Boruny

Boruny
Баруны
Państwo Białoruś
Obwódgrodzieński
Rejonoszmiański
Populacja (2009)
• liczba ludności
454[1]
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Boruny”
Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
54°19′N 26°08′E/54,316667 26,133333
Portal Białoruś
Kościół w Borunach

Boruny (białoruski – Баруны) – miejscowość (obecnie na Białorusi, przy granicy z Litwą), w rejonie oszmiańskim, obwodzie grodzieńskim, centrum sielsowietu boruńskiego.

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[2].

Zabytki

  • Kościół pw. św. Piotra i Pawła w stylu baroku wileńskiego. Zbudowany jako cerkiew unicka razem z bazyliańskim klasztorem w latach 1747-1756 wg projektu Aleksandra Osikiewicza, rozbudowany w latach 1778-1793. Pierwotnie w 1692 r. z fundacji miejscowego szlachcica Mikołaja Pieślaka zbudowana została tutaj drewniana cerkiew unicka. Następnie w latach 1700-1707 wzniesiono w jej miejscu cerkiew murowaną, która spłonęła i którą w 1715 r. odbudował Lew Kiszka, po czym wzniesiono obecną świątynię. Klasztor bazyliański, po likwidacji unii na ziemiach zabranych w 1839 roku, został przekazany Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu. W 1841 roku sprowadzono tu mnichów prawosławnych, zaś pobazyliańską cerkiew przebudowano w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Klasztor się nie utrzymał i został zamknięty w 1899 roku. W 1919 r. świątynię przekazano katolikom obrządku łacińskiego i od tego czasu jest nieprzerwanie funkcjonuje jako kościół rzymskokatolicki[3]. W latach 70. XX wieku pokrywająca dach kościoła dachówkę ceramiczną zastąpiono blachą.
    • ogrodzenie z dzwonnicą.
    • kaplica z II poł. XVIII w.
    • Klasztor (obecnie w ruinie) z 1778-93 roku, pod koniec XIX w. przebudowany w stylu klasycystycznym. W pocz. XIX w. funkcjonowała tu szkoła bazyliańska.
  • Cmentarz wojenny z I wojny światowej

Ludzie związani z miejscową szkołą

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
  2. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 89.
  3. ↑ Grzegorz Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 24-25, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grodno region location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Adobe Illustrator., Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Grodno region

Equirectangular projection. Geographic limits of the map:

  • N: 55.03° N
  • S: 52.71° N
  • W: 23.45° E
  • E: 26.75° E
Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.