Borucino (województwo pomorskie)
| wieś | |
 Stacja Limnologiczna UG | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 356[1] |
| Strefa numeracyjna | 58 |
| Kod pocztowy | 83-323[2] |
| Tablice rejestracyjne | GKA |
| SIMC | 0173663 |
Położenie na mapie gminy Stężyca _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Stężyca") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  | |
 54°15′20″N 17°58′01″E/54,255556 17,966944 | |
Borucino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Borëcëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca, na Kaszubach, na Pojezierzu Kaszubskim, na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego w bliskim sąsiedztwie szlaku wodnego „Kółko Raduńskie” i nad Boruckim Jeziorem. Wieś jest siedzibą sołectwa Borucino, w którego skład wchodzi również nazwana część wsi Kamienny Dół.
Borucino 31 grudnia 2014 r. miało 333 stałych mieszkańców, z których 324 osoby mieszkały w głównej części wsi[3].
W pobliżu przesmyku Bramy Kaszubskiej, pomiędzy jeziorami Raduńskim Dolnym i Raduńskim Górnym przy drodze wojewódzkiej nr 228 znajduje się stacja limnologiczna Uniwersytetu Gdańskiego, która przygotowana jest do prowadzenia fizycznogeograficznych badań regionalnych Pojezierza Kaszubskiego, a w szczególności badań związanych z Jeziorem Raduńskim.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0173670 | Kamienny Dół | część wsi |
Historia
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[6].
Od 1920 wieś znajdowała się w granicach Polski (powiat kartuski). W czasie II wojny światowej dotychczasowa niemiecka nazwa miejscowości Borruschin została przemianowana na bardziej niemiecką - Borschmühl. W marcu 1945 we wsi doszło do licznych gwałtów i mordów, dokonywanych przez żołnierzy Armii Czerwonej[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 84 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Zbrodnia w Borucinie. Zmurszała pamięć
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Stężyca, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu kartuskiego, Polska
Herb gminy Stężyca (powiat kartuski, województwo pomorskie).
Opis herbu zgodnie ze statutem gminy Stężyca: Herb Gminy stanowią dwie złote litery „S”, w tym jedna w koronie, oddzielone poziomo błękitnym pasem. Litera „S” w koronie umieszczona jest na purpurowym tle u góry tarczy, zaś litera „S” bez korony – na tle zielonym u dołu tarczy. Herb nawiązuje do faktu, że Stężyca obecnie składa się z dwóch wsi tj. Stężycy Królewskiej, stąd litera „S” z koroną na czerwonym tle ( królewskiej purpurze ) oraz Stężycy Szlacheckiej przedstawionej jako litera „S” na zielonym tle (symbol dużej ilości lasów), rozdzielonymi rzeką Radunią, którą symbolizuje błękitny pasek pomiędzy polami tarczy.
Autor: Gdaniec, Licencja: CC BY-SA 4.0
Borucino - stacja terenowa Zakładu Limnologii UG