Boris Gelfand
 Boris Gelfand, 2010 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1968 |
| Tytuł szachowy | arcymistrz (1989) |
| Ranking FIDE | 2668 (01.06.2022)[1] |
| Miejsce w kraju | 1[2] |
| FIDE Top 100 | 77 |
 Białoruscy arcymistrzowie szachowi | |
| Izraelscy arcymistrzowie szachowi | |
Boris Gelfand, ros. Борис Абрамович Гельфанд (ur. 24 czerwca 1968 w Mińsku) – białoruski szachista reprezentujący Izrael, arcymistrz od 1989, wicemistrz świata z 2012 roku.
Kariera szachowa
W latach 90. siedmiokrotnie był notowany w pierwszej dziesiątce listy rankingowej FIDE. W tym czasie odniósł wiele sukcesów w prestiżowych turniejach międzynarodowych i cyklu rozgrywek o mistrzostwo świata. W 1990 roku wspólnie z Wasilijem Iwanczukiem wygrał turniej międzystrefowy w Manili, przed Viswanathanem Anandem i Nigelem Shortem[3]. W meczach pretendentów dotarł do ćwierćfinału, w którym przegrał z Shortem[4].
W roku 1993 zwyciężył w następnym turnieju międzystrefowym w Biel[5]. W drodze do finałowego meczu pretendentów pokonał Michaela Adamsa i Władimira Kramnika. W finałowym meczu przegrał jednak z Anatolijem Karpowem[6]. W mistrzostwach świata FIDE (Groningen 1997), rozgrywanych systemem pucharowym Gelfand dotarł do półfinału, w którym został wyeliminowany przez Ananda[7]. W kolejnych turniejach mistrzowskich awansował do IV (1999[8] i 2000[9]) oraz V rundy (2001[10]), w kolejnych latach przegrywając z Aleksandrem Chalifmanem, Aleksiejem Szyrowem i Piotrem Swidlerem.
Do największych sukcesów turniejowych Gelfanda należy I miejsce w Memoriale Alechina w Moskwie w 1992 roku (wspólnie z Anandem, przed Karpowem). W 1996 roku I miejsca w Wiedniu (wraz z Karpowem, przed Kramnikiem i Szyrowem) oraz Tilburgu (wraz z Jeroenem Piketem). Dwukrotnie (w latach 1998[11] i 2000[12]) wygrywał memoriały Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju. W 1999 zwyciężył w turnieju Sigeman & Co w Malmö, w 2002 – w silnym turnieju w Cannes (wraz z Weselinem Topałowem), w 2004 – w Pampelunie, w 2005 podzielił I miejsce na Bermudach oraz zajął VI miejsce[13] w Pucharze Świata w Chanty-Mansyjsku, po raz kolejny swojej karierze kwalifikując się do meczów pretendentów. W 2006 zwyciężył (wraz z Andrijem Wołokitinem) w Biel. W 2007 wystąpił w rozegranych w Eliście meczach pretendentów[14] i wywalczył awans do turnieju o mistrzostwo świata w Meksyku, w którym osiągnął duży sukces, zajmując III miejsce (za Viswanathanem Anandem i Władimirem Kramnikiem)[15]. W 2009 r. zdobył Puchar Świata[16], natomiast w 2009 r. zwyciężył w León, w finale pokonując Lewona Aronjana[17]. W 2011 r. zwyciężył w meczach pretendentów[18] i w 2012 r. zmierzył się w Moskwie z Viswanathanem Anandem w meczu o mistrzostwo świata, przegrywając w stosunku 7½ – 8½[19]. W 2013 r. zwyciężył (wspólnie z Lewonem Aronianem) w memoriale Aleksandra Alechina rozegranym w Paryżu i Petersburgu[20], poza tym samodzielnie zwyciężył w memoriale Michała Tala w Moskwie (wyprzedzając m.in. Magnusa Carlsena, Viswanathana Ananda i Władimira Kramnika)[21].
Wielokrotnie reprezentował ZSRR, Białoruś i Izrael w turniejach drużynowych, m.in.:
- jedenastokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1990, 1994, 1996, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2014); czterokrotny medalista: wspólnie z drużyną – złoty (1990), srebrny (2008) i brązowy (2010) oraz indywidualnie – srebrny (2008 – na I szachownicy)[22],
- dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2005, 2010)[23],
- pięciokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1989, 1999, 2001, 2003, 2005); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – złoty (1989) i dwukrotnie srebrny (2003, 2005)[24].
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 listopada 2013 r., z wynikiem 2777 punktów zajmował wówczas 7. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród izraelskich szachistów[25].
Przypisy
- ↑ Top 100 Players June 2022 - Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-05-31].
- ↑ Period: June 2022. Rank Israel. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-05-31].
- ↑ 1990 Manila Interzonal Tournament.
- ↑ 1991-93 Candidates Matches.
- ↑ 1993 Biel FIDE Interzonal Tournament.
- ↑ 1994-96 FIDE Candidates Matches.
- ↑ 1997 FIDE Knockout Matches.
- ↑ 1999 FIDE Knockout Matches.
- ↑ 2000 FIDE Knockout Matches.
- ↑ 2001-02 FIDE Knockout Matches.
- ↑ XXXV Memoriał Akiby Rubinsteina Polanica Zdrój 1998. [dostęp 2016-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)].
- ↑ XXXVII Memoriał Akiby Rubinsteina Polanica Zdrój 2000. [dostęp 2012-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-19)].
- ↑ 2005 World Cup.
- ↑ Candidates Matches 2007.
- ↑ Mexico 2007: Vishy Anand is world champion!
- ↑ World Cup 2009: Boris Gelfand siegt nach Stichkampf-Marathon. [dostęp 2009-12-14].
- ↑ Gelfand gewinnt Schnellschachturnier von Leon 2010.
- ↑ FIDE Candidates Finals: Gelfand wins right to challenge Anand in 2012!
- ↑ WCh Tiebreak: Anand draws final game, retains title!
- ↑ Aronian and Gelfand win Alekhine Memorial 2013.
- ↑ Boris Gelfand wins the 8th Tal Memorial 2013.
- ↑ OlimpBase.
- ↑ OlimpBase.
- ↑ OlimpBase.
- ↑ Top lists records: Gelfand, Boris.
Bibliografia
- ChessBase Megabase 2008
- Individual Calculations: Gelfand, Boris (ang.)
Linki zewnętrzne
- Boris Gelfand – wybrane partie szachowe (ang.)
- Boris Gelfand – profil na stronie FIDE (ang.)
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
