Bostyń

Bostyń
Бастынь
	herb Bastun↗
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	łuniniecki
Sielsowiet	Bostyń
Populacja (2009); • liczba ludności	; 1342
Nr kierunkowy	+375 1647
Kod pocztowy	225654
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Bostyń
	Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bostyń
	52°23′N 26°45′E/52,383333 26,750000
	Portal Białoruś

Bostyń^[3] (biał. Бастынь, Bastyń) – agromiasteczko na Białorusi położona w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, centrum administracyjne sielsowietu i siedziba parafii prawosławnej pw. św. Paraskiewy^[4].

Znajduje tu się przystanek kolejowy Bostyń, położony na linii Równe – Baranowicze – Wilno.

Historia

Cerkiew św. Paraskiewy
z 1998 r.

Wieś wzmiankowana w XV wieku^[5]. Dobra należące do Niemirowiczów-Szczyttów z linii kożangródeckiej. W XVIII wieku właścicielem Bostynia był Jan Niemirowicz-Szczytt (zm. między 1756 a 1771), syn kasztelana smoleńskiego Krzysztofa Benedykta Niemirowicza-Szczytta. W 1750 roku Jan i Ludwika z Paców Niemirowiczowie-Szczyttowie ufundowali w Bostyniu cerkiew pw. św. Paraskiewy^[6]. Po Janie dobra odziedziczyła jego żona Ludwika z Paców Niemirowiczowa-Szczyttowa i ich dwaj synowie: Józef (kasztelan brzeskolitewski) i Krzysztof (starosta witagolski). Po 1790 r. w wyniku działu spadku po śmierci Ludwiki z Paców Niemirowiczowej-Szczyttowej i jednego z jej synów - Krzysztofa, Bostyń otrzymał Józef, kasztelan brzeskolitewski. Po zakończeniu swej działalności politycznej związanej z Warszawą, na początku XIX wieku kasztelan Józef Niemirowicz-Szczytt obrał Bostyń na swoją rezydencję. Wizytę we dworze kasztelana Józefa Niemirowicza-Szczytta w Bostyniu w 1808 roku opisał w swych pamiętnikach wojski litewski Michał Zaleski (żony Niemirowicza-Szczytta i Zaleskiego były stryjecznymi siostrami). Po śmierci kasztelana kolejnym właścicielem Bostynia został jego bratanek - marszałek Józef Niemirowicz-Szczytt, pan na Kożangródku^[7]. Po Niemirowiczach-Szczyttach następnymi właścicielami byli Druccy-Lubeccy^[8], a w II połowie XIX wieku Bostyń nabył urzędnik carski A. Strukow^[9].

Dwór w Bostyniu nie zachował się, podobnie jak cerkiew pw. św. Paraskiewy z 1750 roku fundacji Jana i Ludwiki z Paców Niemirowiczów-Szczyttów, która została zniszczona w latach 80. XX wieku^[5] (w 1998 r. w centrum miejscowości pobudowano cerkiew pod tym samym wezwaniem^[10]). Na tamtejszym cmentarzu zachował się natomiast grób zmarłej w 1833 ziemianki Felicji Dworokowskiej, zabezpieczony prowizoryczną wiatą^[5].

Za czasów Niemirowiczów-Szczyttów, w 1786 roku w Bostyniu urodził się poeta Ludwik Kamiński, naturalny syn Michała Paca i panny Kamińskiej, być może guwernantki w dworze Niemirowicza-Szczytta w Bostyniu^[11]^[12].

Przypisy

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
↑ ^a ^b Archiwalna strona Biełposzty. [dostęp 2012-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-05)].
↑ Pseudoegzonim przyjęty 64. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej 26 października 2011 (Protokół posiedzenia)
↑ ЛУНИНЕЦКОЕ БЛАГОЧИНИЕ (ros.). luninets.ortox.by. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)].
↑ ^a ^b ^c Bostyń - zabytki - zdjęcia. radzima.org. [dostęp 2018-12-12].
↑ В.Туміловіч, Кажан-Гарадок 500-гадовы (biał.) [dostęp 2021-05-22]
↑ Szczytt Niemirowicz Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 47, 2011, s. 561-563
↑ Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1, 1900, s. 223
↑ Zapiski historyczne, t. 43, 1978, s. 73
↑ Параскева-Пятніцкая царква (biał.). hram.by. [dostęp 2020-11-01].
↑ A. Kołodziejczyk, Ludwik Kamiński (1786-1867) - oficer, poeta tłumacz, ziemianin [w:] Zeszyty Korytnickie, tom 4, 2011, s. 48, 86
↑ R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, tom II, 1996, s. 247

Linki zewnętrzne

Bostyń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 223 .

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).

[belpost-2] Archiwalna strona Biełposzty. [dostęp 2012-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-05)].

[3] Pseudoegzonim przyjęty 64. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej 26 października 2011 (Protokół posiedzenia)

[4] ЛУНИНЕЦКОЕ БЛАГОЧИНИЕ (ros.). luninets.ortox.by. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)].

[radzima.org-5] Bostyń - zabytki - zdjęcia. radzima.org. [dostęp 2018-12-12].

[6] В.Туміловіч, Кажан-Гарадок 500-гадовы (biał.) [dostęp 2021-05-22]

[7] Szczytt Niemirowicz Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 47, 2011, s. 561-563

[8] Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1, 1900, s. 223

[9] Zapiski historyczne, t. 43, 1978, s. 73

[10] Параскева-Пятніцкая царква (biał.). hram.by. [dostęp 2020-11-01].

[11] A. Kołodziejczyk, Ludwik Kamiński (1786-1867) - oficer, poeta tłumacz, ziemianin [w:] Zeszyty Korytnickie, tom 4, 2011, s. 48, 86

[12] R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, tom II, 1996, s. 247

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Bostyń

Historia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie