Borsucze Skały

Borsucze Skały – zespół kilkumetrowej wysokości wychodni skalnych w masywie Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Nazwa pochodzi od jam borsuków, znajdywanych na tym terenie[1].

Borsucze Skały znajdują się na północnych stokach Małej Babiej Góry, mniej więcej w linii spadku jej wierzchołka (Cylu), nieco na wschód i ok. 100 m powyżej Markowego Stawku. Pojawiły się w wyniku ogromnego osuwiska, jakie miało miejsce na północnych stokach Cylu ok. 6 000 lat temu. Tworzy je zespół kilkumetrowej wysokości ścianek skalnych, usytuowanych piętrowo i założonych na czołach warstw skalnych budujących masyw Babiej Góry piaskowców magurskich. Ścianki porozdzielane są pasami rumowisk, obecnie zarośniętych lasem[1].

W Borsuczych Skałach znajduje się stanowisko rzadkiego w Polsce okrzynu jeleniego (znane są tylko 4 jego stanowiska na Babiej Górze i jedno w Beskidzie Śląskim)[2].

Przypisy

  1. a b Mała Encyklopedia Babiogórska, Władysław Midowicz (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 1992, s. 52–53, ISBN 83-85557-04-0, OCLC 749244498.
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.