Boris Kochno

Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Boris Kochno

Борис Евгеньевич Кохно

Data urodzenia	16 stycznia 1904
Data śmierci	8 grudnia 1990
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	literatura, taniec
Epoka	XX w.

Boris Jewgienjewicz Kochno (ur. 16 stycznia 1904, zm. 8 grudnia 1990) – rosyjski poeta, tancerz, librecista.

W 1917 uciekając z matką z ogarniętej rewolucją Moskwy (pochodził ze szlacheckiej rodziny), zatrzymał się w Jelizawetgradzie. Tam poznał go i obdarzył uczuciem Karol Szymanowski, który dedykował mu kilka swoich wierszy, podarował mu także rosyjski przekład jednego z rozdziałów swej powieści Efebos (maszynopis całości spłonął podczas powstania warszawskiego – przekład rozdziału "Uczta", ofiarowany Kochno pozostał jednym z nielicznych ocalałych jej fragmentów). Spotkanie z Szymanowskim zdecydowało o wyborze drogi życiowej Borisa Kochno, rozbudzając jego zainteresowanie muzyką i poezją. Od 1921 r. był bliskim współpracownikiem i kochankirm Siergieja Diagilewa w Paryżu (m.in. jako autor librett do baletów Mavra (1921), Fâcheux (1924), La Chatte (1927) oraz Fils prodigue (1929). Jego związek z Diagilewem miał przekreślić plany ew. skomponowania przez Szymanowskiego utworu dla Baletów Rosyjskich. Po śmierci Diagilewa prowadził balet w Monte Carlo, po II wojnie światowej – Ballets des Champs-Élysées.