy (1944)[18]
- Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy” (1948)[19]
- Ludowy Artysta ZSRR (1950)[17]
- Bohater Pracy Socjalistycznej (1975)[18]
- Order Rewolucji Październikowej (1976)[19]
Przypisy
- ↑ Jerzy Płażewski, Historia filmu 1895-2000, Warszawa 2001, s. 134.
- ↑ Boris Czirkow, portalwiedzy.onet.pl
- ↑ Могила Народного Артиста Советского Союза Бориса Чиркова
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 46.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 79.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 70.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 55.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 67.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 63.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 62.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 65.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 68.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 66.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 71.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 81.
- ↑ Ryszard Koniczek, Film radziecki w Polsce 1926-1966, Warszawa 1968, s. 115.
- ↑ a b Чирков Борис Петрович, kino-teatr.ru
- ↑ a b c d e Чирков Борис Петрович, warheroes.ru
- ↑ a b Чирков Борис Петрович, kinosozvezdie,ru
Bibliografia
- Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 474-487.
Linki zewnętrzne
- Boris Czirkow w bazie IMDb (ang.)
- Boris Czirkow w bazie filmweb (pol.)
- Boris Czirkow. 2011.russiancinema.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-24)]. w bazie russiancinema.ru (ros.)
- Boris czirkow w bazie Warheroes.ru (ros.)
- Boris Czirkow w bazie Animator.ru (ros.)
- Boris Czirkow w bazie Portalwiedzy.onet.pl (pol.)
Media użyte na tej stronie
Stalin Prize Medal
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Boris Chirkov as Maxim in film The Youth of Maxim
Знак «Народный артист СССР». Изображение с удостоверения к знаку.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”