Borys von Zinserling
| ||
| Data urodzenia | 15 marca 1890 | |
| Data i miejsce śmierci | 3 listopada 1961 Warszawa | |
| Praca | ||
| Budynki | Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Białowieży Willa Runo w Zalesiu Dolnym | |
Borys von Zinserling (Zinserling, Cinzerling, Cincerling) (ur. 15 marca 1890, zm. 3 listopada 1961 w Waarszawie[1]) – scenograf, architekt, wykładowca Politechniki Warszawskiej.
Początkowo pracował w Rosji, od 1922 w Warszawie. Zasłynął jako projektant scenografii dla przedwojennych kabaretów Qui Pro Quo, Perskie Oko oraz operetek wystawianych w Teatrze Nowości. Pochowany na Cmentarzu Prawosławnym na Woli w Warszawie.
Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Białowieży
Ważniejsze prace
- kościół w Białowieży w „stylu narodowym”, 1927–1935
- Willa „Runo” w Zalesiu Dolnym, 1933[2],
- Kamienica Wiedigera w Warszawie, ul. Lipska 12, 1938–1939
- Pałac Raczyńskich w Warszawie – odbudowa, wspólnie z Władysławem Kowalskim 1948–1950
- Pałac Młodziejowskiego w Warszawie – odbudowa i udana adaptacja wnętrz (do 1957)
- Pałac Rady Ministrów – przebudowa wnętrz, 1950–1952, z Teodorem Bursche[3]
- Przystanek WKD „Śródmieście” Al. Jerozolimskie, 1963
- PIHiM, ul. Podleśna / Marymoncka 61, 1964–1965
Przypisy
- ↑ dane biograficzne na stronie In Memoriam SARP
- ↑ Willa "Runo". W: Towarzystwo Przyjaciół Zalesia Dolnego [on-line]. zalesie-dolne.pl. [dostęp 2020-05-22].
- ↑ Zbigniew Bania, Tadeusz Jaroszewski: Pałac Rady Ministrów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 148. ISBN 83-01-01323-0.
Media użyte na tej stronie