Borowa (województwo dolnośląskie)

Borowa

wieś
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wrocławski
Gmina	Długołęka
Liczba ludności (III 2011)	673[1]
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	55-093[2]
Tablice rejestracyjne	DWR
SIMC	0873679
Położenie na mapie gminy Długołęka Borowa
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Borowa
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Borowa
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego Borowa
51°11′22″N 17°16′44″E/51,189444 17,278889

Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski

Borowa, używana także nazwa Borowa Oleśnicka (niem. Bohrau, Kreis Oels^[3]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka. Znajdujące się w miejscowości 4 stawy o pow. 15 ha wraz z systemem śluz zostały założone przez zakonników na przełomie XII i XIII w.^[4]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wrocławskim.

Połączenia kolejowe

We wsi działa stacja kolejowa, na której kursują pociągi na linii Oleśnica – Wrocław Główny.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[5]:

• kościół rzymskokatolicki parafialny Matki Bożej Królowej Polski w dekanacie Oleśnica zachód, z 1771 r., 1865 r.
  • cmentarz przy kościele
• zespół pałacowy, z XVIII-XX w.
  • pałac z roku 1905 powstały na fundamentach poprzedniego pałacu z XVII wieku. Pałac należał w latach 1780-1945 do rodziny von Schwerin. Pierwszym właścicielem z tej rodziny był pruski generał major Friedrich August Carl Leopold (1750-1834), żonaty z hrabianką Luizą Fryderyką Wilhelminą von der Schulenburg (1767-1832). Friedrich August otrzymał w r. 1782 pruski tytuł hrabiowski. Majątek rycerski Bohrau obejmował 648 ha, miał stawy rybne o powierzchni 20 ha. Park dworski był wielkości 8 ha. Ostatnim właścicielem był zamieszkały w Rzymie, nieletni hrabia Bruno von Schwerin, majątkiem administrował jego stryj i opiekun prawny Woldemar hr. von Schwerin. W czasie II wojny światowej pałac był jedną ze składnic dzieł sztuki organizowanych przez Günthera Grundmanna. Składowane były tam cenne starodruki, książki i zbiory monet. Część zbiorów została ewakuowana przez Niemców pod koniec 1944 roku. Od stycznia 1945 r. do października 1945 r. w majątku stacjonowali Rosjanie, następnie utworzono w pałacu szkołę, natomiast zabudowania gospodarcze przekazano PGR i osiedlonym w Borowej ludziom. Od 2005 roku obiekt jest własnością prywatną. Najcenniejszy zabytek Borowej.

• park
• brama.

Zobacz też

• Borowa, Borowa Góra, Borowa Wola

Przypisy

Bibliografia

• Heinrich Kneschke, Deutsche Grafen-Häuser, Band II, Leipzig 1853
• Schlesisches Güter-Adreßbuch, Verzeichnis sämtlicher Rittergüter sowie der größeren Landgüter der Provinzen Nieder- und Oberschlesien, Breslau 1937