Bosak

Klasyczny bosak ze stalowym okuciem i drewnianą rękojeścią zamocowany na nadbudówce jednostki pływającej

Bosak – długi drąg zakończony metalowym hakiem i grotem (szpikulcem).

Pożarnictwo

Bosak (osęka) to sprzęt burzący, wykorzystywany podczas gaszenia pożaru. Za jego pomocą substancja palna zostaje rozdzielona na mniejsze fragmenty, łatwiejsze do ugaszenia. Wyróżnia się pięć rodzajów bosaków:

• podręczny (1,5 metra długości),
• zwykły lekki,
• zwykły ciężki,
• specjalny sufitowy,
• specjalny strzechowy.

Żeglarstwo

Bosak żeglarski

Bosaki stosowane przez żeglarzy – zarówno hak, jak i grot mają tępe zakończenie. Poza klasycznymi – ze stalowym grotem i drewnianą rękojeścią – stosowane są również bosaki wykonane z tworzyw sztucznych i/lub metali lekkich, często składane teleskopowo.

• Klasyczne bosaki (osęki) były stosowane przez flisaków spławiających drewno.
• W żeglarstwie bosak służy do przyciągania lub odpychania jachtu od kei, uchwycenia ucha boi cumowniczej, podejmowania z wody cum itp.
• Członkowie załogi (osady) klasycznej (niewyczynowej) łodzi (szalupy) wielowiosłowej siedzący na pierwszej (dziobowej) ławce to „dziobowi” lub „bosakowi”. Podczas manewru odcumowania/zacumowania posługują się bosakami.

Zobacz też

• gizarma

Bibliografia

• Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.