Borys Budka

Borys Budka

Borys Budka (2020)
Data i miejsce urodzenia	11 marca 1978 Czeladź
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Koalicja Obywatelska – Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni
Okres	od 22 lipca 2021
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Cezary Tomczyk
Przewodniczący Platformy Obywatelskiej
Okres	od 29 stycznia 2020 do 3 lipca 2021
Poprzednik	Grzegorz Schetyna
Następca	Donald Tusk (p.o.)
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Koalicja Obywatelska – Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni
Okres	od 12 listopada 2019 do 25 września 2020
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Sławomir Neumann[1]
Następca	Cezary Tomczyk
Minister sprawiedliwości
Okres	od 4 maja 2015 do 16 listopada 2015
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Cezary Grabarczyk
Następca	Zbigniew Ziobro

Borys Piotr Budka (ur. 11 marca 1978 w Czeladzi) – polski prawnik, nauczyciel akademicki, samorządowiec i polityk, radca prawny, doktor nauk ekonomicznych.

Poseł na Sejm VII, VIII i IX kadencji (od 2011), w 2015 minister sprawiedliwości, w latach 2016–2020 i od 2021 wiceprzewodniczący, a w latach 2020–2021 przewodniczący Platformy Obywatelskiej, w latach 2019–2020 i od 2021 przewodniczący klubu parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej.

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

W 2002 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. Odbył aplikację radcowską, w 2007 rozpoczął praktykę zawodową jako radca prawny^[2]. W 2011 na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach na podstawie rozprawy Kwalifikacje pracownicze w stosunku pracy uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych w zakresie ekonomii ze specjalnością w polityce zatrudnienia^[3]. Od ukończenia studiów pracuje jako nauczyciel akademicki w Katedrze Prawa na Wydziale Finansów i Ubezpieczeń Akademii Ekonomicznej i po przekształceniu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach^[2].

Działalność polityczna

Początkowo należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego^[4]. W 2002 z ramienia Platformy Obywatelskiej^[5], w 2006 jako kandydat lokalnego komitetu^[6] i w 2010 ponownie z listy PO^[7] uzyskiwał mandat radnego Zabrza. Od 2002 do 2005 był wiceprzewodniczącym rady miasta, następnie przez rok pełnił funkcję jej przewodniczącego^[2].

W wyborach parlamentarnych w 2011 uzyskał mandat poselski jako kandydat z listy PO, otrzymując 10 260 głosów w okręgu gliwickim^[8]. W 2014 kandydował na prezydenta Gliwic, zajmując 3. miejsce spośród 6 kandydatów, uzyskując 6192 głosy^[9].

30 kwietnia 2015 premier Ewa Kopacz ogłosiła jego kandydaturę na stanowisko ministra sprawiedliwości w swoim rządzie^[10]. Stanowisko to objął 4 maja 2015^[11].

W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 37 761 głosów)^[12]. 16 listopada 2015 zakończył pełnienie funkcji ministra. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Ustawodawczej, a ponadto został zastępcą przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach^[13]. Został również powołany przez Sejm w skład Krajowej Rady Sądownictwa^[14] (wcześniej w 2015 zasiadał w KRS z urzędu jako minister sprawiedliwości). 26 lutego 2016 wybrany na wiceprzewodniczącego PO^[15]. W listopadzie został powołany na funkcję ministra spraw wewnętrznych i administracji w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską^[16].

W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując w okręgu katowickim 99 550 głosów^[17]. 12 listopada 2019 został przewodniczącym klubu parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej^[18], którym kierował do 25 września 2020^[19].

3 stycznia 2020 ogłosił swój start w wyborach na przewodniczącego Platformy Obywatelskiej^[20]. 25 stycznia 2020 został wybrany na przewodniczącego Platformy Obywatelskiej, pokonując w wyborach bezpośrednich w I turze Tomasza Siemoniaka, Bogdana Zdrojewskiego i Bartłomieja Sienkiewicza^[21]. Funkcję przewodniczącego oficjalnie objął 29 stycznia 2020, gdy ogłoszono oficjalne wyniki wyborów. Zastąpił tym samym dotychczasowego lidera partii Grzegorza Schetynę^[22]. 3 lipca 2021 podczas Rady Krajowej Platformy Obywatelskiej ogłosił swoją rezygnację z funkcji przewodniczącego partii, umożliwiając objęcie funkcji p.o. przewodniczącego przez Donalda Tuska^[23]. W tym samym dniu został wybrany na wiceprzewodniczącego partii^[24], zaś 22 lipca 2021 ponownie objął funkcję przewodniczącego klubu parlamentarnego KO, zastępując Cezarego Tomczyka^[25].

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2002		Platforma Obywatelska RP	Rada Miasta Zabrze	nr 2	476 (4,51%) [5]
2006		Razem dla Zabrza			550 (5,23%) [6]
2010		Platforma Obywatelska RP			1174 (9,61%) [7]
2011			Sejm VII kadencji	nr 29	10 260 (3,65%) [8]
2014			Prezydent Miasta Gliwice	–	6192 (11,50%) [9]
2015			Sejm VIII kadencji	nr 29	37 761 (12,86%) [12]
2019		Koalicja Obywatelska	Sejm IX kadencji	nr 31	99 950 (21,20%) [17]

Życie prywatne

Jest synem Józefa (działacza PSL, wcześniej UP, Samoobrony RP i PZPR^[26][27][28]) i Marii (wykonującej zawód notariusza^[29]).

Żonaty z Katarzyną Kuczyńską-Budką, wybraną na radną miejską w Gliwicach^[30], z którą ma córkę Lenę. Jest biegaczem długodystansowym, startuje w biegach ulicznych^[31]. Rekord życiowy w maratonie (2 godziny 39 minut 3 sekundy) osiągnął w 2009 w pierwszej edycji Silesia Marathon^[32].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-01-25].