Borka Pavićević
| ||
 Borka Pavićević (2011) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1947 Kotor | |
| Data i miejsce śmierci | 30 czerwca 2019 Belgrad | |
| Zawód, zajęcie | dramaturg dziennikarz | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
Borka Pavićević (serb. Борка Павићевић; ur. 1947 w Kotorze[1], zm. 30 czerwca 2019 w Belgradzie[2]) – serbska publicystka i dramaturg, działaczka społeczna.
Życiorys
Była córką Vuka Pavićevicia, profesora filozofii Uniwersytetu Belgradzkiego, i Sonji[1]. W 1948 wraz z rodziną przeniosła się do Belgradu[1]. W 1971 ukończyła studia w belgradzkiej Akademii Teatru, Filmu, Radia i Telewizji, zaś w 1976 uzyskała dyplom magisterski na podstawie pracy o serbskim dramacie neorealistycznym w okresie międzywojennym[3]. Przez dziesięć lat współpracowała z teatrem Atelje 212 jako dramaturg. W 1981 założyła Teatr Nowej Wrażliwości (Nova osećajnost) w dawnym budynku belgradzkiego browaru[1]. W latach 1984–1991 związała się z ruchem artystycznym KPGT (Kazalište Pozorište Gledališče Teatar), a następnie objęła funkcję dyrektora artystycznego Belgradzkiego Teatru Dramatycznego. W 1993 zrezygnowała z kariery teatralnej i skupiła się na działalności politycznej. Współpracowała z organizatorami Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego w Belgradzie BITEF, wchodząc w skład jury konkursowego[4]. Jej artykuły publicystyczne publikowała prasa codzienna („NIN”, „Danas”). Wydała także trzy zbiory esejów[3].
W 1994 założyła Centrum Dekontaminacji Kulturowej (Centar Za Kulturnu Dekontaminaciju), którym kierowała do końca życia[5]. Centrum organizuje wydarzenia kulturalne, działając na rzecz tworzenia społeczeństwa obywatelskiego i uczestnicząc aktywnie w życiu politycznym Serbii. W 2012 Pavićević znalazła się w gronie sygnatariuszy Deklaracji Obywatelskiego Ruchu Oporu[5]. Za swoją działalność otrzymała szereg nagród, w tym Nagrodę Otto Rene Castillo (2000), nagrodę Hiroshima Foundation Prize, a w 2001 została uhonorowana Legią Honorową[6].
Była mężatką (mąż Nikola Barović jest prawnikiem i działaczem praw człowieka), miała syna Jovana[5]. 2 lipca 2019 została pochowana na Nowym Cmentarzu (Novo Groblje) w Belgradzie[7].
Twórczość
- 1994: Мода
- 1998: На екс – Постдејтонска мода
- 2017: Глава у торби
Przypisy
- ↑ a b c d Večiti sam buntovnik (serb.). blic.rs. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Preminula Borka Pavićević (serb.). czkd.org. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ a b Преминула Борка Павићевић (serb.). rts.rs. [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Zbog čega je Borka Pavićević kolekcionarka opasnih tajni (serb.). gloria.rs. [dostęp 2019-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-10)].
- ↑ a b c Interview with 2nd ECF Princess Margriet Award laureate Borka Pavićević (ang.). culturalfoundation.eu. [dostęp 2019-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-04)].
- ↑ Borka Pavićević (serb.). czkd.org. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Borka Pavićević na večni počinak ispraćena uz zvuke himne “Hej Sloveni” (serb.). blic.rs. [dostęp 2019-07-08].
Bibliografia
- Večiti sam buntovnik (serb.). blic.rs. [dostęp 2019-05-09].
- Borka Pavićević (serb.). czkd.org. [dostęp 2019-05-09].
Media użyte na tej stronie