Bovaryzm

Emma Bovary na ilustracji Alfreda de Richemonta (1857-1911), wydanie z 1905 roku

Bovaryzm lub bowaryzm – poczucie lub stan niezadowolenia, charakterystyczne dla postaci Emmy Bovary, bohaterki powieści Gustawa Flauberta Pani Bovary. Jest to postawa rozczarowania wiążąca się z poczuciem niezgodności pomiędzy wyidealizowanym obrazem własnej osoby a rzeczywistością. Jednostki przejawiające taką postawę są wiecznie niezaspokojone, skłonne do egzaltacji i zachowań romantycznych, przy jednoczesnym deprecjonowaniu rzeczywistości.

Etymologia

Określenie ‘bovaryzm’ jest rzeczownikiem nawiązującym do powieści Gustave'a Flauberta Pani Bovary. Zostało użyte przez Jules'a de Gaultiera w 1892 r.[1], w jego pierwszej rozprawie – Le Bovarysme, la psychologie dans l’œuvre de Flaubert (Bovaryzm, psychologia w dziele Flauberta).

Czasownik bovaryser pojawił się po raz pierwszy we francuskim słowniku Le Grand Robert w 2014 r., i został on tam zdefiniowany jako „marzenia o innym losie, przeznaczeniu, bardziej od obecnego satysfakcjonującym”.

Definicje

Bovaryzm jest stanem frustracji, zarówno pod względem emocjonalnym, jak i społecznym, który występuje przede wszystkim wśród niektórych osób neurotycznych, prowadzącym do nieuzasadnionych i jednocześnie nadmiernych ambicji, a także do ucieczki w świat wyobraźni i literatury[2]. To również stan, który dotyka bohaterkę powieści Flauberta, Emmę Bovary. Polega on na postrzeganiu rzeczywistości z perspektywy przeczytanych książek. Fakt, że światy fikcyjne nie są rzetelnym odwzorowaniem świata realnego, niesie ze sobą przede wszystkim rozczarowanie[3].

Według Flauberta, bovaryzm jest „zderzeniem ideałów romantycznych z miałkością zastanej rzeczywistości” oraz pewną „melancholią”[4].

W literaturze polskiej przykładem takiej postawy jest główna bohaterka Chama Elizy Orzeszkowej, Franka, oraz Emilia Korczyńska z Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej. Temat został wykorzystany także w kinie, m.in. w Cezar i Rozalia Claude'a Sauteta, oraz Pani Bovary to ja Zbigniewa Kamińskiego.

Przypisy

  1. Pismo Penser/rêver : « Que veut une femme ? », 2007, s. 18.
  2. Bovarysme na stronie lettres.org
  3. Christine Montalbetti, La fiction, GF, 2001, s. 225.
  4. Komentarz do Madame Bovary, Larousse, Petits classiques, Romain Lancrey-Javal.

Bibliografia

  • Lewi Georges, Les Nouveaux Bovary, Génération Facebook, L'illusion de vivre autrement, Pearson, 2012.
  • Lewi Georges, Bovary21, François Bourin, 2013.
  • Mazan Bogdan, Bowaryzm w literackich transpozycjach polskich modernistów, [w:] Literatura Młodej Polski. Między XIX a XX wiekiem, red. E. Paczoska i J. Sztachelska, Białystok 1998, s. 11-27.
  • Palante Georges, Le bovarysme. Une moderne philosophie de l'illusion suivi de Pathologie du Bovarysme, Rivages Poche, 1903.

Media użyte na tej stronie

MadameBovary01.jpg
Illustration of Madame Bovary by Gustave Flaubert (1821-1880): Emma Bovary with her husband Charles.