Boris Jefimow

Boris Jefimowicz Jefimow (Friedland) (ros. Бори́с Ефи́мович Ефи́мов (Фридлянд); ur. 28 września^?/ 11 października 1900^[1][2], zm. 1 października 2008) – radziecki rysownik, karykaturzysta propagandowy.

W wieku 5 lat zaczął rysować. Uczył się w szkole realnej w Białymstoku, gdzie wraz z bratem wydawał gazetkę szkolną i był jej ilustratorem. W 1915 znalazł się w Charkowie, gdzie uczył się w szkole realnej i w 1916 zaczął tworzyć karykatury, w 1919 nawiązał współpracę z pismem „Krasnaja Armija”, w której zamieszczał rysunki agitacyjne. Od 1920 był karykaturzystą w gazetach „Kommunar”, „Bolszewik” i „Wisti”, współpracował też z gazetami „Kijewskij Proletarij” i „Proletarskaja Prawda”, w 1922 przeniósł się do Moskwy i podjął współpracę m.in. z „Raboczą Gazietą”, „Ogoniokiem”, „Izwiestiami” i „Prawdą”. Stworzył na użytek radzieckiej propagandy postać wuja Sama uosabiającego kapitalistyczną Amerykę. Jefimow ośmieszał Hitlera w karykaturach, które publikowały rosyjskie gazety w czasach II wojny światowej.

W 1975 został członkiem rzeczywistym Akademii Sztuk Pięknych ZSRR. Zmarł w wieku 108 lat^[3]. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[4].

Jego bratem był Michaił Kolcow, sowiecki dziennikarz, pierwszy redaktor naczelny tygodnika „Ogoniok”, korespondent wojenny podczas wojny domowej w Hiszpanii, w lutym 1940 stracony przez NKWD.

Wybrana filmografia

• 1949: Pan Wilk
• 1953: Bajka o popie i parobku jego Bałdzie
• 1967: Prorocy i lekcje
• 1971: Zlekceważona lekcja

Źródło^[5]:

Nagrody i odznaczenia

• Medal Sierp i Młot (6 listopada 1990)
• Order Rewolucji Październikowej (23 października 1985)
• Trzy Ordery Lenina (23 marca 1976, 26 września 1980 i 6 listopada 1990)
• Trzy Ordery Czerwonego Sztandaru Pracy (20 grudnia 1960, 4 maja 1962 i 5 listopada 1970)
• Order Znak Honoru (28 października 1967)
• Nagroda Stalinowska (1950, 1951)
• Nagroda Państwowa ZSRR (1972)

Źródło^[6]:

Przypisy