Boris Grigorjew
Boris Dmitrijewicz Grigorjew (ros. Борис Дмитриевич Григорьев) (ur. 29 czerwca?/11 lipca 1886 w Moskwie, zm. 7 lutego 1939 w Cagnes-sur-Mer) – malarz rosyjski.
Urodził się w rodzinie dyrektora banku. W latach 1903–1907 studiował malarstwo w Szkole Rysunkowej Stroganowa u Dmitrija Szczerbinowskiego i Abrama Archipowa, następnie jako wolny słuchacz w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych u Aleksandra Kisielowa i Dmitrija Kardowskiego. W latach 1909–1913 podróżował po Europie zachodniej, odwiedził Francję, Austrię i kraje skandynawskie.
W latach 1913–1918 był członkiem grupy artystycznej Mir Iskusstwa.
W roku 1918 był wykładowcą Szkoły im. Stroganowa. W roku 1919 wraz z rodziną przekradł się łódką przez granicę w Zatoce Fińskiej, zamieszkał w Berlinie, w roku 1921 w Paryżu. Odwiedzał USA, a w latach 1928–1929 i 1936 podróżował po Ameryce Łacińskiej.
Jego twórczość przyniosła mu uznanie, obrazy znalazły się zarówno w galeriach sztuki, jak i w prywatnych zbiorach.
W roku 1927 zamieszkał wraz z rodziną w Cagnes-sur-Mer w pobliżu Nicei w willi, którą nazwał od imion własnego i żony Borisella.
W latach 1929–1930 stworzył monumentalny obraz Twarze świata zadedykowany Lidze Narodów.
Znaczną część twórczości Grigorjewa zajmuje grafika książkowa. Ilustrował wiele dzieł literatury rosyjskiej, wydał też zbiory dzieł w formie albumów. W malarstwie portretowym nie unikał karykatury. W odróżnieniu od współczesnych mu twórców paryskiej awangardy, Grigorjew unikał jednak deformacji, pozostając w stylistyce art déco.
W roku 2011 odbyła się w Galerii Trietiakowskiej wystawa retrospektywna dzieł artysty.
Portret Fiodora Szalapina
Portret Sałomiei Andronnikowej
Portret Maksima Gorkiego
Portret Wsiewołoda Meyerholda (1916)
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Princess Salomea Andronnikova (?)
Portrait of F. Chaliapin. 1923. Oil on canvas. National Museum of Modern Art. Paris. France
Портрет режиссера В. Э. Мейерхольда. 1916. Масло
Меерхольд изображен в роли Лучника и в роли Денди.
"На одном из самых своих грандиозных, фантастических парадных портретов, уже упоминаемом «двойном» портрете Мейерхольда, Григорьев с фотографической точностью зафиксировал две репетиции режиссера в его питерской студии на Бородинской улице.
Борис Григорьев был одним из учредителей этой студии и присутствовал почти на всех репетициях. Мейерхольд обучал студийцев прежде всего правильно, выразительно двигаться. На заднем плане картины Мейерхольд в алом плаще лучника натягивает тетиву – мол, вот так надо на сцене убивать. А на переднем плане Мейерхольд в черно-белом костюме денди обучает тому, как надо на сцене умирать. У его артистки Каролины Павловой, занятой в пьесе Шницлера «Шарф Коломбины», не получалось сыграть смерть. В конце концов Мейерхольд взбежал на сцену сам и показал, как это делается. Отсюда – косящий вбок глаз Мейерхольда на портрете: дескать, понимаете, как это надо изобразить? Следите за мной?"
Portrait of MeyerholdГригорьев Борис Дмитриевич (автопортрет, 1916)