Boris Michajłow

Boris Michajłow

(c) premier.gov.ru, CC BY 4.0
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1944 Moskwa
Obywatelstwo	Rosja
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik (prawoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Odznaczenia

Boris Pietrowicz Michajłow (ros. Борис Петрович Михайлов; ur. 10 czerwca 1944 w Moskwie) – radziecki hokeista. Reprezentant ZSRR, trzykrotny olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.

Ma dwóch synów, Andrieja i Jegora. Drugi z nich (ur. 1978) także jest hokeistą^[1].

Kariera zawodnicza

• Awangard Saratów (1962-1965)
• Lokomotiw Moskwa (1965-1967)
• CSKA Moskwa (1967-1981)

Wychowanek klubu z Saratowa, obecnie działającego jako Kristałł. Wieloletni zawodnik CSKA Moskwa. W rozgrywkach mistrzostw ZSRR rozegrał 572 spotkań, w których zdobył 652 punktów (osiągnięcie rekordowe) za 428 goli (osiągnięcie rekordowe) i 224 asysty.

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, Summit Series 1972, 1974 oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972, 1976, 1980 (na turnieju ZIO 1980 jako kapitan, brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie). Brał udział w meczach Challenge Cup 1979.

Kariera trenerska

• SKA Leningrad (1981-1982)
• Reprezentacja Rosji (1992-1995, 1996)
• SKA Sankt Petersburg (1992-1997)
• CSKA Moskwa (1998-2001)
• Reprezentacja Rosji (2001-2002)
• SKA Sankt Petersburg (2002-2005, 2006)
• Mietałłurg Nowokuźnieck (2007-2009)

Po zakończeniu kariery został trenerem. Absolwent Moskiewskiej Państwowej Akademii Kultury Fizycznej z 1979. Uzyskał podpułkownika rezerwy.

W 1992 został pierwszym szkoleniowcem reprezentacji Rosji po wyodrębnieniu kraju z ZSRR. Był nim do 1995, a równocześnie nadal pracował w Petersburgu prowadząc klub SKA. Później jeszcze raz trenował Rosję, łącznie prowadził kadrą podczas turniejów mistrzostw świata w 1993, 1994, 1995, 2001, 2002 oraz Pucharu Świata 1996

Osiągnięcia

(c) premier.gov.ru, CC BY 4.0

Boris Michajłow (2012)

Boris Michajłow podczas spotkania laureatów (2013)

Reprezentacyjne

• Złoty medal mistrzostw świata: 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1975, 1978, 1979
• Srebrny medal mistrzostw świata: 1972, 1976
• Brązowy medal mistrzostw świata: 1977
• Złoty medal igrzysk olimpijskich: 1972, 1976
• Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1980

Klubowe

• Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981 z CSKA Moskwa
• Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1969, 1974, 1976 z CSKA Moskwa
• Puchar ZSRR: 1968, 1969, 1973, 1977, 1979 z CSKA Moskwa
• Finalista Pucharu ZSRR: 1976 z CSKA Moskwa
• Puchar Europy: 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981 z CSKA Moskwa

Indywidualne

• Liga radziecka 1969/1970:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Pietrow) - łącznie 124 gole
• Liga radziecka 1970/1971:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Pietrow) - łącznie 88 goli
• Mistrzostwa świata w 1973:
  • Skład gwiazd turnieju
  • Najlepszy napastnik turnieju
• Turniej Izwiestii 1973:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 9 punktów za 4 gole i 5 asyst^[2]
• Mistrzostwa świata w 1974:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 16 punktów
• Liga radziecka 1974/1975:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Pietrow) - łącznie 60 goli
• Liga radziecka 1975/1976:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
• Mistrzostwa świata w 1977:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju
• Liga radziecka 1977/1978:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Pietrow) - łącznie 78 goli
  • Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie
• Mistrzostwa świata w 1978:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju
• Liga radziecka 1978/1979:
  • Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie
• Mistrzostwa świata w 1979:
  • Skład gwiazd turnieju
  • Najlepszy napastnik turnieju
• Liga radziecka 1979/1980:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Krutow) - łącznie 73 gole

Rekordy

• Pierwsze miejsce w klasyfikacji liczby goli strzelonych w najwyższej klasie rozgrywkowej ZSRR/Rosji: 428 (rekord wyrównany 10 września 2016 przez Siergieja Moziakina)^[3][4]
• Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w historii mistrzostw ZSRR: 652 goli
• Drugie miejsce wśród najskuteczniejszych strzelców w reprezentacji ZSRR: 207 goli

Szkoleniowe

• Złoty medal mistrzostw świata: 1993 z Rosją
• Srebrny medal mistrzostw świata: 2001 z Rosją

Wyróżnienia i odznaczenia

Wyróżnienia hokejowe

• Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie: 1969
• Galeria Sławy IIHF: 2000
• Rosyjska Galeria Hokejowej Sławy: 2014

Odznaczenia państwowe

• Medal za Ofiarną Pracę: 1969
• Order Znak Honoru: 1972
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1975
• Order Lenina: 1978
• Order Honoru: 1996
• Order Zasług dla Ojczyzny IV Klasy: 2004

W 2020 drużyna pod nazwą Akademia B.P. Michajłowa z siedzibą w mieście Tuła została przyjęta do rosyjskich rozgrywek juniorskich MHL w edycji 2020/2021, sam Michajłow zaangażował się w działanie klubu^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Boris Michajłow [w:] eliteprospects.com
• Boris Michajłow
• Boris Michajłow – statystyki na The Internet Hockey Database
• Boris Michajłow – profil na stronie chidlovski.net